κοίρανος ἰφθίμοισι καὶ ἀπτολέμοισι κελεύει. οὐκ αἰεὶ θεράποντες ἀριστεύουσιν Ἀθήνης· ὠκύμοροι θνῄσκουσιν ὑποδρηστῆρες Ἐνυοῦς. τοίην κοιρανίην πρωτόθρονος ὤπασεν Ἥρη. ἡ δʼ ἑανὸν βαθύκολπον, ἐς ἠέρα γυμνώσασα κόλπον, ἀνῃώρησε καὶ οὐκ ᾐδέσσατο Κύπρις. χειρὶ δʼ ἐλαφρίζουσα μελίφρονα δεσμὸν ἐρώτων στῆθος ἅπαν γύμνωσε καὶ οὐκ ἐμνήσατο μαζῶν. τοῖα δὲ μειδιόωσα προσέννεπε μηλοβοτῆρα· δέξό με καὶ πολέμων ἐπιλήθεο, δέχνυσο μορφὴν ἡμετέρην καὶ σκῆπτρα καὶ Ἀσίδα κάλλιπε γαῖαν. ἔργα μόθων οὐκ οἶδα· τί γὰρ σακέων Ἀφροδίτῃ; ἀγλαΐῃ πολὺ μᾶλλον ἀριστεύουσι γυναῖκες. ἀντὶ μὲν ἠνορέης ἐρατὴν παράκοιτιν ὀπάσσω, ἀντὶ δὲ κοιρανίης Ἑλένης ἐπιβήσεο λέκτρων· νυμφίον ἀθρήσει σε μετὰ Τροίην Λακεδαίμων οὔπω μῦθος ἔληγεν, ὁ δʼ ἀγλαὸν ὤπασε μῆλον, ἀγλαΐης ἀνάθημα, μέγα κτέρας Ἀφρογενείῃ, φυταλιὴν πολέμοιο, κακὴν πολέμοιο γενέθλην. χειρὶ δὲ μῆλον ἔχουσα τόσην ἀνενείκατο φωνὴν Ἥρην κερτομέουσα καὶ ἀντιάνειραν Ἀθήνην· εἴξατέ μοι πολέμοιο συνήθεες, εἴξατε νίκης. ἀγλαΐην ἐφίλησα, καὶ ἀγλαΐη με διώκει. φασί σε, μῆτερ Ἄρηος, ὑπʼ ὠδίνεσσιν ἀέξειν ἠυκόμων Χαρίτων ἱερὸν χορόν· ἀλλά σε πᾶσαι σήμερον ἠρνήσαντο, καὶ οὐ μίαν εὗρες ἀρωγόν. οὐ σακέων βασίλεια καὶ οὐ πυρός ἐσσι τιθήνη· οὔ σοι Ἄρης ἐπάρηξε, καὶ εἰ δορὶ μαίνεται Ἄρης, οὐ φλόγες Ἡφαίστοιο, καὶ εἰ φλογὸς ἆσθμα λοχεύει. οἶα δὲ κυδιάεις ἀνεμώλιος, Ἀτρυτώνη,