de Cassi nostri copiis nihil sciebamus. neque enim ab
ipso ullae litterae neque nuntiabatur quicquam quod pro
certo haberemus. quanto opere autem intersit opprimi
Dolabellam profecto intellegis, cum ut sceleris poenas persolvat tum ne sit quo se latronum duces ex Mutinensi fuga
conferant. atque hoc mihi iam ante placuisse potes ex
superioribus meis litteris recordari; quamquam tum et fugae
portus erat in tuis castris et subsidium salutis in tuo exercitu.
 quo magis nunc liberati, ut spero, periculis in Dolabella
opprimendo occupati esse debemus. sed haec cogitabis
diligentius, statues sapienter; facies nos quid constitueris et
quid agas, si tibi videbitur, certiores.

 
 Ciceronem nostrum in vestrum conlegium cooptari volo.
 existimo omnino absentium rationem sacerdotum comitiis
posse haberi; nam etiam factum est antea. Gaius enim
Marius, cum in Cappadocia esset, lege Domitia factus est
augur nec quo minus id postea liceret ulla lex sanxit. est 
etiam in lege Iulia, quae lex est de sacerdotiis proxima, his
verbis: QVI PETET CVIVSVE RATIO HABEBITVR. 
 aperte 
indicat posse rationem haberi etiam non praesentis. hac 

 
de re scripsi ad eum, ut tuo iudicio uteretur sicut in rebus
omnibus; tibi autem statuendum est de Domitio, de
Catone nostro. sed quamvis liceat absentis rationem
haberi, tamen omnia sunt praesentibus faciliora. quod si
statueris in Asiam tibi eundum, nulla erit ad comitia nostros
accersendi facultas.