malitiam naturae crederetur. is scilicet vir optimus et singulari
				fide praeditus in suo iudicio suis tabulis testibus uti conatur. solent 
				fere dicere qui per tabulas hominis honesti pecuniam expensam tulerunt: 'egone talem
				virum corrumpere potui, ut mea causa falsum in codicem referret?'
					 exspecto quam mox Chaerea hac oratione utatur: 'egone hanc manum
				plenam perfidiae et hos digitos meos impellere potui ut falsum perscriberent nomen?'
					 quod si ille suas proferet tabulas, proferet suas quoque Roscius.
					 erit in illius tabulis hoc nomen, at in huius non erit. cur potius illius quam huius
				credetur?— scripsisset ille, si non iussu huius expensum tulisset?
					— non scripsisset hic quod sibi expensum ferre iussisset?
					 nam quem ad modum turpe est scribere quod non debeatur, sic improbum
				est non referre quod debeas. aeque enim tabulae condemnantur eius qui
				verum non rettulit et eius qui falsum perscripsit. sed ego copia et
				facultate causae confisus vide quo progrediar. si tabulas C. Fannius
				accepti et expensi profert suas in suam rem suo arbitratu scriptas, quo minus
				secundum illum iudicetis non recuso. quis hoc frater fratri, quis parens filio tribuit ut, quodcumque
				rettulisset, id ratum haberet? ratum habebit Roscius; profer; quod tibi
				fuerit persuasum, huic erit persuasum, quod tibi fuerit probatum, huic erit
				probatum. Paulo ante M. Perpennae, P. Saturi tabulas poscebamus, nunc tuas, C. Fanni
				Chaerea, solius flagitamus et quo minus secundum eas lis detur non recusamus; quid
				ita non profers? non conficit tabulas?
					 immo diligentissime. non refert parva nomina in codices?
					 immo omnis summas. leve et tenue hoc nomen est? HS ccciↄↄↄ sunt. quo modo tibi tanta pecunia
				extraordinaria iacet? quo modo HS ccciↄↄↄ in codice accepti
				et expensi non sunt? pro di immortales! essene quemquam tanta audacia
				praeditum qui, quod nomen referre in tabulas timeat, id petere audeat, quod in
				codicem iniuratus referre noluerit, id iurare in litem non dubitet, quod sibi
				probare non possit, id persuadere alteri conetur! nimium cito ait me indignari de tabulis; non habere se hoc nomen in
				codicem accepti et expensi relatum confitetur, sed in adversariis patere contendit.
				Vsque eone te diligis et magnifice circumspicis ut pecuniam non ex tuis tabulis sed
					 ex adversariis petas? suum codicem testis loco recitare
				adrogantiae est; suarum perscriptionum et liturarum adversaria proferre non amentia
				est?