patrum interim animos certamen regni ac cupido 
 versabat. necdum ad singulos, quia nemo magnopere eminebat in
 novo populo, pervenerat; factionibus inter ordines
 certabatur. oriundi ab Sabinis, ne, quia post Tatii mortem ab sua parte non
 erat regnatum, in societate aequam possessionem imperii
 amitterent, sui corporis creari regem volebant; Romani veteres peregrinum regem aspernabantur. in variis
 voluntatibus regnari tamen omnes volebant libertatis dulcedine
 nondum experta. timor deinde patres incessit, ne civitater ciuitatem sine imperio, exercitum sine duce multarum circa
 civitatium inritatis animis vis aliqua externa adoriretur. et
 esse igitur aliquod caput placebat, et nemo alteri concedere in
 animum inducebat. ita rem inter se centum patres decem decuriis factis singulisque
 in singulas decurias creatis, qui summae rerum praeessent,
 consociant. decem imperitabant; unus cum insignibus imperii et
 lictoribus erat;