de litterarum missione sine causa abs te accusor. numquam enim a
 Pomponia nostra certior sum factus esse cui dare litteras possem, porro
 autem neque mihi accidit ut haberem qui in Epirum proficisceretur nequedum
 te Athenis esse audiebamus. 
 de 
 Acutiliano autem negotio quod mihi mandaras, ut primum a tuo digressu
 Romam veni, confeceram; sed accidit ut et contentione nihil opus esset et
 ut ego, qui in te satis consili statuerim esse, mallem Peducaeum tibi
 consilium per litteras quam me dare. etenim cum multos dies auris meas
 Acutilio dedissem, cuius sermonis genus tibi notum esse arbitror, non
 mihi grave duxi scribere ad te de illius querimoniis, cum eas audire, quod erat
 subodiosum, leve putassem. sed abs te ipso qui me accusas unas mihi scito
 litteras redditas esse, cum et oti ad scribendum plus et facultatem dandi maiorem
 habueris. 
 quod scribis, etiam si cuius animus in te esset offensior, a me recolligi
 oportere, teneo quid dicas neque id neglexi, sed est miro quodam
 modo adfectus. ego autem quae dicenda fuerunt de te non praeterii; quid autem
 contendendum esset ex tua putabam voluntate me statuere oportere. quam si ad
 me perscripseris, intelleges me neque diligentiorem esse voluisse quam tu esses neque
 neglegentiorem fore quam tu velis. 
 de Tadiana re mecum Tadius locutus est te ita scripsisse, nihil
 esse iam quod laboraretur, quoniam hereditas usu capta esset. id mirabamur te
 ignorare, de tutela legitima, in qua dicitur esse puella, nihil usu capi posse.
 
 
 Epiroticam emptionem gaudeo tibi placere. quae tibi mandavi et
 quae tu intelleges convenire nostro Tusculano velim, ut scribis, cures,
 quod sine molestia tua facere poteris. nam nos ex omnibus molestiis et
 laboribus uno illo in loco conquiescemus.