quodsi hanc causam tam idoneam, tam inlustrem, tam gravem non
						haberem,— si aut hoc a me Siculi non petissent aut mihi cum Siculis causa
						tantae necessitudinis non intercederet, et hoc quod facio me rei publicae
						causa facere profiterer, ut homo singulari cupiditate, audacia, scelere
						praeditus, cuius furta atque flagitia non in Sicilia solum, sed in Achaia,
						Asia, Cilicia, Pamphylia, Romae denique ante oculos omnium maxima
						turpissimaque nossemus, me agente in iudicium vocaretur,—quis
							tandem tamen Hotoman esset qui meum
						factum aut consilium posset reprehendere? 

					 quid est, pro deum hominumque fidem, in quo ego rei publicae plus
						hoc tempore prodesse possim? quid est quod aut populo Romano
						gratius esse debeat, aut sociis exterisque nationibus optatius esse possit,
						aut saluti fortunisque omnium magis accommodatum sit? populatae ,
						vexatae, funditus eversae provinciae, socii stipendiariique populi Romani
						adflicti, miseri, iam non non iam L 
						salutis spem sed solacium exiti exitii sol. pr d quaerunt.
					 qui iudicia manere apud ordinem senatorium volunt, queruntur
						accusatores se idoneos non habere: qui accusare possunt, iudiciorum
						severitatem desiderant. populus Romanus interea, tametsi multis
						incommodis difficultatibusque adfectus est, tamen nihil aeque in re publica
						atque illam veterem iudiciorum vim gravitatemque requirit.
							 iudiciorum vim grav. req. iud. om. ex
								homoeoteleuto DLK, suppl. s. l. p2 desiderio tribunicia
						potestas efflagitata est, iudiciorum levitate lenitate DG12 ordo quoque alius ad res iudicandas
						postulatur, iudicum culpa atque dedecore etiam censorium nomen, quod
						asperius antea populo videri solebat, id nunc poscitur, id iam populare et
						plausibile factum est. in hac libidine hominum nocentissimorum, in populi Romani
						cotidiana querimonia, iudiciorum infamia, totius ordinis offensione, cum hoc
						unum his tot incommodis remedium esse arbitrarer, ut homines idonei atque
						integri causam rei publicae legumque susciperent, fateor me salutis omnium
						causa ad eam partem accessisse rei publicae sublevandae sublevandam Vrsinus quae maxime laboraret. nunc quoniam quibus rebus adductus ad causam accesserim
						demonstravi, dicendum necessario est de contentione nostra, ut in
						constituendo accusatore quid sequi possitis habeatis. ego sic
						intellego, iudices: cum de pecuniis repetundis nomen cuiuspiam deferatur, si
						certamen inter aliquos sit cui potissimum delatio detur, haec duo in primis
						spectari oportere, quem maxime velint actorem esse ii quibus factae esse
						dicantur iniuriae, et quem minime minime p ZG1 ( cap. 
							vii, ad init. ): maxime D Y velit is qui
						eas iniurias fecisse arguatur.