Cum adierat
 Graecos, admonebat ab his gentibus inlata Graeciae
bella Darei prius, deinde Xerxis insolentia, aquam ipsos
terramque poscentium, ut ne que fontium haustum nec
solitos cibos relinquerent deditis.
 Ab his templa minis
et ignibus esse deleta, urbes eorum expugnatas, foedera
 divini humanique iuris violata referebat. Illyrios vero
et Thracas rapto vivere adsuetos aciem hostium auro
purpuraque fulgentem intueri iubebat, praedam, non
arma gestantem:
 irent et inbellibus feminis aurum viri
eriperent, aspera montium suorum iuga nudasque calles
 et perpetuo rigentes gelu divitibus Persarum campis
agrisque mutarent.
 Iam ad teli iactum pervenerant, cum Persarum
equites ferociter in laevum cornu hostium invecti sunt:
quippe Dareus equestri proelio decernere optabat phalangem
 Macedonici exercitus robur esse coniectans.
Iamque etiam dextrum Alexandri cornu circumibatur.

 Quod ubi Macedo conspexit, duabus alis equitum ad
iugum montis iussis subsistere ceteros in medium belli
discrimen strenue transfert.