3. ὑπέρ G. 4. τοῦ om. G. 6. ἀνέγειρεν P. 10. καὶ ter
tium om. G. 1 1. γε om. Λ Κομν. ἀποστασίαν ὁρῶν Λ
13. ἐπαγομένην CG, ἐγγίζουσαν Α. 19, τότε μόνον P. ἀνέπνει
πωει em. Diesterwegius, codices ἀπέπνει. 20. αὐτῷ Α. ad Βyzantium vergens, reliquis duobus ad septentrionem et occiden
tem spectantibus, omni vento expositus, liquidae et bibendo idoneae
aquae fontes perennes, perennes, plantis autem atque arboribus adeo
infecundus, ut a lignatoribus abrasum diceres. ibi imperator Romamis
Diogenes, amoenitatem loci et coeli teiuperiem secutus, brevis rusticationis
cationis causa magnifica et regibus apta aedificia exstruxit. quo cum
pervenissent , miserunt qui muros tentarent urbis , uon turribus aut
machinis, cum id ne per tempus quidem liceret, sed peltastis, iacula
toribus , hastatis et gravis armaturae militibus missis. Sed Botaniates, cum et Comnenos maguo ac variis ex hminibus
conflato exercitu ad ipsas urbis portas iamiam appropinquasse,
et Melissenum Nicephorum Damalim pcrvenisse haud miuoribus copiis
parique principatus invadendi consilio cognosset, animi anxius et
utrique obsistendo impar, ad hoc propter seneclutem iguavus atque
timidior, licet adolescens fuisset fortissimus, tautum a metu tum
respirabat, quautum moenibus circumseplus erat, mec ab imperio 2. δὲ : an γὰρ? 5. ἐνδεδυμένος G, ἐμβεβηκὼς A. 10. ταῦτα
δὲ ὅλης P, δι’ G, καἰ δὴ δι᾿ οὔλης Α. τῆς add. Α.
συνέψεσθαί Α. 16. οὐ πάνυ πρώην A. βεβλημένος A. 18.
τὸν om. G. 21. ἄβαν A. abdicando abhorrebat. quo factum est, ut etiam cives trepidarent,
et expugnari omnia undique posse viderentur. at Comuenis cum urbem
νἰ capere diflicillimum videretur, (nam copiae eorum ex omni
genere peregrinorum aeque atque indigeuarum collectae erant; ubi
autem multitudo varia est, ibi varia eliam appareut studia,) itaque
cum Alexius, novus imperator, urbem haud facile capi posse intelligeret
et militum inconstantiam pertimesceret, consilio mutato, blanditiis
ac promissis nonnullos ex iis, qui moenia defenderent, sibi
conciliare eorumque voluntatem quasi furari statuit; quorum auxilio
urbem caperet. quod cum tota nocte animo versasset, primo mane
in Caesaris fentorium se confert, consilium cum co communicat rogatque,
ut moenia et propugnacula eorumque custodes, qui varii
crant generis, secum exploratum iret et quomodo urbe potiri possei,
specularelur. sed is aegre adduci poterat. cum enim monachi veslem
hand ita pridem induisset, merito verebatur, ne si moenibus accederei,
risui esset iis, qui in muro turribusque consisterent. neque id eum
fefellit. cum enim invitus Alexium secutus esset, statim conspicati ex
muro, patrem eum irridundo salutabant, opprobrio quodam nd- 1. ἐπισκήνιον Α. 2. πρὸς δὲ : ἀλλ’ ἐπὶ Α. 4. κρίνωσιν P
11. δουλεύων PG, correxi. 18. καὶ κλῆρον om. CG. 22.
ἀποπειρώμενον — βάλλειν A. dito. at ille attracto in frontem cucullo, ubi se intus abdidit, convicia
nihili duxit, toto animo ad ea, quae agenda eraut, intentus.
solent enim, qui constanti sunt animo, perseverare in proposifo ei
quae extrinscus interveniunt, contemnere. explorabat igitur, quinam
quibusque turribus prnesidio essent. cunique immortales quos dicunt,
(est ea iuaxime peculiaris exercitus Romani pars) hic praesidere co
gnovisset, illic Barangos Thule oriundos, (barbaros dico securibus
armatos) alibi Nemitzos, gentem et ipsam barbaram et dudum Romanis
servientem, suasit Alexio, ut neque Barangos neque immortales
aggrederetur. hos enim, utpote indigenas, necessario summa erga imperatorem
voluntate esse et mortem potius oppetituros, quain ad aliquid
in eum moliendum adducerentur; qui autem securim luimero lerrent,
tanquam pignus et hereditatem a maioribus traditam accepisse in imperatores
fidem eorumque custodiam, quam inviolatam servarent neque
ullam omnino proditionis mentionem ferreut. at nemitzos si
adiret, nequaquam fortasse a spe destitutum iri, sed aditum per