ab illo enim profecto viribus datis tantum valuit, ut in
 quadraginta deinde annos tutam pacem haberet. multitudini tamen gratior fuit quam patribus, longe ante alios
 acceptissimus militum animis; trecentosque armatos ad custodiam corporis, quos Celeres appellavit, non in bello
 solum sed etiam in pace habuit. his inmortalibus editis operibus cum ad exercitum recensendum
 contionem in campo ad Caprae paludem haberet, subito coorta
 tempestatas cum magno fragore tonitribusque tam denso regem
 operuit nimbo, ut conspectum eius contioni abstulerit; nec
 deinde in terris Romulus fuit. Romana pubes sedato tandem pavore, postquam ex tam turbido die
 serena et tranquilla lux rediit, ubi vacuam sedem regiam vidit,
 etsi satis credebat patribus, qui proxumi steterant, sublimem rapturn raptum procella, tamen velut orbitatis metu icta maestum
 aliquamdiu silentium obtinuit. deinde a paucis initio facto deum deo natum, regem parentemque
 urbis Romanae salvere universi Romulum iubent; pacem precibus
 exposcunt, uti volens propitius suam semper sospitet progeniem.
 fuisse credo tur tum quoque aliquos,