ceterum aut me amor negotii suscepti fallit, aut nulla umquam res
 publica nec maior nec sanctior nec bonis exemplis ditior fuit,
 nec in quam civitatem tam serae avaritia luxuriaque
 inmigraverint, nec ubi tantus ac tam diu paupertati ac
 parsimoniae honos fuerit: adeo quanto rerum minus, tanto minus
 cupiditatis erat; nuper divitiae avaritiam et abundantes voluptates desiderium per
 luxum atque libidinem pereundi perdendique omnia invexere. sed
 querellae, ne tum quidem gratae futurae, cum forsitan
 necessariae erunt, ab initio certe tantae ordiendae
 rei absint; cum bonis potius ominibus votisque et precationibus deorum
 dearumque, si, ut poetis, nobis quoque mos esset, libentius
 inciperemus, ut orsis tantum operis successus prosperos
 darent. iam primum omnium satis constat Troia capta in ceteros saevitum
 esse Troianos; duobus, Aeneae Antenorique, et vetusti iure
 hospitii et quia pacis reddendaeque Helenae semper auctores
 fuerunt, omne ius belli Achivos abstinuisse; casibus deinde variis Antenorem cum multitudine Enetum, qui
 seditione ex Paphlagonia pulsi et sedes et ducem rege Pylaemene
 ad Troiam amisso quaerebant, venisse in intimum maris Hadriatici
 sinum,