‘Ἀνήρ τις ἦν κίναιδος. ὃς ἡνίκα περὶ γυναικὸς εὐειδοῦς ἠκηκόει, πρὸς ἐκείνην ἀκολασίας χάριν εὐθύς ἐπορεύετο. ἐδηλώθη γοῦν αὐτῷ ἐν μιᾷ περί τινος ὡραιοτάτης γυναικός, καὶ αὐτίκα πρὸς αὐτὴν ἀπελήλυθε συνουσίας εἵνεκεν. εἶχε δὲ παῖδα ἡ γυνὴ ἐκείνη ἐτῶν τριῶν τῇ ἡλικίᾳ τυγχάνοντα. ὃς τηνι- καῦτα ἔτυχε λέγειν τῇ μητρί· ‘παρασκεύασόν μοι, ὦ μῆτερ, ἔδεσμά τι τοῦ φαγεῖν. ἣ δὲ ὁρῶσα τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον πρὸς τὴν μετʼ αὐτῆς κατεπειγόμενον ἀκολασίαν, λέγει πρὸς αὐτόν· ‘μικρόν με ἀνάμεινον, 6 συμμαρτυροῦσί P 7 ὑπερτερεῖν cod., ὅτι ὑπερβάλλω P 9 in margine κ 9 χρόνον 12 ἐκείνοις κατάκο- μος cod.: quod reposui κατάκοσμος eo firmatur quod infra de eisdem hominibus dicitur πολλῇ τῇ γνώσει καὶ τῇ συνέσει κε- κόσμηνται 17 κύναιδος 19 ἐν μιᾷ cf. 137, 9 23 λέ- γειν cf. 118, 5 ἄνθρωπε, ἄχρις οὗ τῷ ἐμῷ παιδὶ βρώσιμόν τι παρα- σκευάσω.’ ὃ δὲ ὑπολαβὼν ἔφη τῇ γυναικί· ‘ἄφες τό γε νῦν ἔχον τὴν τοῦ παιδὸς φροντίδα καὶ τοῦτο δὴ τὸ ἡμέτερον ἐκπλήρωσον ἔργον, μήπως γένοιτό με χρονίσαι ὧδε.’ ἣ δὲ ἀντέφησε τῷ ἀνδρί· ‘εἰ ἤδεις, ὦ ἄνθρωπε, ὁποίαν οὗτος ὁ παῖς μου τὴν ἀγχίνοιαν κέκτηται, οὐκ ἂν τοιαῦτά μοι ἔλεγες.’ καὶ ταῦτα εἰποῦσα εὐθέως ἐγείρεται καὶ ὅπερ ἦν ἑψήσασα ἔδεσμα, ὀρύζιον τυγχάνον, παρέθηκε τῷ παιδί. ὃ δὲ εἰ καὶ μὴ πάντη νήπιος ἦν τῷ χρόνῳ, ἀλλʼ οὖν ὀδυρόμενος διετέλει καὶ τὴν μητέρα ἠνάγκαζε περισσότερον αὐτῷ παρατεθεικέναι ὀρύζιον· ‘οὐ γὰρ κεκόρεσμαι ἔτι’, φησίν, ‘ἀλλὰ πλείονος p. 93 ὀρέγομαι.’ ἡ δὲ μήτηρ ἐποίησε κατὰ τὸ τοῦ παιδὸς θέλημα· ὃ δὲ αὖθις καὶ ἑτέρας παραθήκης ἐφιέμενος ἐπὶ πλέον πρὸς τὴν μητέρα ὠλοφύρετο. ὁ μέντοι ἀκόλαστος ἐκεῖνος ἀνὴρ δυσχεραίνων ἐπὶ τῇ ἀσελγείᾳ τοῦ παιδὸς καὶ τῷ τούτου ἀδιακόπτῳ κλαυθμῷ, λέ- γει πρὸς αὐτόν· ‘λίαν τῷ ὄντι ἀναιδὴς καὶ ἀκόρεστος πέφυκας, καὶ οὐκ ἔνεστί σοι φρόνησις, ὡς ὁρῶ, τὸ παράπαν. εἰ γὰρ τὸ τοιοῦτον ἔδεσμα πέντε ἀνδράσι παρετέθη, δαψιλῶς ἂν αὐτοῖς εἰς κόρον διήρκεσεν.ʼ ὁ δὲ παῖς ὑπολαβὼν ἔφη· ‘σὺ μᾶλλον πάσης ἀπε- στέρησαι φρονήσεως, ὡς τὸ παρὰ σοῦ νῦν ζητού- μενον καὶ ἐμῇ μητρὶ ἀπρεπῶς λεγόμενον σεαυτὸν ἐπιζητεῖ καὶ πρᾶξιν μεταδιώκει θεῷ μεμισημένην. ἐν ἐμοὶ δὲ τί καθορᾷς φρονήσεως ἐστερημένον ; ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοῦδέ μου τοῦ κλαυθμοῦ ὅπερ ἀναίδειαν 4 μήπως ἀργήσω P 12 παρατεθεικέναι cf. 103, 19 13 ἔτι] ἀκμὴν P 14 κατὰ om. P 17 ἀσελγείᾳ] ἀνάγκ P 25 σεαρτὸν] cf. n. ad p. 93, 11 26 μεταδιώκει cf. 93, 12 28 ὅπερ P quoque σὺ καλεῖς, τίνα ζημίαν ὅλως ὑφίσταμαι, μᾶλλον μὲν οὖν καὶ οἱ ὀφθαλμοί μου τοῖς δάκρυσι καθαρθέντες ἐπὶ πλεῖον διεφωτίσθησαν, καὶ οἱ μυκτῆρές μου τῆς p. 94 ἐν αὐτοῖς ἀκαθαρσίας ἀπεσμήχησαν, καὶ τὸ παρατεθέν μοι ἔδεσμα προσετέθη μοι, καὶ διʼ αὐτοῦ τοῦ κλαυ- θμοῦ εἴ τι ἄρα καὶ ἤθελον ῥᾳδίως μοι προσεγένετο.’ τούτων ὁ ἀνὴρ ἐκεῖνος τῶν συνετῶν ῥημάτων ἀκη- κοὼς συνῆκεν ὡς ὁ παῖς οὗτος αὑτοῦ μᾶλλον ὑπέρ- κειται τῇ φρονήσει. καὶ ὃς ἀναστὰς καὶ σχηματίσας ἄμφω τὼ χεῖρε τῷ παιδὶ προσεκύνησε καί φησι· ‘μὴ μέμψῃ μοι, ἀξιῶ, περὶ ὧν σοι ἀπεφθεγξάμην. οὐ γὰρ ᾔδειν ὡς τοιαύτην ἐκέκτησο φρόνησιν.ʼ καὶ τοῦτο εἰπών, εὐθύς ἐκεῖθεν ὑπανεχώρησε μηδὲν ἄτοπον ἐπὶ τῇ αὐτοῦ μητρὶ ἐργασάμενος. Ἄκουσον τοίνυν, ὦ δέσποτα βασιλεῦ, καὶ τῆς περὶ τοῦ πενταετοῦς παιδὸς διηγήσεως. Ἄνδρες ὑπῆρχόν τινες τρεῖς, οἳ καὶ ἀλλήλοις ἐτύγχανον κοινωνοί. ἐπί τινα δὲ διʼ ἐμπορίαν χώραν μακρὰν ἐστάλησαν. τῆς δέ γε ὁδοιπορίας ἐχόμενοι εἴς τινα κώμην εἰσέρχονται καὶ παρά τινι γραΐδι τὴν κατάλυσιν ἔθεντο. μετὰ δὲ ταῦτα ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπὶ τὸ βα- λανεῖον ἀπελθεῖν καὶ ἀπολούσασθαι. καὶ λέγουσι τῇ γραΐδι· ‘ἑτοίμασον ἡμῖν, ὦ γύναι, τὰ χρειώδη σκεύη καὶ ἐπιβλήματα.’ ἣ δὲ πάντα αὐτοῖς ἡτοιμά σατο, μόνου τοῦ κτενὸς δʼ ἐπελάθετο. ἐκεῖνοι δὲ ἐκβαλόντες ἅτινα ἐπεφέροντο χρυσίου τρία βαλάν- p. 95 τια, ὧν ἔνδοθεν αὐτῶν τὸν κοινὸν θησαυρὸν εἶχον, τῇ γραΐδι παραδεδώκασι, καὶ ἐνετείλαντο αὐτῇ 4 ἀπεσμήχθησαν ἐκαθαρίσθησαν P 5 προσετέθη μοι καὶ] πρὸς τροφήν P. προσετέθη uidetur significare es be- kam mir, concoxi 16 cf. 92, 6 et infra 165, 16 πραγματευταί add. P 18 ἐμπορείαν 22 εῖον charta abscissa periit φυλάττειν αὐτὰ παῤ ἑαυτῇ· ‘καὶ μὴ δώσῃς πρός τινά τι τούτων ἄχρις ὅτου τοὺς τρεῖς ὁμοῦ πρὸς σὲ γεγονότας θεάσαιο.ʼ ταῦτα τῇ γραΐδι παραγγείλαν- τες, ἐπὶ τὸ βαλανεῖον ἀπῄεσαν. καὶ εἰσελθόντες ἐπεὶ κτένιον ἔχειν οὐκ εἶδον, στέλλουσι θάτερον αὐ- τῶν τῇ γραΐδι τοῦ κομίσαι τὸ κτένιον. ὁ δὲ σταλεὶς εἶπεν αὐτῇ· ‘οἱ κοινωνοί μου διʼ ἐμοῦ σοι δηλοῦσιν, ὦ γύναι· στεῖλον ἡμῖν τὸ παῤ ἡμῶν σοι παρατεθὲν χρυσίον.ʼ ἣ δὲ λέγει αὐτῷ· ‘οὐδαμῶς σοι δώσω τι, ἄχρις ἂν οἱ τρεῖς ὁμοῦ γένοισθε.’ ὃ δὲ λέγει αὐτῇ· ‘κατ’ ὄψιν ἰδού σοι ἑστήκασιν, ὡς ὁρᾷς, οἱ κοινωνοί μου καὶ φωνοῦσί σοι πόρρωθεν, δοῦναι μοι τὸ τοι- οῦτον χρυσίον.᾿ ταῦτα εἰπὼν φωνεῖ πρὸς ἐκείνους περὶ τοῦ κτενὸς αὐτοῖς ἀνωνύμως καὶ ἀδήλως οὑ- τωσὶ λέγων· ‘οὐδέν μοι ἡ γραῦς παρέχει, εἰ μὴ p. 96 ὑμεῖς αὐτῇ ἐπιτρέψοιτε.’ οἳ δὲ ἐφώνησαν πρὸς αὐ- τὴν λέγοντες ‘πάρασχε, ὦ γύναι, αὐτῷ.’ ἣ δὲ ἐκβα- λοῦσα τὸ παρατεθὲν αὐτῇ χρυσίον ἐπέδωκεν αὐτῷ. ἐκεῖνος δὲ τοῦτο εἰληφὼς εὐθέως ἐκεῖθεν ἀπέδρα. οἱ δὲ κοινωνοὶ τούτου ἐπὶ πολὺ αὐτὸν διετέλουν προσμένοντες· εἶτα φωνοῦσι πρὸς τὴν γραΐδα· ‘ποῦ ἐστιν ὁ πρὸς σὲ σταλεὶς ἐκεῖνος κοινωνὸς ἡμῶν, ὅτι μὴ ὅλως ἡμῖν ἀνεφάνη;’ ἡ δὲ γραῦς ἔφη τοῖς ἀν- δράσιν ὡς ‘τὸν θησαυρὸν ὑμῶν παῤ ἐμοῦ ἐπεζή- τησε, καὶ κατὰ τὴν ὑμετέραν προσφώνησίν τε καὶ προτροπὴν παραδέδωκα τοῦτον αὐτῷ. ὃν καὶ λαβὼν ὑπεχώρησε τῆς οἰκίας μου.’ οἳ δὲ ἀντεῖπον τῇ γυ- 1 δώσειν cod.: δώσῃς P 5 οὐκ ἔχειν εἶδον? 10 γέ- νοισθε cf. 152, 4 11 ὡς ὁρᾷς] cf. 103, 15 14 καὶ ἀδή- λως om. P 16 ἐπιτρέψαιτε? 17 πάρασχε, quod est in codice, retinui 20 ἐπιπολὺ ut saepe. in marg. κα΄ 23 ὁ κ. μηδʼ ὅλως? οὐδ᾿ ὅλως P cf. 144, 23 24 ὡς sic recentiores ναικί· ‘ἡμεῖς κατʼ ἐναντίον αὐτὸν ἡμῶν ἀπεστάλ- καμεν πρὸς σὲ ζητῆσαι τὸ κτένιον.ʼ ἡ δὲ γραῦς ‘ἀλλʼ ἐκεῖνος’ φησί ‘τὸ χρυσίον ὑμῶν ἐξ ἐμοῦ ἐπεζήτησεν ὡς ἀφʼ ὑμετέρας προτροπῆς. κἀγὼ δὲ παῤ ὑμῶν, ὡς ἐφώνησε, προτραπεῖσα δοῦναι αὐτῷ, καθὼς ἔφητε ἐκβαλοῦσα τοῦτο ἐπιδέδωκα πρὸς αὐτόν.’ ταῦτα οἱ ἔμποροι ἀπροσδοκήτως παρὰ τῆς γυναικὸς ἐνωτισθέντες καὶ πικρῶς ἀθυμίᾳ βαρείᾳ κατασχε- θέντες, ταύτην ἀνάρπαστον ἅμα λαβόντες, πρὸς τὴν τῆς χώρας πορεύονται ἄρχοντα καὶ αὐτῷ τὰ τοῦ πράγματος ἐκτραγῳδοῦσι περιπαθῶς. ὁ δὲ ἄρχων p. 97 ἔφη τῇ γυναικί· ‘ἀπόδος αὐτοῖς τὸ παρατεθέν σοι παῤ αὐτῶν χρυσίον.’ ἡ δὲ γραῦς ἀπεκρίνατο αὐτῷ· ‘ἐγώ, κύριέ μου, ἀπέδωκα αὐτοῖς τὸν θησαυρὸν αὐ- τῶν.’ οἱ δ’ ἔμποροι πρὸς τὸν ἀντίλογον αὐτῆς ἀν- θυπέφερον· ‘ἡμεῖς, ὦ δικαστά, τρεῖς τυγχάνοντες κοινωνοί, ὅτε τῇ γραΐδι τὰ ἡμέτερα χρήματα παρε- θέμεθα, σὺν ἀσφαλείᾳ εὐθὺς αὐτῇ ἐνετειλάμεθα εἰπόντες ὡς „μηδαμῶς γε τῶν σῶν χειρῶν, ὦ γύναι, ἡ τοιαύτη ἡμῶν ἐκβληθήτω παραθήκη, εἰ μήτοι γε τοὺς τρεῖς ἡμᾶς ὁμοῦ θεάσαιο ταύτην ἐπιζητοῦντας λαβεῖν ἀπὸ σοῦ·“ ὁ δὲ ἄρχων πάλιν ἔφη πρὸς τὴν γραΐδα· ‘ἀπόδος τὸ χρυσίον τοῖς ἐμπόροις, ὦ γύναι, καὶ μηδὲν μηκέτι πρὸς ταῦτα ἀμφίβαλλε.’ ἡ δὲ γραῦς ἀπὸ προσώπου ἔξεισι τοῦ ἄρχοντος ὀδυρομένη πικρῶς καὶ γοερὸν ἀλαλάζουσα. μετὰ μικρὸν δὲ παῖς τις ἐτῶν πέντε τυγχάνων ἔφη τῇ γυναικί, συναντήσας 1 κατεναντίον ἐξ ἡμῶν? ἀπεστάλκαμεν uel ἀπε- στείλκαμεν cod. 8 πικρῶς habet P quoque 9 ἅμα λα- βόντες scripsi: ἀναλαβόντες cod., λαβόντες P 19 χωρῶν 22 ἀπὸ i. e. παρὰ 25 ὀδυρωμένη 27 num ἔφη τῆ γυναικί conlocanda post οἰμωγῆς αὐτῇ θρηνῳδούσῃ, ἣν καὶ κατῴκτειρε τῆς πικρᾶς οἰμωγῆς· ‘τί οὕτως οἰκτρῶς ὀλοφύρῃ, ὦ γύναιʼ; ἣ δὲ ἔφησε τῷ παιδί· ‘ἔασόν με, παῖ, τὴν τάλαιναν p. 98 ἀποδύρεσθαί μου τὴν συμφοράν.’ ὃ δὲ ἐπέκειτο βιάζων αὐτὴν καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ ὀδυρμοῦ πυνθα- νόμενος, καὶ οὐ πρότερον ἀπέστη αὐτῆς ἄχρις οὗ πάντα αὐτῷ ἡ γυνὴ διεσάφησεν. ὃ δὲ ἀντέφη αὐτῇ· ‘ἐγώ σε τῆς κατεχούσης ἀπαλλάξω νυνὶ συμφορᾶς. ἀλλʼ εἰ βούλοιο ποιῆσοι με τοῦτο, δός μοι πρότερον ἀργυροῦν ἕνα, ἵνα διʼ αὐτοῦ κάρυά μοι ἐξωνήσωμαι.ʼ ἡ δὲ γυνή φησιν· ‘εἴπερ με τῆς χαλεπῆς ταύτης συνοχῆς ἀπαλλάξεις, δώσω σοι τὸν ἀργυροῦν.ʼ ὁ δὲ παῖς λέγει αὐτῇ· ‘ὑπόστρεψον τοίνυν πρὸς τὸν ἄρχοντα καὶ λέξον αὐτῷ οὕτως· „γνωρίζω σοι, ὦ κύριέ μου, ὡς τρεῖς ἦσαν τυγχάνοντες οἱ κοινωνοί, οἳ τὸ χρυσίον μοι τοῦτο παρέθεντο, ὥσπερ δῆτα καὶ πρὶν ἐδηλώθη σου τῇ μεγιστότητι. οἳ καὶ ἐνετεί- λαντό μοι λέγοντες· „ὅρα μὴ δώσεις τινὶ ἐξ ἡμῶν τὰ παρατεθέντα σοι χρήματα, ἐὰν μήτοι γε οἱ τρεῖς ὁμοθυμαδὸν παραγενοίμεθα πρὸς σέ.“ νυνὶ δὲ, κύριέ μου, ἰδού, τὸ χρυσίον παῤ ἐμοί ἐστι· πρόσ- ταξον τοίνυν τοὺς τρεῖς κοινωνοὺς ἐπὶ τὸ αὐτὸ παραστῆναί μοι, καθάπερ, ὡς ἔφην, κἀκεῖνοι σὺν ἀκριβείᾳ μοι κατηγγυήσαντο. καὶ οὕτως ὁ κοινὸς αὐτῶν θησαυρὸς παῤ ἐμοῦ αὐτοῖς ἀποδοθήσεται.ʼ ἐπὶ ταύταις τοιγαροῦν ταῖς τοῦ παιδὸς ἐκείνου πι- θαναῖς ὑποθήκαις ἡ γυνὴ σφόδρα ἡσθεῖσα ταχέως ὑποστρέφει πρὸς τὸν ἡγεμόνα καὶ τὰ πρὸς τοῦ παι- 10. 12 ἄρχυρον cod., ἀργύριον P 10 κάραν 18 δώ- σῃς 170, 16 ὅρα μὴ φωραθῇς. aliter 166, 19 ═ 100, 19 19 ἐάν] recte εἰ 163, 20 22 ἐπιτοαυτὸ ut 152, 26 δὸς παρατεθέντα [πρὸς αὐτὸν] ὡς εὐσύνοπτα καὶ συνετὰ πρὸς αὐτὸν ἀπεφθέγξατο. ὁ δὲ ἡγεμὼν εὐ- λογοφανῶς λέγειν διαγνοὺς τὴν γυναῖκα, μεταστέλ- λεται τοὺς ἐμπόρους καί φησι πρὸς αὐτούς· ‘εὐλόγως ἡμῖν ἡ γυνὴ ἥδε νυνὶ λέγει· ὅθεν αὐτῇ παραστή- σατε ὑμεῖς μεθʼ ἑαυτῶν καὶ τὸν ἕτερον ὑμῶν κοι- p. 99 νωνόν, καθὼς ἄρα καὶ ὑμεῖς αὐτῇ ἐνετείλασθε. εἶθʼ οὕτως οί τρεῖς ὁμοθυμαδὸν τὸ χρυσίον ἀπο- λήψεσθε.’ τῆς οὖν τοιαύτης ἀποφάσεως παρὰ τοῦ δικαστοῦ ἐξενεχθείσης καὶ τῆς γυναικὸς μηκέτι παρὰ τῶν δύο ἀνδρῶν ἐκείνων καθελκομένης, συνῆκεν ὁ ἄρχων ὡς παῤ ἑτέρου τινὸς ἡ ἐγκαλουμένη γραῦς τὸν ἔσχατον τόνδε ἀπόλογον ἐξεδίδακτο. καὶ προσ- καλεσάμενος αὐτὴν ἐπυνθάνετο παῤ αὐτῆς, τίς ἄρα ταύτῃ τὴν πιθανὴν ἀντίθεσιν ταύτην ὑπέθετο. ἣ δὲ ἀπεκρίνατο· ‘παῖς μοι πενταέτης ἐντυχών καὶ ὀδυρομένην ἑωρακώς, ᾤκτειρέ με καὶ τήνδε τὴν ἀντίθεσιν ὑπεσήμανεν.’ ὁ δὲ ἡγεμὼν τὸν παῖδα πρὸς ἑαυτὸν εὐθὺς μετεστείλατο καὶ ἥξαντα ἐπηρώ- τησε λέγων αὐτῷ· ‘σύ, παῖ, ἀληθῶς τόνδε τὸν λόγον τῇ γραΐδι ὑπέθουʼ; ὃ δὲ ‘ναί,’ φησίν ‘ὦ κύριέ μου.’ ὁ δὲ δικαστὴς ἐκπλαγεὶς ἐπὶ τῇ τοῦ παιδὸς συνέσει καὶ ἀγχινοίᾳ, εὐθέως αὐτὸν καθηγητὴν ῥητόρων καὶ φιλοσόφων προβάλλεται. Ἄκουσον δέ, ὦ δέσποτα βασιλεῦ, καὶ τῆς περὶ τοῦ γηραιοῦ ἀνδρὸς διηγήσεως. Ἀνήρ τις ἦν ὃς εἰ- ωθὼς ἐμπορεύεσθαι, ἀρωματικὰ ξύλα εἰς ἐμπορίαν ὠνήσατο. ὃς καὶ μεμαθηκὼς περί τινος πόλεως ὡς p. 100 1 πρὸς αὐτὸν secludere malui quam scribere πρὸς αὐτήν ὑποτεθέντα 15 αὐτῇ? 16 πενταέτης recte; cf. 161, 16 17 ὀδυρωμένην 18 ὑπεσήμανεν recentiores dixerunt 26 ὃς] ὡς cod. 27 ἐμπορείαν σπάνις αὐτῇ τῶν τοιούτων, τάχος τὰ ἐωνημένα παραλαβών, εἰς ταύτην ἤλαυνε τὴν πόλιν. ᾗ πλη- σίον γενόμενος ἔξωθεν τὴν κατάλυσιν ἐποιήσατο, μαθεῖν ἐντεῦθεν πρότερον ᾑρημένος πῶς ἄρα ἐν ταύτῃ τῇ πόλει περὶ τούτων ἔχει τῶν ξύλων ἡ ὤνη- σις. ἐν δὲ τῷ μεταξὺ γυνή τις δούλη τῶν ἐν τῇ πόλει τινὸς τυγχάνουσα, τὸν ἔμπορον θεασαμένη, ‘πόθεν, ὦ ἑταῖρε;’ πρὸς αὐτὸν ἔφη ‘καὶ τίνα εἰσὶν ἃ ἐπιφέρῃ;’ ὁ δʼ ἔμπορος ‘ἔγωγε’ ἀπεκρίνατο ‘ὃ ἐπιφέρομαι ξύλα εἰσὶν ἀρωματικά.’ δὲ εἰσελθοῦσα πρὸς τὸν ἑαυτῆς κύριον πάντα τὰ κατʼ ἐκεῖνον τὸν ἔμπορον αὐτῷ διεσάφησεν. ὃ δὲ ποικίλος ὢν καὶ πανοῦργος τὸν τρόπον, αὐτίκα συναγαγὼν ἃ παῤ ἑαυτὸν ἀρωματικὰ ξύλα ἐκέκτητο, ἐνέβαλε τῷ πυρί, ὀλίγα ταῦτα ὑπάρχοντα. καὶ ἐμφυσήσαντος πολλή τις ἐκεῖθεν εὐωδία ἐξεπέμπετο. ἧς ὀσφρανθεὶς ὁ ἔξωθεν ἔμπορος λέγει τοῖς περὶ αὐτόν· ‘εὐωδίας· πλείστης ἀρωματικῆς ὀσφραίνομαι. ἴδετε οὖν τὸ τάχος σὺν πολλῇ ἀκριβείᾳ μήπως τινὶ τῶν ἡμετέρων γόμων πυρκαϊά τις προσήγγισε, καὶ ἡμέτερα καίεται p. 101 ἀρώματα.’ οἳ δέ φασιν· ‘οὐδαμῶς πυρκαϊά τις ἢ σπινθὴρ τὸ παράπαν τινὸς τῶν ἡμετέρων ἥψατο γόμων.’ πρωίας δὲ γενομένης τὴν πόλιν εἰσέρχεται ὁ ἔμπορος ᾧ καὶ εἰσελαύνοντι συναντᾷ ὁ τῆς δού- λης ἐκείνης δεσπότης. εἶτα πυνθάνεται παῤ αὐτοῦ, 5 [περὶ]? 6 τῶν ἐν τῇ πόλει τινὸς] τινὸς τῶν ἀρχόν- των τῶν ἐγχωρίων P 9 in margine κβ΄ 14 ἑαυτῷ 15 ὀλίγάτ cod. ὀλίγα τινά? ἐμφυσήσαντος ἀνέμου? 18 πλήρης mutanui in πλείστης. πολλῆς εὐωδίας ξύλων μυριστικῶν P. ἀρωματικῶν? 19 μήπω τινι cod., μήπως P 23 εἰσέρ- χεται habet codex, sed ita scriptum ut dubitare possis an sit ἐπέρχεται. εἰσῆλθεν εἰς P τί ἄρα εἶεν ἃ ἐν τῷ φόρτῳ αὐτοῦ κέκτηται. ὁ δʼ ἔμπορος ‘ἀρωματικά’ φησί ‘κεκόμισμαι ξύλα εἰς ἐξώνησιν τοῖς βουλομένοις τῶν τῆς πόλεως τῆςδε κατοίκων.’ αὖθις δʼ ἐκεῖνος ‘τίς σε, ὦ ἄνθρωπε, κατηνάγκασε ταῦτα πρὸς ταύτην διακομίσαι τὴν πόλιν, τὰ δʼ ἄλλʼ ἅ σοι ἐπικερδῆ ἐτύγχανεν εἴδη παραλιπεῖν; ἐν ἀκριβείᾳ γὰρ ἴσθι ὡς τοῖς τοιούτοις οἱ ἐνταῦθα ἄν- θρωποι ξύλοις οἷα καυσίμῳ ὕλῃ τινὶ προσανέχουσι, καὶ πρὸς ἔκκαυσιν καμίνου αὐτοῖς χρῶνται.’ ‘ἀλλ’ ἔγωγεʼ φησὶν ὁ ἔμπορος ‘ἠνώτισμαι ὡς ὑπὲρ πάσας τὰς πόλεις αὕτη μάλιστα ἐνδεὴς καὶ σπανίζουσα τῶν τοιούτων.’ ὃ δὲ πρὸς αὐτόν· ‘οἱ τοῦτ’ εἰρηκότες σοι πολύ σε ἠπάτησαν.’ τούτοις τοῖς λόγοις τὴν καρδίαν πληγεὶς ὁ ἔμπορος συνεσχέθη τῇ λύπῃ. ὁ δέ γε ἀνὴρ ἐκεῖνος ἀνίᾳ τοῦτον συσχεθέντα ἑωρα- κώς, ἔφη αὐτῷ· ὀρῶ σε δεινῶς, ἑταῖρε, γεγονότα περίλυπον, καί σε κατοικτείρω τῆς σφοδρᾶς ἀθυμίας. ἄγε δὴ λοιπὸν διάπρασόν μοι πάντα τὸν φόρτον σου, καὶ εἰ τι βούλει, παράσχω σοι ἐν πλήρει πίνακι.’ ὁ δʼ ἔμπορος συλλογισάμενος καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγε· ‘βέλ- τιόν μοι οὖν, ὡς στοχάζομαι, πέφυκεν, εἴ τι δή μοι p. 102 καὶ δῴῃ ὁ ἄνθρωπος οὗτος, εἰληφέναι ἢ τὴν ἐμι- πορίαν μου ὅλην ἐαθῆναι ἀδιάπρατον.’ καὶ ταῦτα διανοησάμενος, διεπώλησεν αὐτῷ τὸν ἑαυτοῦ φόρ- τον ἅπαντα, συναρεσθεὶς ὑπὲρ τῆς τιμῆς ἧς ἤμελλεν 6 ἐ. ἂν? 8 cf. 149, 26 ὕλη τινι ὡς καύσιμα ἔχουσι P 18 διάπρασον] notes formam inusitatam antiquis 19 παράσχω futuri loco est quamquam facile esset reponere 19 ἓν πλὴρες πινάκι et 168, 1 ἓν πινάκι πεπληρωμένον, nihil tomen censeo mutandum: ἐν enim uidetur esse i. q. bestehend in. cf. 101, 25 22 δώοι. cf. Lob. Phr. 346. ἐμπορείαν 25 συναρεσθείς] συμβιβασθείς λαβεῖν . . ἕνα πίνακα γεμισμένον P. legit igitur etiam illud ἤτοι ἐν π. π: nihilominus seclusi εἰληφέναι [, ἤτοι ἐν πίνακι πεπληρωμένῳ]. λαβὼν οὖν ὁ ἀνὴρ τὰ ἐωνημένα εἰς τὴν ἰδίαν οἰκίαν ἐκο- μίσατο. ὁ μέντοι ἔμπορος τὴν πόλιν διερχόμενος κατέλυσεν ἅμα τοῖς αὑτοῦ κοινωνοῖς παρά τινι γραΐδι γυναικί. καὶ αὐτῇ ἐπηρώτησε λέγων ‘πῶς ἄρα, ὦ γύναι, τὰ τῶν ἀρωμάτων ξύλα ἀπεμπολοῦνται τῇ πόλει;’ ἣ δὲ ἔφη πρὸς αὐτόν· ‘ἰσοστάθμῳ αὐτοῖς χρυσίῳ. πλήν, ὦ ἔμπορε, ἰδοὺ λέγω σοι, προσεκτι- κῶς ἔχε ἀπὸ τῶν τῆςδε τῆς πόλεως κατοίκων. παν- οῦργοι γὰρ ἅπαντες καὶ ποικίλοι πεφύκασι, καὶ οὐκ ἔστι τινὰ τῶν ὧδε ἡκόντων μὴ παρὰ τῶν πολιτῶν p. 103 αὐτῆς ὀλέθρῳ μικροῦ παρυφίστασθαι.’ ταῦτα εἰ- πούσης τῆς γραΐδος, ἐξῄ ει τοῦ οἴκου αὐτῆς μετ’ ὀλίγον τὰ κατὰ τὴν πόλιν ὀψόμενος, καὶ ὁρᾷ τρεῖς ἄνδρας ἅμα καθεζομένους. οἷς θαμινὰ ἐνατενίζων εἱστήκει. κἀκείνων δὲ τὸν ἔμπορον τοῦτον ἑωρα- κότων, θάτερος τούτων εἰρήκει· ‘δεῦρο, ὦ πάτερ, συ τε κἀγὼ πρὸς ἀλλήλους διαλεχθῶμεν, καὶ ὃς ἂν τοῦ ἑτέρου ὑπερτερήσῃ, ἐπιταξάτω τῷ ἡττηθέντι ποιήσαι, ὅπερ ἂν ὁ νενικηκὼς βούλοιτο.’ ὁ δʼ ἔμ- πορος ἁπλοικῇ τῇ γνώμῃ καὶ ἀπεριέργῳ τῇ γνώσει στοιχῶν ‘ναί,’ φησί ‘καὶ γενέσθω καθὼς ἐκέλευσας.’ εἶτα ἐκαθέσθησαν πρὸς ἀλλήλους διαλεγόμενοι· καὶ νενίκηκε τὸν ἔμπορον ὁ μῖμος ἐκεῖνος καὶ πανοῦργος 5 αὐτῇ ἐπηρώτησε cf. 128, 16 6 ἀπεμπολῶνται? cf. 102, 16 ἐν τῇ πόλει? 7 ἰσόσταθμα τῷ χρυσῷ P minus apte 11 τινὰ] τις cod. οὐκ ἔστι δυνατὸν τὸν ἐνταῦθα ἐλθόντα ξένον . . μὴ ὑπομεῖναι P 16 ἑωρακότες cod.: malui scribere ἑωρακότων quam κἀκεῖνοι. ἐκεῖνοι . . ἑωρακότες P structura recentioribus inprimis familiari 17 θατέρῳ cod. εἶς ἀπὸ τούτων τῶν τριῶν P εἰρήκει cf. 142, 3 19 ὑπερ- τερήσοι. u. 173, 5. 171, 9 22 στοιχῶν] τυχών sed uidetur expticari posse qua erat simplicitate obsecutus sc. illi καὶ] στέργω καὶ P 24 μίμος codex ubique ἀνήρ, καὶ ἔφη αὐτῷ· ‘ἰδού, ὡς ὁρᾷς, τοῖς λόγοις περιεγενόμην σου. λοιπὸν ὃ ἐπιτρέπω σοι ποίει. καταπιεῖν σε βούλομαι τὰ τῆς θαλάσσης ὕδατα.’ ἐπὶ τοῖςδε ὁ ἔμπορος ἐν ἀθυμίᾳ καὶ ἀμηχανίᾳ γενό- μενος, οὐκ ἡδύνατο εὐλογοφανῆ τινα τῷ μίμῳ ἀν- τίθεσιν προβαλέσθαι καὶ τοὺς αὐτοῦ βρόχους διεκ- φυγεῖν. ἦν δὲ ὁ ἔμπορος γλαυκόφθαλμος· ἔτυχε δὲ καὶ ὁ μῖμος ὁ ἕτερος τῶν τριῶν μονόφθαλμος μὲν ὑπάρχων, γλαυκὸν δὲ καὶ αὐτὸν ἔχων. κἀκεῖνος δὲ ἀναστὰς ἐπελάβετο ἰσχυρῶς τοῦ ἐμπόρου λέγων ‘σύ μου τὸν ἕτερον ἐσύλησας ὀφθαλμόν. ἄγωμεν p. 104 τοίνυν ἀμφότεροι πρὸς τὸν τῆς πόλεως ἄρχοντα, ὡς ἂν διʼ αὐτοῦ ἀποδώσῃς μοι ὃν σεσύληκάς μοι ὀφθαλ- μόν.’ ἠκηκόει δὲ ταῦτα καὶ ἡ τὸν ἔμπορον ὑποδε- δεγμένη γραῦς, καὶ ὅτι πρὸς τὸν τῆς χώρας ἄρχοντα ὁ μῖμος ἐκεῖνος τὸν ἔμπορον εἷλκε. καὶ τούτοις ἀπιοῦσι συναντήσασα ἔφησε πρὸς τὸν μῖμον· ‘ἔασον, ἀξιῶ, τὴν σήμερον ἐγγυητικῶς παρ’ ἐμοὶ τὸν ἄνδρα τοῦτον τὸν ἔμπορον, κἀγ αὐτὸν ἕωοθεν πρωῒ παρα- στήσω σοι.’ ὃ δὲ εἴξας αὐτῆς τῇ αἰτήσει, δέδωκεν αὐτῇ τὸν ἄνθρωπον. ὃν καὶ λαβοῦσα ἡ γραῦς οἴκαδε ἀνεχώρησε. καὶ ἤρξατο κατηγορεῖν αὐτοῦ λέγουσα ‘οὐδέν σοι προπαρήγγειλα προσεκτικῶς ἔχειν ἀπὸ τῶν ἐν ταύτῃ (τῇ πόλει) πολιτῶν, ὅτι γε μῖμοι καὶ πονηροὶ τὴν γνώμην καὶ ποικίλοι πάντη πεφύκασι; 9 αὐτὸν] utrum supplendum τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν ex μο- νόφθαλμος an addendum ut legatur καὶ αὐτὸν τόν ἕνα uel καὶ αὐτὸν τὸν ὀφθαλμὸν in P est γλαυκὸν δὲ τὸν ἕνα αὐ- τοῦ κεκτημένον ὀφθαλμόν 11 ἀπάγωμεν? ἀπέλθωμεν P. spreui autem ἄγ’ ἴωμεν cum propter sententiam tum propter formam 13 ἀποδώσεις μοι] μου? cf. 168, 5 19 [τὸν ἔμ- πορον]? 23 οὐδὲν omnino non 24 ἐν ταύτῃ] ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τῆς πόλεως P: quare τῇ πόλει adieci potius quam ἐνταῦθα reponerem καὶ μηκέτʼ οὖν εἰς τοὐμφανὲς αὐτοῖς διεξέλθῃς τὸ σύνολον· ἐπεὶ δὲ τὸ πρότερον οὐκ ἐπείσθης τῇ παραινέσει μου κἀντεῦθεν εὗρες τὰ τῆς παρακοῆς σου ἐπίχειρα, ἤδη γε νῦν μοι πείσθητι περὶ οὗ σοι συνθέσθαι βεβούλημαι. γνωρίζω γάρ σοι ὡς οἱ τοιοῦτοι μῖμοι ἔχουσί τινα καθηγητὴν γηραιόν, ὃς καὶ τοῖς τῆς πονηρίας πλεονεκτήμασι μάλα τῶν ἄλλων διαφέρει καὶ ὑπερτερεῖ. ὅθεν καὶ πάντες οἱ μῖμοι καθʼ ἑκάστην ἑσπέραν παῤ αὐτὸν ὡς καθη- γητὴν προσφοιτῶσι καὶ αὐτῷ τὰ ἑκάστῳ διʼ ὅλης p. 105 τῆς ἡμέρας εἰρημένα καὶ πεπραγμένα λεπτομερῶς ἀπαγγέλλουσι. νῦν οὖν ἄκουσόν μου τῆς λυσιτελοῦς συμβουλίας, καὶ ἀναστάς, ἄμειψόν σου τὸ σχῆμα καὶ ἑαυτόν ὡς ἕνα τῶν μίμων ἐκείνων ἀμφίασον καὶ σχημάτισον. εἶτα λάθρα διελθών, ἐγκατάμιξον σε- αυτὸν τῇ αὐτῶν ὁμηγύρει. πλὴν ὅρα, μὴ φωραθῇς ὑπ᾿ αὐτῶν. συμπορεύθητί τε αὐτοῖς ἕως τοῦ καθη- γητοῦ, καὶ πλησίον αὐτῷ στὰς λεληθότως οἷά τις τῶν τυχόντων καὶ κοινῶν τῆς πόλεως ἀνδρῶν, ἄκου σον περὶ ὧν αὐτῷ ἀπαγγελοῦσιν οἱ ὡμιληκότες σοι καὶ ὧν ἐκεῖνος αὐτοῖς ἀποκριθήσεται. καὶ εἴ τι ἄρα παῤ αὐτοῦ αὐτοῖς λαληθήσεται, σημείωσον ἐν τῇ διανοίᾳ σου, ὡς ἂν τὰς πρὸς ἐκείνους αὐτοῦ ἀπο- κρίσεις τοῖς πολεμοῦσί σοι ἀντιπροθέμενος, κατὰ κράτος αὐτῶν τῆς πανουργίας περιγένοιο· καί σοι μέγιστον ἐντεῦθεν προσγενήσεται τὸ κέρδος. ὁ δʼ 1 διεξέλθοις cod. ἐξέλθῃς P 2 τοσύνολον 5 συν- θέσθαι] συμβουλεῦσαι P 9 in margine κγ΄ 10 διόλης 13 καὶ om. P 15 ἀπελθὼν P 17 τε] γοῦν P 18 aduerbiο πλησίον recentiores scriptores etiam datiuum subiungunt (166,2) 20 ὁμιληκότες 24 κατακράτος cod. μετὰ δυνάμεως P. num κατακρατὴς . . γένοιο? nam περιγένοιο scripsi: γένοιο cod. νικήσῃς P 26 προσγενήσεται τὸ scripsi: προσγενήσαιτο cod. προσγενήσεται P ἔμπορος ἐποίησεν, ὅσα πρὸς τῆς γραὸς ἐξεδίδακτο. καὶ μετὰ τὸ ἀμεῖψαι τὸ αὐτοῦ σχῆμα στὰς ἔγγιστα τοῦ γηραιοῦ ἐκείνου, πρῶτα μὲν ἑωράκει πρὸς οὐ- τὸν παραγενόμενον τὸν τὰ αὐτοῦ ξύλα τοῦ ἀρώμα- τος ὠνησάμενον. ὃς καὶ ἀνήγγειλε τῷ καθηγητῇ p. 106 ἐκείνῳ λέγων ‘ἐγὼ συναντήσας ἐμπόρῳ τινὶ ξύλα ἀρωματικά τινα διακομίζοντι εἰς διάπρασιν, πάντα τὸν φόρτον αὐτοῦ ἐξωνησάμην, δοὺς αὐτῷ ὃ συμ- πεφώνηκα, ἤτοι πίνακα πεπληρωμένον ὧν ἂν δόξειεν αὐτῷ ἐπιζητῆσαι παῤ ἐμοῦ πραγμάτων.’ ὁ δὲ κα- θηγητὴς ἀπεκρίνατο αὐτῷ λέγων ‘καὶ τίνα γε ἄρα ἐστὶν ἃ συνεφώνησας αὐτῷ δοῦναι; χρυσός; ἄργυ- ρος; ὁ δὲ μῖμος ‘οὐχί᾿ φησί ‘κὕριέ μου· τούτων οὐδέν, ἀλλʼ εἴδη ἀνώνυμα ἅπερ αὐτὸς βουληθείη, πίνακα πεπληρωμένον.᾿ ἔφη δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ καθη- γητής· ‘μεγάλως ἐσφάλης. εἰ γὰρ τετυχήκει τὸν ἔμπορον ἀπὸ σοῦ ζητῆσαι ψύλλους, πίνακα πεπλη- ρωμένον, ὧν τὸ ἥμισυ θηλείας, τὸ δʼ ἕτερον ἥμισυ ἄρρενας ἔχειν, ἀλλὰ μὴν καὶ γλαυκοειδεῖς ὑπάρχειν, ἆρά γε δυνάμεις σὺ εἶχες τοιαύτην δόσιν αὐτῷ πα- ρασχεῖν; πῶς εἶχες αὐτὸν διαδρᾶναι’; ὁ δὲ μῖμος λέγει αὐτῷ· ‘οὐκ ἐπὶ τοσοῦτον, κύριέ μου, ὁ ἔμ- πορος οὗτος σεσόφισται, οὐδὲ τοιαῦτα πανουργεύε- 2 ἑαυτοῦ P 4 τοῦ ἀρώματος cf. 106, 1. 168, 6 5 ἀπήγγειλε P cf. 172, 4 8 δούς] adcuratius δώσων. συμ- φωνήσας δοῦναι αὐτῷ P 9 δόξοιεν 12 cf. 174, 3 14 ἂν βουληθείη ? 15 πίνακος πεπληρωμένου cod.: accusatiuus est in P 16 τῷ ἐμπόρῳ cod., quod si uerum est, excidisse δόξαι statuendum est, ἔστω γὰρ τυχὸν· ἐὰν δόξῃ P 17 ἀπὸ cf. 163, 2 18 ὧν] οὗ ? an 19 ἔχειν] εἷναι? sed nescio an possit hoc idem esse atque nostrum enthalten, bestehen, esse. καὶ μὴ μόνον ξανθοὺς εἶναι τοὺς ψύλλους καὶ ὑπομαύρους, ἀλλὰ καὶ γλαυκοειδεῖς P. cf. infra 174, 7 20 δυνάμεις scripsi: δυνάμεως cod. an praetermissum est οὕτως? σθαι ἱκανὸς ἦν ὁ νοῦς αὐτοῦ. ἀλλʼ, ὡς οἶμαι, εἴτε χρυσὸν εἴτε ἄργυρον ἐξ ἐμοῦ μέλλει ζητήσασθαι.’ p. 107 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τῇ διαλέξει τὸν ἔμπορον νενι- κηκώς, ἀπήγγειλε λέγων· ‘κἀγὼ περὶ ὁμιλίας καὶ πλοκῆς λόγων τῷ ἐμπόρῳ συναμιλληθεὶς καὶ νικήσας αὐτόν, τέταχα πιεῖν τὰ θαλάττια ὕδατα ἅπαντα. οὕτω γὰρ παῤ ἡμῶν συμπεφώνητο, ὡς ἐπὶ λόγοις τὸν νικηθησόμενον, εἰ τι ᾄρα καὶ ἐπιτραπείη πρὸς τοῦ νικήσαντος, δέξασθαι καὶ ποιήσασθαι.’ ὁ δὲ καθηγητὴς πρὸς αὐτὸν ἀπεκρίνατο· ‘οὐδὲ σύ γε καλῶς πέπραχας. ἔστω γὰρ ἴσως ὅτι ἐκεῖνος ἀντείποι σοι· ,,ἄπιθι πρότερον καὶ ἀνάστειλον τοὺς τῇ θα- λάσσῃ ἐπιρρέοντας ποταμούς· εἶθʼ οὕτω πίομαι τὸ τῆς θαλάττης ὕδωρ, ὃ δὴ καὶ μόνον πεπωκέναι συνεθέμην σοι.“ εἰ οὖν οὗτος οὕτω σοι λέξει, ἆρά γε σὺ εὐχερῶς ἕξεις τοὺς ποταμοὺς ἀναχαιτίσαι τῆς ἀπὸ τῆς θαλάττης ἐπιρροῆς;’ ὁ δὲ μῖμος ‘ἀλλ᾿ ἴσθι’, φησίν ‘ὡς οὐχ ἱκανοῖ ἡ τοῦ ἐμπόρου φρόνησις τὸν τοιοῦτον [μοι] ἀντιφράσαι μοι ἀπόλογον.’ εἶτα καὶ ὁ μονόφθαλμος μῖμος προσελθὼν ἔφη τῷ γηραιῷ· ‘κἀγὼ ἐν τῇ ἀγορᾷ ἑώρακα, κύριέ μου, ἔμπορόν τινα ξένον, ὃς ἦν γλαυκοειδὴς τοὺς ὀφθαλμούς. καὶ p. 108 τοῦτον κατασχὼν εἰρήκειν αὐτῷ· „σύ τε κἀγὼ γλαυ- κοί ἐσμεν ἄμφω, καὶ σύ μου τὸν ἕνα ἐσύλησας ὀφθαλ- 1 ἦν] est, ut tum poteram cognoscere 6 πιεῖν aliter 13, cf. 107, 7 7 uu. ἐπὶ λόγοις, cum sententia non efferatur, minus recte ante articulum collocata sunt; qua in re minime diligentes sunt scriptores Byzantini. itaque ne deleueris. εἰς τὴν διάλεξιν τοῦ λόγου Ven. 14 πεπωκέναι cf. 103, 19 18 ἱκανοῖ quamquam facile mutari potuit in ἱκανή, reliqui, cum apud Cinnamum eadem sententia adhibitum legatur ἱκανοῦσα; quod quidem Meinekius deriuabat a u. ἱκανεῖν. hodierni Graeci dicunt ἱκανεύειν 19 μοι seclusi μόν. λοιπὸν οὐδαμῶς σου ἀπόσχωμαι, ἕως ἂν τὸν ἕνα σου ἐξελὼν ὀφθαλμὸν περιάψω μου τῷ μετώπῳ, ἢ διὰ πάσης σου ἀναρρύσῃ τῆς περιουσίας. ὁ δὲ καθηγητής ‘οὐδὲ σύ γέ τι κατώρθωσας ἔφη ‘εἰ γὰρ δόξει αὐτῷ ἀντιφράσαι σοι ὡς „πρότερον εἰς σύστασιν τῆς τοιαύτης σου προτάσεως ἔξελέ σου τὸν ἕνα τοῦτον ὃν ἔχεις ὀφθαλμόν, κἀγὼ δʼ ὡσαύτως θάτερον τῶν ἐμῶν ἐκβαλῶ ὀφθαλμῶν, καὶ ἄμφω σταθμίσωμεν αὐτούς· καὶ εἰ μὲν ἰσόσταθμοι ἀλλή- λοις εὑρηθεῖεν, εὔδηλον ὅτι γε σός ἐστιν ὁ ἐμὸς εἷς ὀφθαλμός· εἰ δέ τις τῶν σταθμιζομένων δύο ὀφθαλ- μῶν βαρύτερος τοῦ ἑτέρου ἐν τῇ τοῦ ζυγοῦ φανείη πλάστιγγι, οὔκουν σός ἐστιν ὁ θάτερός μου ὀφθαλ- μός, ἀλλὰ μᾶλλον καὶ ὑπὲρ τῆς αὐτοῦ ἐκβολῆς ἀξίως εὐθυνθήσῃ.“ εἰ οὖν ταῦτά σοι ἀντιλέξειεν ὁ ἔμπορος, οὐχὶ πάντη σε ἀποπείσει τῆς ἀντιθέσεως; καὶ τὸ δὴ χείριστον, ὅτι γε τούτου ἐπὶ σοὶ γενομένου, σὺ μὲν τέλεον ἀποστερηθήσῃ τῆς ὁράσεως καὶ πάντη γενήσῃ ἀόμματος, οὗτος δὲ ἕνα τῶν ἑαυτοῦ ὀφθαλ- μῶν ὕστερον ἔχων, πάλιν τὸ φῶς καθορῶν ἔσται.’ πρὸς ταῦτα ὁ μονόφθαλμος μῖμος ὑπολαβὼν λέγει p. 109 τῷ καθηγητῇ· ‘ἀλλ’ οὐκ ἐπὶ τοσοῦτον πανοῦργος ὁ ἔμπορος οὗτος, ὡς τοιάνδε μοι πιθανὴν ἀντιπρο- θέσθαι ἀπολογίαν.’ τούτων οὕτω παρά τε τῶν μίμων καὶ τοῦ αὐτῶν καθηγητοῦ λαλουμένων τε καὶ ἀντι- φθεγγομένων, ἠκροᾶτο μάλα καλῶς καὶ λαθραίως παῤ ὅλην ἐκείνην τὴν νύκτα ὁ ἔμπορος καὶ τῇ ἰδίᾳ ταῦτα συνετήρει καρδίᾳ. πρωΐας δὲ γενομένης 1 ἀπόσχομαι: coniunctiuum qui sit futuri loco restitui 5 δόξοι. cf. 22, 22 6 σύστασις] confirmatio 11 εἷς 16 ἀποπείσῃ. deterrebit 20 πάλιν cf. 108, 19 23 τοιάνδε cf. 3, 1 25 ἀντιφθεγγομένων deriuandum σ u. ἀντιφθέγγω 28 συνετήρει τῆ καρδίᾳ] Luc. 2, 19. 