silent enim leges inter arma nec se exspectari iubent iubent volunt Σ BHb2 ( contra Quintil. v. 14. 8) , cum ei qui exspectare velit ante iniusta poena luenda sit quam iusta repetenda. etsi persapienter et quodam modo tacite dat ipsa lex potestatem defendendi, quae non non BH : non modo ET δ hominem occidi, sed esse cum telo hominis occidendi causa vetat, ut, cum causa, non telum quaereretur, qui sui defendendi causa telo esset usus, non hominis occidendi causa habuisse telum iudicaretur. quapropter hoc maneat in causa, iudices; non enim dubito dubito iudico T quin probaturus sim vobis defensionem meam, si id memineritis quod oblivisci non potestis insidiatorem interfici iure interfici iure Σ BH : iure interfici T δ posse. sequitur illud quod a Milonis inimicis saepissime dicitur, caedem in qua P. Clodius occisus esset esset H, ut voluit Bake : est ET δ senatum iudicasse contra rem publicam esse factam. illam vero senatus non sententiis suis solum sed etiam studiis comprobavit. quotiens enim est illa causa a nobis acta in senatu, quibus adsensionibus universi ordinis, quam nec tacitis nec occultis! quando enim enim etiam Ernesti aut summum HEb2 : ad summum Tab1 frequentissimo senatu quattuor aut summum quinque sunt inventi qui Milonis causam non probarent? declarant huius ambusti tribuni plebis illae intermortuae contiones quibus cotidie meam potentiam invidiose criminabatur, cum diceret senatum non quod sentiret sed quod sed quod sed quae Σ H ego vellem decernere. quae quidem si potentia est appellanda potius quam propter propter Σ H : aut propter cett. magna in rem publicam merita mediocris in bonis causis auctoritas aut propter hos officiosos labores meos non nulla apud bonos gratia, appelletur ita sane, dum modo ea nos utamur pro salute bonorum contra amentiam perditorum. hanc vero quaestionem, etsi non est iniqua, numquam tamen senatus constituendam putavit contra ... putavit contratavit T med. om. ; erant enim leges, erant quaestiones vel de caede vel de vi, nec tantum maerorem ac luctum senatui mors P. Clodi adferebat ut nova quaestio constitueretur. cuius enim de illo incesto stupro de incestu stupro Schol. Bob. : de incestu Rau iudicium decernendi senatui potestas esset erepta, de eius interitu quis potest credere senatum iudicium novum constituendum putasse? cur igitur incendium curiae, oppugnationem aedium M. Lepidi, caedem hanc ipsam contra rem publicam senatus factam esse decrevit? quia nulla vis umquam est in libera civitate suscepta inter civis non contra rem publicam— non enim est ulla ulla Σ BHb2 : illa ETab1 defensio contra vim umquam optanda, sed non numquam est necessaria,—nisi vero aut ille dies quo dies quo Σ H : dies in quo cett. Ti. Gracchus est caesus, aut ille quo Gaius, aut arma arma Σ H : quo arma cett. non etiamsi ... tamen Madvig : non etiamsi ... tamen non codd. : etiamsi ... tamen non ed. V Saturnini non, etiam si e e est Σ : om. H re publica oppressa sunt, rem publicam tamen volnerarunt. itaque ego ipse decrevi, cum caedem in via via Σ H : om. cett. Appia factam esse constaret, non eum qui se defendisset contra rem publicam fecisse, sed, cum inesset inesset H δ : esset T : inessent BE in re vis et insidiae, crimen iudicio reservavi, rem notavi. quod si per furiosum illum tr. tribunum pl. plebis pl H, Ascon. : om. cett. ( B ) senatui quod sentiebat perficere licuisset, novam quaestionem nullam haberemus. decernebat enim ut veteribus legibus, tantum modo extra ordinem, quaereretur. divisa sententia est postulante nescio quo—nihil enim necesse est omnium me flagitia proferre —sic reliqua auctoritas senatus empta intercessione sublata est. at enim Cn. Pompeius rogatione sua et de re et de re de re T, Schol. et de causa iudicavit: tulit enim de caede quae in Appia via facta esset, in qua P. Clodius occisus esset. quid ergo tulit? nempe ut quaereretur. quid porro quaerendum est est om. Schol. ? factumne sit? at constat. A quo? at paret at paret Bern. 104, Schol. : apparet Σ HT : at apparet E : at patet δ . vidit igitur etiam in confessione facti iuris tamen defensionem suscipi posse. quod nisi vidisset, posse absolvi eum qui fateretur, cum videret nos fateri, neque quaeri umquam iussisset nec vobis tam tam hoc loco hab. ET α , ante salut. Σ H, post salut. b hanc salutarem in iudicando litteram quam illam tristem dedisset. mihi vero Cn. Pompeius non modo nihil gravius contra Milonem iudicasse sed etiam statuisse videtur quid vos in in om. TW iudicando spectare oporteret. nam qui non poenam confessioni, sed defensionem dedit, is causam interitus quaerendam, non interitum putavit.