primum videte hominis audaciam. Sassiam in matrimonium ducere,
					 habiti matrem — illam cuius virum A. A. om. 
					 S a Aurium occiderat — concupivit. Vtrum
				impudentior hic qui postulet, an crudelior illa, si nubat, difficile dictu est; sed
				tamen utriusque humanitatem constantiamque cognoscite. petit Oppianicus ut sibi Sassia nubat et id magno
				opere contendit. illa autem non admiratur audaciam, non impudentiam
				aspernatur, non denique illam Oppianici domum domum Sy : dextram s : om. Mb viri sui sanguine redundantem reformidat,
				sed quod haberet ille tris ille tres S a: tres
					ille M m filios,
				idcirco se ab eis nuptiis abhorrere respondit. Oppianicus, qui pecuniam Sassiae
				concupivisset, domo domo quoquo modo Orelli sibi quaerendum remedium existimavit ad eam moram quae
				nuptiis adferebatur. nam cum haberet ex Novia infantem filium, alter
				autem eius filius Papia Pappia S a 
				natus Teani Teani Teano Bb2 y2 a, Arusianus 
						( K. vii. 455): Teani Apuli Mb 1 , quod abest ab ab M,
					Arusianus : a m a Larino
					 xviii milia passuum, apud matrem educaretur, arcessit subito sine
				causa puerum Teano, quod facere nisi ludis publicis publicis om. a aut festis diebus antea non solebat. mater 
				misera nihil misera nihil mali S a: nihil mali
					misera M m mali
				suspicans mittit. ille se Tarentum proficisci cum simulasset, eo ipso die
				puer, cum hora undecima in publico valens hora und. cum valens in publico
					a visus esset, ante noctem mortuus et postridie ante quam luceret
				combustus est. atque hunc tantum
				maerorem matri prius hominum rumor quam quisquam ex Oppianici familia nuntiavit.
					 illa cum uno tempore audisset sibi non solum filium sed etiam
				exsequiarum munus ereptum, Larinum confestim exanimata venit et ibi de integro funus
				iam sepulto filio fecit. dies nondum decem intercesserant cum ille alter
				filius infans necatur. itaque nubit Oppianico continuo Sassia laetanti
				iam animo et spe optime optime S a: optima M m 
					confirmato confirmata b 2 , nec mirum quae se
				non nuptialibus donis sed filiorum funeribus esse esse a a: om. M m delenitam videret. ita , quod ita
					quod b2 sy a: itaque
						 S Mb 1: itaque quod
						 Naugerius ( cf. §190) 
				ceteri propter liberos pecuniae cupidiores solent esse esse solent S a , ille propter pecuniam liberos amittere
				iucundum esse duxit. Sentio, iudices, vos pro vestra humanitate his
				tantis sceleribus breviter a me demonstratis vehementer esse commotos.
					 quo tandem igitur animo fuisse illos arbitramini quibus his iis
					a de rebus non modo audiendum fuit verum etiam iudicandum? vos 
				auditis de eo in quem iudices non estis, de eo quem non videtis, de eo quem odisse
				iam non potestis, de eo qui et naturae et legibus satis fecit, quem leges exsilio,
				natura morte multavit, auditis non non sine b2 y2 s ab inimico, auditis sine
				testibus, auditis cum ea quae copiosissime dici possunt breviter breviter
						 S a: breviter a me M m strictimque dicuntur.
					 illi audiebant de eo de quo eo de quo eo... quo
						 B : eo quo a iurati sententias ferre debebant,
				de eo cuius praesentis nefarium et consceleratum voltum intuebantur, de eo quem
					omnes omnes a a: om.
							M m oderant propter
				audaciam, de eo quem omni supplicio dignum esse ducebant; audiebant ab
				accusatoribus, audiebant verba multorum testium, audiebant cum una quaque de re a
					 P. Publio Cannutio, homine eloquentissimo, graviter et diu
				diceretur. et est quisquam qui, cum
				haec cognoverit, suspicari possit posset S a Oppianicum iudicio oppressum et circumventum esse
				innocentem? 
			 acervatim reliqua iam reliqua iam S Bs : iam reliqua cett. , iudices, dicam ut ad ea quae propiora propiora b 2 s : propriora
						 S BMb 1 y huiusce huiusce S a: huius M m causae et adiunctiora sunt
				perveniam. vos , quaeso, memoria teneatis non mihi hoc esse propositum ut
				accusem Oppianicum mortuum sed, cum hoc persuadere vobis velim, iudicium ab hoc non
				esse corruptum, hoc uti initio ac fundamento defensionis, Oppianicum,
					hominem mortuum hominem S a 
				sceleratissimum et nocentissimum, esse damnatum. qui uxori suae
				Cluentiae, quae amita huius habiti fuit fuisset S a , cum ipse poculum dedisset, subito illa
				in media potione exclamavit se maximo cum dolore emori emori S a: mori M m nec diutius vixit quam locuta
				est; nam in ipso sermone hoc et vociferatione mortua est. et ad hanc
					mortem mortem S a: mortem tam M m repentinam
					vocemque vocemque M y : vocesque b sy2 a morientis omnia praeterea quae solent esse indicia et
				vestigia veneni in illius mortuae corpore fuerunt. eodemque veneno C. Gaium Oppianicum fratrem necavit.