51. Dan. 7, 28. infra 176, 4 παραγίνεται πρὸς τὸν ἔμπορον ὁ τὰ ἀρωματικὰ ὠνη- σάμενος ξύλα. καί φησιν ὁ ἔμπορος· ‘ἀπόδος μοι, ὦ ἑταῖρε, εἴ τί μοι συνεφώνησας παρασχεῖν ὑπὲρ τοῦ διαπραθέντος σοι φόρτου.’ ὁ δὲ μῖμος ἔφη αὐτῷ· ‘ζήτησον εἴ τι καὶ βούλοιο, κἀγὼ ἑτοίμως παράσχω σοι.’ ὁ δʼ ἔμπορος· ‘θέλω ἵνα μοι δῷς ἐν τῷ πίνακι ψύλλους καθ᾿ ὅσον χωρήσειεν, ὧν τὸ μὲν ἥμισυ στῖφος ἄρσεν, θῆλυ δὲ τὸ ἕτερον ἥμισυ, καὶ πάντας γλαυ- κοειδεῖς τὴν ἰδέαν αὐτῶν.’ οὕτως εἰπὼν τῷ μίμῳ ὁ ἔμπορος ἰσχυρῶς αὐτὸν διετέλει ἀπαναγκάζων καὶ πολλῇ τῇ βίᾳ πρὸς αὐτὸν κεχρημένος, ἄχρις ἂν ὁ μῖμος καὶ ἄκων ἐδεδώκει αὐτῷ πλείονα ποσότητα τῆς δικαίας τιμῆς τῶν ἀρωματικῶν αὐτοῦ ξύλων· καὶ οὕτως ἀπηλλάγη τῶν τοῦδε ὀχλήσεων. ἐντυχὼν δὲ καὶ τοῖς ἑτέροις δυσὶ μίμοις, τῷ τε περὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ διαμαχομένῳ καὶ τῷ τὴν θάλασσαν κατα- πιεῖν αὐτῷ ἐπιτρέψαντι, ἀπῄτει κἀκείνους πεποιηκέ- ναι ἃ λάθρα παρὰ τοῦ αὐτῶν καθηγητοῦ ἠκηκόει. p. 110 καὶ διετέλει ἄγχων κἀκείνους, ἕως ἂν διʼ ὅσων δο- μάτων ὁ ἔμπορος ἐξ αὐτῶν (πεισθῆναι) ἠθέλησεν ἀπολαβεῖν· καὶ οὕτως ἀπηλλάγησαν τῶν ὀχλήσεων. καὶ νῦν, ὦ δέσποτα βασιλεῦ, ἐξ ὧν σοι διηγησάμην γίνωσκε ὅτι οἵ τε δύο παῖδες ἐκεῖνοι, ὁ τριετὴς καὶ ὁ πενταετής, περὶ ὧν προειρήκειν σοι, καὶ οὗτος ὁ γηραιὸς καθηγητὴς πολλῇ τῇ γνώσει καὶ τῇ συνέσει κεκόσμηνται· καὶ κατʼ ἐκείνους κἀμὲ ὁ διδάσκαλος ὁ ἐμὸς ἀπετέλεσε διδάσκαλον.ʼ 7 στίφος 9 in margine κδ΄ 10 ἐπαναγκάζων? 11. 19 ἂν] οὗ? δὴ? ἕως οὗ P 20 πεισθῆναι adieci 21 ἀπολαβεῖν] uidetur scribendum ἀπέλαβεν (12). ἀπολάβῃ ne reponatur prohibet sententia. ἕως οὗ ἔλαβεν . . ὅσα ἠθέλη- σεν P 23 cf. 161, 16 27 διδάσκαλος cod., om. P Ὁ δὲ βασιλεὺς ὑπολαβὼν ἔφη τῷ υἱῷ· ‘γνώρι- σόν μοι, τέκνον, πῶς ἐν μὲν τοῖς προλαβοῦσι τρισὶν ἔτεσιν οὐ μεμάθηκας τὴν νῦν προσγενομένην σοι λογιότητα, νυνὶ δὲ ἐν μόνοις τοῖς παρελθοῦσιν ἳξ μησὶν ἐπὶ τοσοῦτον ἐσοφίσθης;’ ὁ δὲ παῖς τῷ βασι- λεῖ ἀπεκρίνατο ὡς ‘τῷ τότε, ὦ βασιλεῦ, ἔτι μου νηπιάζοντος, οὐ συνήργουν ἀλλήλαις αἱ προσοῦσαί μοι τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς αἰσθήσεις. τότε γάρ μου τὸ σῶμα ἀφήλικος πάντη τυγχάνοντος, οὔτε οἱ ὀφθαλμοὶ οὔτε ἡ γλῶττα οὔτε ἡ καρδία ἀλλήλοις συνεκρότουν πρὸς τὴν τῆς διδασκαλίας μάθησιν. οὐδὲ γὰρ δυνατὸν ἔτι νηπιόφρονα πεφυκότα γνῶσιν εὐχερῶς ἐκδιδάσκεσθαι, καθότι ἅπαν παιδίον ταῖς παιδιαῖς καὶ τῇ ἀργίᾳ ἐνηδόμενον, οὐ προσεκτικῶς τὸν νοῦν περὶ τὴν διδασκαλίαν διατίθεται. κἀγὼ δέ, ὦ βασιλεῦ, τὸν αὐτὰν τρόπον τῷ τότε τῇ τε ἡλικίᾳ καὶ τῇ διανοίᾳ διακείμενος, οὐδὲν ὅλως τῶν p. 111 διδασκομένων ἠδυνάμην καρπώσασθαι, ἅτε μὴ τού- τοις τὸ παράπαν τὸν ἐμαυτοῦ νοῦν προσερείδων, ἀλλʼ ὡς νηπιώδης διεσπαρμένον αὐτὸν ἔχων. ἤδη δὲ ὁ διδάσκαλός μου Συντίπας τὸ νεάζον τῆς ἐμῆς ἡλικίας περισκοπῶν, οὐκ ἐμβριθῶς με ἐξεδίδασκεν οὐδὲ τοῖς δυσχερέσι κατʼ ἀρχὰς λόγοις πρός με ἐχρήσατο, ἵνα μὴ τῷ τῶν δυσχερῶν καὶ δυσλήπτων βάρει ἐξ ἀρχῆς καταπονηθείς πάντα τῆς ἐμῆς δια- νοίας ἀπορρίψω τὰ διδασκόμενα — καὶ γὰρ ᾔδει μου ὁ διδάσκαλος ὅτιπερ, εἰ ἀμέτρως ἐξ ἀρχῆς με ἐκδι- δάξειεν, εὐχερῶς ἂν εἶχον ἀπʼ αὐτοῦ ἀφηνιάσαι καὶ 5. 16 τῷ om, P. cf. 152, 7 7 συνῆργον 8 μου P τότε scripsi: οὔτε cod.; ἀφῆλιξ recentioribus est ἄνηβος impuber. Lob. Phr. 84. St. Th. l, 2, 2642 15 διατέθει- ται? 16 τῷ om. P 23 καταρχὰς et 25. 27 ἐξαρχῆς 28 ἀφηνιᾶσαι. cf. 153, 23 ἀποστῆναι, ἅτε βασιλέως τυγχάνων υἱός — ἀλλὰ κατὰ μικρὸν τοῖς λόγοις με διαρρυθμίζων οὕτω με δεξιῶς εἰς τὸ τέλειον τῆς φιλοσοφίας ἀνήγαγε. κἀγὼ δὲ τελεωτέρας ἐφαπτόμενος φρονήσεως συνετήρουν ἐν τῇ καρδίᾳ πάντα δὴ τὰ παῤ αὐτοῦ μοι ἐκδιδασκό- μενα, καὶ συναγαγὼν τὸν πρῴην μου διασπαρέντα λογισμόν, τώτε ὦτε συντείνας πρὸς ἀκοὴν καὶ τὴν γλῶτταν πρὸς λόγων μελέτην τε καὶ πλοκήν, καὶ p. 112 τὰς χεῖρας πρὸς διάστιξιν (μεμαθηκὼς) συλλαβεῖν, οὕτως ἐπὶ (τὸν) καιρὸν τῶν ἓξ καὶ μόνων μηνῶν πάντα δὴ τὰ διδαχθέντα μοι ἀκριβέστατα κατέλα- βον, καὶ ἐν μεθέξει πάσης φιλοσοφίας καὶ συνέσεως γέγονα, συναραμένης πάντως καί της θείας δυνάμεως ἐμοί τε καὶ τῇ παρὰ τοῦ ἐμὲ μυσταγωγοῦντος σπουδῇ.’ τούτοις ὁ βασιλεὺς τοῖς τοῦ παιδὸς ῥήμασι σφόδρα τὴν καρδίαν ἡσθείς, εὐχαριστηρίους τῷ θεῷ λόγους ἀνέπεμπε καὶ τὴν τοῦ παιδὸς σύνεσιν καὶ φιλοσοφίαν ἐκθειάζων διετέλει τὰ μέγιστα, καὶ τῷ Συντίπᾳ ὡμολόγει τὰς χάρτας. εἶτα κελεύει παραστῆναι αὐτῷ τὴν πονηρὰν ἐκείνην γυναῖκα, ἥτις τὸν αὐτοῦ υἱὸν ἀπολέσαι ἐμηχανᾶτο καὶ ταύτης παραστάσης, λέγει πρὸς αὐτὴν ὁ βασιλεύς· ‘ἀνακάλυψόν μοι, ὦ γύναι, μηδὲν κατὰ φόβον ὑποστειλαμένη, τίνος χάριν τὸν ἐμὸν υἱὸν ἀπολέσαι ἔσπευδες, καὶ τίς ἦν ὁ τρόπος τῆς τοιαύτης σου σκαιωρίας;’ ὑπολαβοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ἔφη· ‘οἶδας, ὦ κράτιστε βασιλεῦ, ὡς οὐδέν τινι τῶν ἀνθρώπων τῆς ἰδίας ζωῆς καθέστηκε προσφιλέστερον. 