ritia. hoc igitur vitandum est, ne, cuius genus po-
sueris, eius * sicuti aliquam diversam ac dissimilem
partem ponas in eadem partitione. quodsi quod in
genus plures incident partes, id cum in prima causae
partitione erit simpliciter expositum, distribuetur tem-
pore eo commodissime, cum ad ipsum ventum erit
explicandum in causae dictione post partitionem.
atque illud quoque pertinet ad paucitatem, ne aut plura,
quam satis est, demonstraturos nos dicamus, hoc modo:
 ostendam adversarios, quod arguamus, et potuisse
facere et voluisse et fecisse; nam fecisse satis est
ostendere: aut, cum in causa partitio nulla sit, et cum
simplex quiddam agatur, tamen utamur distributione,
id quod perraro potest accidere. Ac sunt alia quoque praecepta partitionum, quae ad
hunc usum oratorium non tanto opere pertineant, quae
versantur in philosophia, ex quibus haec ipsa trans-
tulimus, quae convenire viderentur, quorum nihil in
ceteris artibus inveniebamus. Atque his de partitione praeceptis in omni dictione
meminisse oportebit, ut et prima quaeque pars, ut expo-
sita est in partitione, sic ordine transigatur et omnibus
explicatis peroratum sit hoc modo , ut ne quid po-
sterius praeter conclusionem inferatur. partitur apud 
Terentium breviter et commode senex in Andria, quae
cognoscere libertum velit:
 Eo pacto et gnati vitam et consilium meum
 Cognosces et quid facere in hac re te velim.
 
itaque quemadmodum in partitione proposuit, ita
narrat, primum nati vitam: Nam is postquam excessit
ex ephebis ; deinde suum consilium: Et nunc id
operam do 
 deinde quid Sosiam velit facere, id
quod postremum posuit in partitione, postremum di-
cit: Nunc tuum est officium 
 quemadmodum igitur
hic et ad primam quamque partem primum accessit
et omnibus absolutis finem dicendi fecit, sic nobis pla-
cet et ad singulas partes accedere et omnibus abso-
lutis perorare. Nunc de confirmatione deinceps, ita ut ordo ipse
postulat, praecipiendum videtur.
 
Confirmatio est, per quam argumentando nostrae
causae fidem et auctoritatem et firmamentum adiungit
oratio. huius partis certa sunt praecepta, quae in
singula causarum genera dividentur. verumtamen non
incommodum videtur quandam silvam atque materiam
universam ante permixtim et confuse exponere omnium
argumentationum, post autem tradere, quemadmodum
unum quodque causae genus hinc omnibus argumen-
tandi rationibus tractis confirmari oporteat. Omnes res argumentando confirmantur aut ex eo,
quod personis, aut ex eo, quod negotiis est adtributum. 
Ac personis has res adtributas putamus: nomen, na-
turam, victum, fortunam, habitum, affectionem, studia,
consilia, facta, casus, orationes. nomen est, quod uni
cuique personae datur, quo suo quaeque proprio et
certo vocabulo appellatur. naturam ipsam definire
difficile est;