2. ἐπισπεύσαντος Α. 4. τοῦτον : τὸν Ἀλέξιον Α. 6. Βοανιάτου
GA. 7. δ’ ἱκανὰ παυσάμενοι G. 8. αὐτῇ Α.
ΙΙ. δ’ G. πάντες G. 12. ἰδεῖν oin. CG. 14. ἄπαντες
G. 17. ἡμειρομένων P. P. 22. καὶ om. G. snasore et impulsore , viam , quae in urbem ducit. passim ex appidis
homines ultro affluebant imperatoremque salutabant Alexium,
praeter Orestiadis incolas; qui cum pridem ei propter captum Bryen
nium infensi essent, a Botaniatis partibus stabant. Athyrae unum
diem ad sedandam lassitudinem morati , Schiza perrexere , qni et
ipse vicus Thraciae est , ibique castra posuerunt. Suspenso autem animo omnes, quid futurum esset, exspectabant,
dum pro suo quisque studio imperatorem deposcunt. plerique
Alexio eam dignitatem optabant. sed nec Isaacii quidem familiares
otiosi erant ; quin omnes , quantum poterant, sollicitabant. ita resvox
conventura videbatur, alteris hunc, alteris illum ad imperii gubernacula
provehi cupientibus. aderant tum temporis, qui affinitate
cum Alexio coniuncti erant, Caesar Iohannes Ducas, quem supra memoravi,
promptus excogitandis, acer exsequendis rebus, quem et egp
per breve tempus olim vidi ; praeterea Michael et lohannes nepotes
eius et qui horum sororem in matrimonio habebat, Georgius Georgius 18 λόχοις P in niaryine , λόγοις PG. 19. ἡμῖν G. 20
φεισάμενος P. 21. ἐλθών P. γ’. μόχθων CG. καὶ κακοπαθείας
κακοπαθείας G. logus. hi sibi invicem adcsse, laborare, multitudinem ad suam sententiam
tentiam traducere, omnen, quod aiunt, , movere funem, omnem callide
adhibere machinam, ut Alexius renuntiaretur. ita versa hominum
sententia, numerus eorum, qui Isaacio favebant, paulatim imminutus
est. etenim nemu unus resislere potuit potuit, ubi Iohannes Caesar erat ,
qui ct ingenio et corporis proceritale et forma regia omnes longe
snperabat. quid autem a Ducis non factum, quid non dictum, quid
non promissum sum singulis ducibus, tum universo exercitui, si Alexius
imperatoris dignitate ornaretur? “makimis, inquibant, danis honoribusque
vos aflicciet pro cuiusque merito, nec forte quadam, quemadmodum
imperiti et ignari duces solent; propterea quod tam diu
dux vester est et magnus Occidentis dumesticus, eadem vobiscum
mensa tisus et, sive insidiandum sive acie pugnandum erat, periculorum
socius fortissimus; qui nec corpori, nec vitac ipsi pcpercit, ubi salus
agebatur vestra ; qui montes agrosque saepe vobiscum peragravit et
quanti in miltia labores ferendi sint, ipse expertus est; qui ut uni- B C V. 51 2. γε om. G. 3. to om. G. 10. τούτου G. ὑποσαίνει
C. 17. δ’ Α. 20. Καρπιανοῦ CG, Καρπιανῶν P,
καρπιανὰ A. vid. annotat. 21. ἀμφοτέρων om. Α. au. γενόμενος
G. versos, ita unumquemque vestrum bene novit et cum ipse forti animo
sit, strenuos milites plurimi facit." haec quidem Ducae;
autem fratrem summo in omnibus rebus honore habebat, vel propter
fraterni amoris vim , vel potius , (nam et hoc dicendum est,)
cum universus exercitus ad Alexium se converteret et ut imperium
acciperet urgeret, Isaacio autem ne tantubim quidem studeret,
tanquam imperio sibi certo et rebus ad voluntatem fluentibus , consolabatur
fratrem spe imperio potiundi, potiundi, incommodi inde capturus,
si ipse ab universo exercitu ad summos honores quasi abreptus,
fratri subblandiretur verbis et cedentis speciem prae se ferret. ita cum
tempus trivissent, milites ad praetorium convocantur, magna exspectatione
et sua quisque vota rata ut fiant optantes. surrexit Isaacius
purpureumque calceinn fratri induere conatur. quo saepius recusante,
“sine, inquit; per te deus gemis nostrum ad pristinam dignitatem
revocare vult." simul oraculum in mentem ei revocat, quod olim
Iocum, qui Carpiani vocatur, cum ex regia uterque frater domum
rcdibat, proditum erat. nam eo cum pervesinissent, , obviam fit homo D P. 59 yetTO 1. ἀπηντηκὼς P. ἄλλος A. 7. ἔντειναι C. 9. αὐτόκρατορ
C, αὐτοκρὰτωρ PGA. Ἀλέξιος Α. 12. δὴ οm. C.
καὶ tertium om. G. 13. εἴπω G. ante καταλάβοιτο add.
καὶ P. 17. ἠξίουν GP, recle C. 21. εἶναι ἐφθέγγετο add. A.
καὶ ἐκεῖνον minus recte coni. Hoeschel. an homine aliquis niaior, fulurarum rerum certe scientissimus; qui
sacerdotis quidem specie , nudo capite, conia coma cana, barba horrida,
pedes ad equitem Alexium accessit et crure comprehensum ad se
attraxit insusurravitque Davidicum illud “intende, prospere procede,
regna propler verilalem et niansuetudinem et iustitiam." quibus
adiunxit “imperator Alexi." haec lociitus et quasi vaticinatus,
evanuit Alexiumque effugit, licet omnia circiimspicerel, atque adco habenis
effusis persequeretur, an furte a deprelienso, quis et unde
esset , perdisceret. nihilo tamen niinus latcbat visns. reversum Isaacius
fraler multum de iis quaesivit, quae vidisset, et ut arcanum
sibi aperiret, rogavit; cumque inslaret Isaacius, Alexius primo tergiversatus
est, dein quid secreto sibi dictum esset, detexit. id
licet palam ct Cumi fratre colloqucns, pro figmento et praestigiis haberet,
tamen cum sancti, quem viderat, viri speciem meiile reputaret,
rctulisse is theologum, tonitrui filium, Alexio vidcjiatur. haec senis
oracnla et quae vcrbis ab co significata erant, ubi Isaarius re ipsa C