2 διαριθμίζων 5. 11 μοι om. P 9 μεμαθηκὼς et 10 τὸν adieci, ut extant in P. ef. 112, 1. 2 14 περὶ 19 ὁμο- λόγει 21 ἀπωλέσαι m. pr., corr. m. sec. παραστησάσης 26 σἷδας, non οἶσθα ut minus adcurate inspicienti uidea- tur, est in codice κἂν γάρ τις πενίᾳ εἴη συζῶν ἢ καί τινι βιωτικῇ περι- p. 113 πετείᾳ πιέζοιτο, ἀλλʼ ὅμως καὶ οὗτος τῆς ἰδίας ζωῆς περιέχεται. ἐγὼ τοίνυν τὸν παῖδά σου τούτου χάριν τῷ σῷ προστάγματι πρὸς ἐμαυτὴν ἔλαβον, ὡς διὰ τὴν τοῦ κράτους σου θεραπείαν κατὰ μόνας παῤ αὐτοῦ διαγνῶναι ὑπὸ ποίας αἰτίας ἐπεχόμενος οὐ φθέγγεται. καὶ διετέλουν παντοιοτρόποις πεύσεσι καὶ θωπείαις τοῦτον ὑπερχομένη καὶ τὸ τῆς σιγῆς αὐτοῦ σκληρὸν μειλιχίοις τοῖς λόγοις διαλεαίνουσα, ἄχρις ὅτου παρεσκεύασα τοῦτον ἕνα λόγον μοι ἀπο- κρίνασθαι. ὃν δὴ καὶ ὀργίλως καὶ ἀποτόμως φθεγ- ξάμενος εἰρήκει πρός με ὡς ‘οὐδέν σοι, γύναι, τό γε νῦν ἔχον ἀποκριθήσομαι, ἄχρις ὅτου ἑπτὰ ἡμέραι τὸ ἀπὸ τοῦδε παρέλθοιεν. εἶθʼ οὕτως κατʼ ἀξίαν σοι ἀπολογήσομαι.’ ἐγὼ δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ σφόδρα ἐκθροηθεῖσα καὶ περιδεὴς λίαν καταστᾶσα καὶ κιν- δύνῳ παρὰ τοῦ παιδὸς ὑποβληθῆναι ὑφορωμένη, συνεῖδον μηχανικῶς τὸν ἐξ αὐτοῦ διαφυγεῖν ὄλε- θρον. κἀντεῦθεν ὑπὸ σατανικῆς ἐνεργείας παρορ- μηθεῖσα κατεψευσάμην τοῦ παιδός σου, καὶ δολερῶς αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ κράτους σου κατηγόρησα. καὶ τὸ p. 114 ἁμαρτηθέν μοι ἐπίσταμαι καὶ φανερῶς τοῦτο καθο- μολογῶ μὴ κατά τι ἀπαρνουμένη. σὺ δʼ ὦ μέγιστε βασιλεῦ, ἐπʼ ἐμοὶ τὰ δοκοῦντά σοι πρᾶξον, καθὼς ἂν εὐδοκήσειε τὸ θεοκυβέρνητον κράτος σου.’ ὁ δὲ 2 ἰδέας] in margine γρ. οἰκείας 6 διαγνῶναι cod.: διαγνοίην ? αἰτίας cf. 8, 9 9 non oportet scribi μει- λιχιωτάτοις διαλεαίνουσα] permulcens 14 τοαποτοῦδε 16 ἐκθροηθεῖσα i. e. διαταραχθεῖσα P 17 ὑφορωμένη mutata l. o in ω m. sec. παιδός σου? ὑποβληθῆναι est i. q anutiquts ὑποβληθήσεσθαι 18 συνεῖδον.. διαφυγεῖν ut ἔδοξέ μοι, ἔγνων δ. decreui; cf. Hase ad Leon. Diac. p. 468 sq. 23 in margine κε΄ βασιλεὺς ἐμβλέψας τοῖς παρισταμένοις μεγιστᾶσιν αὐτοῦ, λέγει πρὸς αὐτούς· ‘ὁποίαν ὑμεῖς παρέχετε βουλὴν τῇ βασιλείᾳ μου περὶ τοῦ τοιούτου πράγμα- τος, καὶ ὁποίας ἡ γυνὴ αὕτη τῆς τιμωρίας (ἂν) εἴη ἀξίαʼ; εἷς δὲ τῶν μεγιστάνων ὑπολαβὼν λέγει τῷ βασιλεῖ· ‘δίκαιόν ἐστιν, ὦ βασιλεῦ, χεῖρας καὶ πόδας ἀποτμηθῆναι αὐτῆς.’ ἕτερος δὲ ‘οὐχ οὕτως εὖ ἔχει’ φησί ‘μοι τὸ δίκαιον· ἀλλὰ προσήκει ζώσης αὐτῆς ἐξορυχθῆναι τὴν καρδίαν.’ ἄλλος δὲ πάλιν αὐτῶν ἀντέφη τὴν γλῶτταν αὐτῆς ἐκκοπῆναι. ἡ δὲ γυνὴ τῶν τοιούτων ἀκροωμένη ἀποφάσεων καὶ οἵας περὶ αὐτῆς τῷ βασιλεῖ τὰς τιμωρίας ὑποτιθέασι, τοιόνδε μῦθόν τινα πρὸς ἐκείνους ἐφθέγξατο, ‘ἔοικεν, ὦ μεγιστᾶνες’, λέγουσα ‘τά τε παῤ ὑμῶν ἀποφαινό- μενα κατʼ ἐμοῦ παραδείγματι ἀλώπεκός τινος, ἥτις νυκτὸς εἴς τινα πόλιν εἰσήρχετο. ἦν δὲ ἡ αὐτῆς εἰσέλευσις διὰ θυρίδος οἰκίσκου γινομένη ἀνδρός. τινος σκυτέως. ὁσάκις δὲ δἰ αὐτῆς τὴν ἐκείνου οἰ- κίαν εἰσήρχετο, τὰ τοῦδε κατήσθιε δέρματα. εἶτα ὁ σκυτεὺς ἐκεῖνος ἑωρακὼς τὰ γεγονότα ἐν τοῖς αὐτοῦ δέρμασι σπαράγματα, εὐθὺς αὐτῇ παγίδα ἰσχυροτά- p. 115 την ἵστησιν. ἡ δὲ ἀλώπηξ μετὰ ταῦτα κατὰ τὸ αὐτῇ σύνηθες εἰσερχομένη δἰ ἐκείνης πάλιν τῆς θυρίδος, παραχρῆμα τῇ παγίδι συλλαμβάνεται. πονηρὰ δὲ ἡ κερδὼ καὶ ποικιλότροπος οὖσα, διά τινος εὐμεθόδου μηχανῆς τὴν περιέχουσαν αὐτὴν παγίδα διέφυγε. καὶ περιήρχετο ἀνὰ πᾶσαν τὴν πόλιν τοῦ ἐντυχεῖν τινι ἑτέρᾳ θυρίδι, διʼ ἧς δυνηθείη ἐξιέναι τῆς πό- λεως· ἣ δὲ πανταχόθεν τετείχιστο. καὶ παῤ ὅλην 2. 4 cf. 188, 12 4 ἂν adieci 8 μοι om. P. μοι δοκεῖ? 10 ἐκκοπῆναι πρέπον ἐστί P. exciditne πρέπει uel δεῖ? τὴν νύκτα κοπιάσασα, οὐδʼ ὅλως ἔξοδόν τινα εὑρηκέναι ἴσχυσε· τῆς δέ γε ἡμέρας διαυγαζούσης, διελογίσατο καθʼ ἑαυτὴν καὶ εἶπεν ὡς ‘εἴπερ ἡ ἡμέρα ἐπισταίη, ὑπὸ τῶν κυνῶν θεαθήσομαι, καὶ οὐ πρότερόν μου ἀπόσχωνται, ἄχρις ἄν μου τὰς σάρκας διαμερίσων- ται. ἀλλʼ ἔγωγε οἶδα, τί με δεῖ πεποιηκέναι. καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἐπὶ τὴν πύλην πορεύεται τῆς πόλεως, καὶ ἑαυτὴν ἐγγὺς τῆς φλιᾶς ἔσωθεν ἐκτανύσασα, προσεποιεῖτο εἶναι νεκρά τε καὶ ἄπνους. τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ ἐχρήσατο προσμένουσα διανοιγῆναι τὴν τῆς πόλεως πύλην, ὡς εὐθύς ἑαυτὴν ἀθρόον διʼ αὐτῆς φυγάδα ποιῆσαι καὶ τοῦ ὑφορωμένου ἀπαλ- λαγὴναι κινδύνου. οὕτω δὲ αὐτῆς ὡς νεκρᾶς ἐκτα- θείσης καὶ τῆς πύλης ὑπὸ τὴν ἕω διανοιχθείσης, ἑωράκει τις ταύτην καὶ πρὸς ἑαυτὸν εἰρήκει· ‘ὄντως ἡ κέρκος τῆς ἀλώπεκος τῆσδε λίαν ἐστὶ χρησιμεύουσα p. 11 εἰς ἕτοιμον σπόγγον μυλικοῦ ἐργαστηρίου.ʼ ὃς τοῦτʼ εἰπὼν τὴν ἑαυτοῦ σπασάμενος εὐθέως μάχαιραν, ἀπέτεμεν αὐτήν. ἡ δὲ ἀλώπηξ τῆς οὐρᾶς αὐτῆς ἐκ- κοπείσης σιωπῶσα γενναίως ὑπήνεγκεν. εἶτά τις ἕτερος παριών καὶ ταύτην ἑωρακὼς ἔλεγεν οὕτως· ‘ἀκήκοα ὡς εἴ τις τῶν νηπιαζόντων ἐπὶ πολὺ διατε- λοίη κλαυθμηρίζων, οὐδὲν ἅτερον αὐτῷ εἰς θερα πείαν καὶ ἀπόπαυσιν τοῦ κλαυθμοῦ αὐτοῦ ὡς ὦτα ἀλώπεκος. ἅτινα εἰ παρὰ τοῦ παιδίου τοῦδε φέροιτο, 1 εὑρηκέναι ἴσχυσε i. e. εὑρεῖν ἠδύνατο 4 θεαθήσο μαι | θηραθήσομαι ? κρατηθ ήσομαι Μ 5 ἀπόσχονται 10 cf. 177, 17 11 ὡς scripsi: καὶ delendumne εὐθύς? 