178, 9. Διατί εἶπεν ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος ; ἐπειδὴ οἶδεν τοὺς ἀνθρώπους
 κ. τ. λ. 178, 9. Τί δήποτε Θεὸν καὶ Θεὸν εἰπὼν, καὶ γὰρ Θεὸς ἦν 
 φησιν ὁ Λόγος· οὐκ ἐμφαίνει τί μέσον ἡμῖν, κ. τ. λ. 178, 22. om. Ἐρώτησις et mox Ἀπόκρισις. 178, 22. καὶ πρὸ πάντων μαλ’. τ. 22. οὕτως οὖν καί. 178, 23. Θεὸν, τὸν Πατέρα δὲ ἀφεὶς περὶ τοῦ Υἱοῦ διαλέγεται διότι
 ἐκεῖνος κ. τ. λ. c ἴνου Cod. 178, 26. τὸ δὲ ἢν οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν ἀλλ’ ἣ τοῦ εἰναι ἀεὶ δηλωτικὸν,
 καὶ ἀπείρως εἶναι. αὖναι . Λόγον δὲ αὐτὸν παθητὴν αὐτοῦ τὴν γέννησιν
 ὑπολάβωμεν· ἔτι δὲ καὶ διὰ τὸ ἀπαγγεῖλαι ἡμῖν τὰ τοῦ Πατρός. 178, 26. οὐδὲν γὰρ ἡμῖν. 178, 11. εἶπεν γάρ. 17. ἀνάγκη πάλιν. 18. ἐκπῆδον. 178, 19. ἡλιακῆς φύσεως. 27. ἑνὶ βρ. ρ. 31. ἐπιθήσομεν.