καίτοι ἀναγκαῖον] ἀναγκαίου ὄντος. ~ φS εὐθὺς καὶ εὐθέως ἀμφότερα Ἑλληνικά. τὸ δ’ εὐθύ διαφέρει τούτων· οὐ γὰρ τὸ παραχρῆμα σημαίνει ἀλλὰ τὸ ἕως καὶ τὸ εἰς οἷον. ~ Δ ἐσπείσμην] ἐφιλιούμην. ~ φS ἀναστάσεσιν] ἀνεγέρσεσιν. ~ φS προσόδους: εἰσφοράς, εἰσόδους ἢ παρουσίας, ὡς Θουκυδίδης [4, 110] καὶ ἕτεροι. ~ Δ ἐφεστώτων*] παρισταμένων. ~ φS νεολαίας*] νεολαία ἡ τοῦ νέου λαοῦ συναγωγή. ~ Δ προὐνόουν*] ἐνεργητικῶς καὶ παθητικῶς καὶ μετὰ γενικῆς. ~ φSU δημοθοινίαις*] ταῖς τοῦ δήμου εὐωχίαις ἢ θυσίαις. ~ Δ διῆγον*] ταὐτοπαθὲς καὶ ἀλλοπαθές. ~ φ ἐφήβων] ἔφηβοι λέγονται οἱ μέχρι τῶν ιε′ χρόνων τυγχάνοντες. ~ φ ἀπαγωγαί: μηνύσεις ἔγγραφοι διδόμεναι τῷ ἄρχοντι περὶ τοῦ δεῖν ἀπαχθῆναι τὸν δεῖνα. ~ Δ ἀποτρόπαια: φευκτὰ καὶ μισεῖσθαι ἄξια. ~ Δ ἀκοῦσαι] ἀκουσθῆναι. ~ φS