186, 12—13. 12 ὑφορωμένου cod., l. o in ω mutata m. see. 15 ἑωράκει cf. 138, 23 17 ἕτοιμον] iam perfectum, cui nihil deest σπόγγον] εἰς τὸ σπογγίζειν τὸν μυλῶνα P 23 ἅτερον] ἕτερον εἰς θεραπείαν καλὸν P 25 παρά] ὑπὲρ in archetypo legit qui P recensuit: κρατεῖν αὐτὰ πάντοτε ἐπάνω τοῦ παιδός οὐκ ἐπὶ πολὺ ὁ κλαυθμὸς αὐτῷ παρατείνει.’ καὶ ταῦτα εἰπὼν τὰ τῆς ἀλώπεκος ἐκείνης ὦτα μαχαίρᾳ ἀπέτεμεν. ἤνεγκε δὲ γενναίως καὶ τοῦτο ἡ ἀλώπηξ, (ἵνα) διὰ τὴν τῆς νεκρότητος (ἔμφασιν) ὑποφύγῃ θάνατον. ἕτερος δέ τις ἐκεῖσε τὴν διέλευσιν ποιού- μενος, ἔφη πρὸς τοὺς ἑτέρους· ‘κἀγώ’, φησίν ‘ὦ ἄνδρες, ἠνώτισμαι ὡς εἴπερ τις τοὺς ὀδόντας ἀλγῶν ἔσται καὶ ὀδυνώμενος, ὀφείλει ἀλώπεκος ἐκβαλεῖν ὀδόντ (α) καὶ τῷ πάσχοντι ἐπιτιθέναι ὀδόντι, καὶ εὐθὺς τῆς τοῦ πάθους θεραπείας τεύξεται.ʼ οὕτως οὖν κἀκεῖνος ὁ ἀνὴρ εἰρηκώς, αὐτίκα λίθον ἀρά- μενος, πάντας τοὺς τῆς ἀλώπεκος ὀδόντας συνέτρι- ψεν· κἀκείνη δὲ καὶ ταύτην γενναίως ὑπέμεινεν τὴν τιμωρίαν. καὶ οὕτω διετέλει τὰ ἀλγεινὰ ὑπομέ- νουσα, ἄχρις ὅτου ἕτερός τις ἀνὴρ παρερχόμενος ἔφη ὡς ‘κἀγὼ ἀκήκοα, ὅτιπερ οὖν ἀκεσώδυνον φάρ- μακον ἡ τὴς ἀλώπεκος χρησιμεύει καρδία, καὶ ὅτι πάσαις ταῖς νόσοις θεραπευτικόν ἐστιν οὕτως οὖν κἀκεῖνος εἰπών, εὐθύς μάχαιραν σπασάμενος ἐξορύξαι τὴν αὐτῆς ἐπειρᾶτο καρδίαν. κατʼ ἐκείνην δὲ τὴν ὥραν ἔτυχεν καὶ τὴν πύλην τῆς πόλεως διανοιγῆναι· 4 ἵνα et ἔμφασιν adieci 5 τὸν θάνατον inde a pr. διά in uersu extremo posita (cod. f. 62v) m.) usque ad u. εἰσέρ- χεται p. 186, 8 (cod. 63 in margine superiore) ab alio homine postea exarata sunt, ut lacuna quam prior librarius reliquerat expleretur. hic autem pergit p. 186, 9 (f. 63) uu. πρὸς τὸ us- que ad f. 64 uersum 5 ab imo margine; inde usque ad libri finem omnia exarata sunt a librario. altero. post ἐφιεμένοις 196, 21 33/4 uel 4 uersuum spatium est uacuum διἔλευσιν: sic sae- pissime 6 καγῶ 7 ἡνώτις με ὑπέρτης ἀλγὼν: in- numeris locis sic peccauit librarius 8 ὀδυνόμενος ἐκβάλ- λεῖν 9 cf. 116, 14 ἐπὶ τηθῆναι 10 οὑτος 11 εἰρηκώς] ὸ corr. m. sec. in ὼ 13 κὰκήνη γεναίως 14 ἀλγηνὰ 16 ἔφη· ὡς 17 χρησιμέβη 18 νόσοις οὗτος 19 ἐξωρύξαι 20 κατεκείνην 21 διανοιγῆναι] ι m. sec. corr. in οι καὶ αὐτίκα ἡ ἀλώπηξ ἐκπηδήσασα πολλῷ τῷ τάχει p. 11 διὰ τῆς πύλης ἀπέδρασε καὶ τὸν ἐπηρτημένον διέ- φυγεν κίνδυνον. Κἀγὼ δὲ τὰ νῦν ἡ ἀθλία, ὦ βα- σιλεῦ, πάντα μὲν τἄλλα ἅπερ οἱ τοῦ κράτους σου μεγιστᾶνες συνεβουλεύσαντο τῇ βασιλείᾳ σου, ἑτοί- μως ἔχω ὑπομένειν, τὸ δὲ τὴν καρδίαν μου ἐξορυ- χθῆναι ὑπενεγκεῖν οὐ δεδύνημαι. θανάτου γὰρ βιαίου παραίτιον πέφυκεν. Ἐπὶ τούτοις οὖν ἀποκριθεὶς ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς λέγει τῷ πατρὶ καὶ τοῖς παρεστηκόσι μεγιστάνοις· ‘ἀληθῶς ἡ γυνὴ καὶ πρεπόντως φησίν· οὐ χρὴ γὰρ τοὺς τῶν ἀνδρῶν συνετοὺς καὶ φρενήρεις τὰ παρὰ τῶν γυναικῶν σφαλλόμενα ὑπὸ μέμψιν καὶ αἰτίασιν τιθέναι. λοιπὸν οὖν οὐδὲ ταύτῃ τῇ γυνῇ τιμωρίας καὶ ποίνης προσήκει ἀπόφασις, ἀλλὰ τοῦτο μόνον δέον ἐπʼ αὐτῇ γενέσθαι, ἵνα ἡ αὐτῆς κεφαλὴ ἀπο- ξυρισθῇ καὶ ἡ ὄψις αὐτῆς ἀσβόλῃ περιχρισθῇ, κώδωνά τε τοῦ αὐτῆς τραχήλου ἐξαρτήσωσιν, εἶτα καὶ ὄνῳ αὐτὴν ἀντιστρόφως ἐποχεῖσθαι παρασκευάσαντες ἀνὰ πᾶσαν θριαμβεύσωσιν τὴν πόλιν, ἔμπροσθεν δὲ p. 11 1 τάχος m. pr., ει supra scripsit m. sec. 2 ἀπέδρα: sic recenliores 3 τανῦν 4 κράτοῦ 5 ἕτοιμος 6 ὑπὸ μένειν m. pr., ει m. sec. mutauit in αι 7 ὑπενεκεῖν 8 παῤ σἴτιον πέφυ, 9 ἀποκρι, 11 ἀλη, πρεπόν et sic feer ubique syllaba extrema supplenda: suppleui autem, tum demum monito lectore ubi aliquid eius interesse uel dubitari posse uide- batur 10 παρεστικῶσι 12 τοὺς τῶν ἀνδρῶν συνετοὺς hoc ordine scriptor ipse protulerit φραινήροις, supra scri- ptum est φρονίμους 13 σφαλόμενα ὑπομέμψιν; ἐτίἀ- σιν 14 in hoc scriptore non sum ausus reponere γυναικί sed intactum reliqui quod est in codice γυνῇ 15 προσεί in margine m. al. ἀποφάναι 16 ἀποξηρισθ in margine κϚ΄ 18 τοῦ] τὸ m. pr., τῆς m. sec. ἐξαρτήσουσιν 19 ἐποχίσθαι παρασκεβάσαν αὐτῆς δύο συμπεριτρεχόντων κήρυκες, μὲν εἷς αὐτῆς προπορευόμενος, ὁ δὲ ἕτερος ὄπισθεν ἐπακο- λουθῶν· οἳ καὶ ὀφείλουσιν βοᾶν εἰς ἐπήκοον πάν- των ὅπερ ἐξειργάσατο ἀτόπημα ἡ γυνή.’ οὕτως εἰπόντος τοῦ παιδὸς ἥσθη ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τοῖς λα- ληθεῖσι, συνεμαρτύρουν δὲ καὶ οἱ μεγιστᾶνες ἀπο- δεχόμενοι. καί φησι πρὸς τὸν παῖδα ὁ βασιλεύς· ‘ἄριστα, ὦ τέκνον, λελάληκας καὶ συνετῶς τῷ ὄντι ἡμῖν συμβεβούλευκας. γενέσθω λοιπὸν ἐπὶ τῇ γυ- ναικί, ὅπερ ὁ ἐμὸς υἱὸς ἡμῖν συνεβούλευσεν.’ καὶ διεπράχθη ἐπὶ τῇ πονηρᾷ γυναικὶ καὶ σκολιᾷ ὅπερ ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς τῷ πατρὶ περὶ αὐτῆς συνῄνεσεν.