cur nolint, etiamsi taceant taceant D Yp : tacent Asc. : tacerent d , satis dicunt; verum non tacent.
							 tamen iis invitissimis te offeres? tamen in aliena causa
						loquere? tamen eos defendes qui se ab omnibus desertos potius quam abs te
						defensos esse malunt? tamen iis operam tuam pollicebere qui te neque velle
						sua causa sua causa D D Rufinianus : sui causa K 
							(iii, §121): suam causam pr, unde suam causam
							tueri, defendere d nec, si
						cupias, posse arbitrantur? cur eorum spem exiguam reliquarum
						fortunarum, quam habent in legis et in iudici severitate positam, vi
						extorquere conaris? cur te interponis invitissimis iis quibus maxime lex
						consultum esse vult? cur, de quibus in provincia non optime es meritus, eos
						nunc plane fortunis omnibus conaris evertere? cur iis non modo persequendi
						iuris sui, sed etiam deplorandae calamitatis adimis potestatem? nam te actore quem eorum adfuturum putas, quos intellegis non ut
						per te alium, sed ut per alium alium om. pr d aliquem te ipsum
						ulciscantur laborare? 
 at enim
						solum id est, ut me Siculi maxime velint: alterum illud, credo, obscurum
						est, a quo Verres minime se accusari velit. ecquis umquam tam
						palam de honore, tam vehementer de salute sua contendit quam ille atque
						illius amici ne ut ne pr d haec mihi delatio detur?
							 sunt multa quae Verres in me esse arbitratur, quae scit in
						te, Caecili Caecili D Y pq : Q. Caecili r ed.
								Rom. (i, §§45, 60; Am. J. Ph. xxvi. p. 412) , non esse; quae cuius modi in
						utroque nostrum sint, paulo post commemorabo; nunc tantum id dicam quod tacitus tu mihi adsentiare, nullam rem in me esse
						quam ille contemnat, nullam in te quam pertimescat. itaque magnus
						ille defensor et amicus eius tibi suffragatur, me oppugnat; aperte ab
							iudicibus a iud. D Y petit ut tu mihi anteponare, et ait hoc
						se honeste sine ulla invidia ac sine ulla offensione contendere.
							' non enim,' inquit enim inquit om. DG2
								al. , 'illud peto quod soleo, cum vehementius contendi,
						impetrare: reus ut absolvatur non peto, sed ut potius ab hoc ab hoc
							potius pr d quam ab illo accusetur, id peto. da 
						mihi hoc; concede quod facile est, quod honestum honestum est G3K , quod non invidiosum; quod cum
						dederis, sine ullo tuo periculo, sine infamia illud dederis, ut is is
								 om. D Y absolvatur cuius ego causa laboro.' et ait idem, ut aliquis metus adiunctus sit ad gratiam, certos
						esse in consilio quibus ostendi tabellas velit; id esse perfacile; non enim
						singulos ferre sententias sententiam LK
							Asc. , sed universos constituere; ceratam uni cuique tabellam
						dari cera legitima, non illa infami ac nefaria. atque is non tam
						propter Verrem laborat quam quod eum minime res tota delectat; videt enim,
						si a pueris nobilibus, quos adhuc elusit, si a quadruplatoribus, quos non
						sine causa contempsit semper ac pro nihilo putavit, accusandi voluntas ad
						viros fortis spectatosque homines translata sit, sese in iudiciis diutius
						dominari non posse. 

					 huic ego homini iam ante denuntio, si a me causam hanc vos agi
						volueritis, rationem illi defendendi totam esse mutandam, et ita
							mutandam et ita mutandam Heraeus (ii, §53):
							et ita tamen mutandam p s. l., item qr (t n 
							 per dittographiam, credo ): et ita causam (cām)
							mutandam G1 Par. 7822 d : om. D Y b ut, meliore et honestiore
							condicione condicione sit Asc. ipse vult uti
								 scripsi, pqr secutus in quibus eZZZ ut ante imitetur ( Cl. Rev. 
							xix. 160): ipse esse vult pG1 Par. 7822 d quam qua ipse vult uti, imitetur
						homines eos quos ipse vidit amplissimos, L. Crassum et M. Antonium, qui
						nihil se arbitrabantur ad iudicia causasque amicorum praeter fidem et
						ingenium adferre oportere. nihil erit quod me agente arbitretur
						iudicium sine magno multorum periculo posse corrumpi.