Perparvam partem postulat Plautus loci de vestris magnis atque amoenis moenibus, Athenas quo sine architectis conferat. quid nunc? daturin estis an non? adnuont. scio rém quidem urbis me ablaturum sine mora; quid si de vostro quippiam orem? abnuont. eu hercle in vobis resident mores pristini, ad denegandum ut celeri lingua utamini. sed hoc agamus quá huc ventumst gratia. Athenis mutabo ita ut hoc est proscaenium tantisper dum transigimus hanc comoediam. hic habitat mulier, nomen cui est Phronesium; haec huius saecli mores in se possidet: numquam ab amatore suo postulat id quod datumst, sed relicuom dat operam ne sit relicuom, poscendo atque auferendo, ut mos est mulierum; nam omnes id faciunt, cum se amari intellegunt. ea se peperisse puerum simulat militi, quo citius rem ab eo averrat cum pulvisculo. quid multa? †stuic superet muliere †hiscum anima ad eum habenti erce teritur. Diniarchvs Non omnis aetas ad perdiscendum sat est amanti, dum id perdiscat, quot pereat modis; neque eam rationem eapse umquam educet Venus, quam penes amantum summa summarum redit, quot amans exemplis ludificetur, quot modis pereat quotque exoretur exorabulis: quot illíc blanditiae, quót illic iracundiae