Troiam belli scriptorem. Maxime Lolli, dum tu declamas Romae, Praeneste relegi; qui quid sit pulchrum, quid turpe, quid utile, quid non, planius ac melius Chrysippo et Crantore dicit, cur ita crediderim, nisi quid te distinet, audi. Fabula, qua Paridis propter narratur amorem Graecia barbariae lento collisa duello, stultorum regum et populorum continet aestus. Antenor censet belli praecidere causam: quid Paris? ut salvus regnet vivatque beatus cogi posse negat. Nestor componere litis inter Peliden festinat et inter Atriden; hunc amor, ira quidem communiter urit utrumque, quidquid delirant reges, plectuntur Achivi. seditione, dolis, scelere atque libidine et ira Iliacos intra muros peccatur et extra. Rursus, quid virtus et quid sapientia possit, utile proposuit nobis exemplar Ulixen, qui domitor Troiae multorum providus urbes et mores hominum inspexit, latumque per aequor, dum sibi, dum sociis reditum parat, aspera multa pertulit, adversis rerum immersabilis undis. Sirenum voces et Circae pocula nosti; quae si cum sociis stultus cupidusque bibisset, sub domina meretrice fuisset turpis et excors, vixisset canis immundus vel amica luto sus. nos numerus sumus et fruges consumere nati, sponsi Penelopae nebulones, Alcinoique in cute curanda plus aequo operata iuventus, cui pulchrum fuit in medios dormire dies et ad strepitum citharae cessatum ducere curam. Ut iugulent hominem, surgunt de nocte latrones; ut te ipsum serves, non expergisceris? atqui si noles sanus, curres hydropicus; et ni posces ante diem librum cum lumine, si non intendes animum studiis et rebus honestis, invidia vel amore vigil torquebere. nam cur quae laedunt oculum festinas demere; si quid est animum, differs curandi tempus in annum? dimidium facti qui coepit habet; sapere aude; incipe! qui recte vivendi prorogat horam, rusticus exspectat dum defluat amnis; at ille labitur et labetur in omne volubilis aevum Quaeritur argentum puerisque beata creandis uxor, et incultae pacantur vomere silvae: quod satis est cui contingit, nihil amplius optet. non domus et fundus, non aeris acervus et auri aegroto domini deduxit corpore febris, non animo curas; valeat possessor oportet, si comportatis rebus bene cogitat uti. qui cupit aut metuit, iuvat illum sic domus et res, ut lippum pictae tabulae, fomenta podagram, auriculas citharae collecta sorde dolentis. sincerum est nisi vas, quodcumque infundis acescit. Sperne voluptates; nocet empta dolore voluptas, semper avarus eget; certum voto pete finem. invidus alterius macrescit rebus opimis; invidia Siculi non invenere tyranni maius tormentum, qui non moderabitur irae, infectum volet esse, dolor quod suaserit et mens, dum poenas odio per vim festinat inulto, ira furor brevis est: animum rege; qui nisi paret imperat; hunc frenis, hunc tu compesce catena. Fingit equum tenera docilem cervice magister ire viam qua monstret eques; venaticus, ex quo tempore cervinam pellem latravit in aula, militat in silvis catulus, nunc adhibe puro pectore verba puer, nunc te melioribus offer, quo semel est imbuta recens, servabit odorem testa diu. quod si cessas aut strenuus anteis, nec tardum opperior nec praecedentibus insto.