34 καιρὸν δʼ ἐφήκεις ἐ πὶ
 καιρῷ ἥκεις· εὐφυῶς δὲ ἄρχεται τῆς 
 ὑποθέσεως ὁ ποιητὴς ὥστε τρανῶσαι τὸ πᾶν διὰ τῆς Ἀθηνᾶς· θεραπεύει δὲ
 δυσσεὺς τὴν Ἀθηνᾶν ἴνα καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς ἕξῃ αὐτὴν εὐμενῆ. 36 ταῦτα πρὸς τὰ ἐξ ἀρχῆς ἵνα μὴ δόξῃ ἀγνοεῖν ἡ θεὰ τὸ πρᾶγμα. 38 ἐν τοῖς ἀμοιβαίοις κατὰ βραχὺ δηλοῦται ἡ ὑπόθεσις, πυνθάνεται δὲ πρῶτον εἰ ἄρα πρὸς καιρὸν κονῶ· εἰ γὰρ
 αὐτός ἐστιν ὁ τὸν φόνον δράσας πρὸς καιρὸν ἂν εἴη πονῶν ὁ Ὀδυσσεύς. 3 ὑπόνοια] ἀπόνοια L, corr. G, F. — 4 νεορράντου]
 νεαροῦ L, νεόρραντα δὲ G, corr F; cf. schol. v. 148. — 5, 6 lit. in L
 oblit. habet F; cf. etiam Suid. v. ἐπιστάτις. — 9 περὶ] ἐπὶ L, corr. G,
 F, Suid. v. σημαίνομαι. — 12 lit. in L oblit. habent G, Suid v.
 σημαένομαι. — 16 ἐπὶ καιρῷ] lit in L. oblit. habent G, F; ἐπικαίρως
 Suid. v. καίρια, ἐγκαίρως Dindorfii schol. recent. vol. lI p. 198, 8. —
 17 τῆς addiderunt G, F. — 20 τὰ ἐξ ἀρχῆς] V. 13. — 23 δὲ add. G, F. — 24
 πονῶ] πονεῖ Lasc. Fol. 1b 39 τὸ ὡς ἀντὶ τοῦ ἀληθῶς. 40 καὶ πρὸς τί δυσλόγιστον: ἐπύθετο πρῶτον εἰ αὐτός ἐστιν ὁ δράσας εἶτα
 καὶ τὴν αἰτίαν πυνθάνεται· τὸ δὲ δυσλόγιστον ὅμοιον τῷ πρᾶγος ἄσκοπον·
 ἀγνοεῖ γὰρ ἔτι τὴν μανίαν.