V 2. μεμαθηκέτωσαν CG, 3. ἀπήγγειλον G. 5. φυλάττοντας
G, 6. ἐνέταττεν G. βροσίμων PG, recte C. 13.
Κομνηνοὶ: ἀποστάται Α. Βλαχερνῶν: βρόκων P in margine.
17. δὲ Α. 19. πω G. 23. καταλαβόντες: καταλαβὼν τὰ G. vit. quotidie mane adibant ambae custodes, ecquid de filiis audivissent,
sciscitantes. illi, qui simplicius cum iis agerent, enarrabant
quaecunque perceperaut. quos nt sibi magis adiungeret protovestiaria,
animo ingenuo ac summa liberalitate mulier, iussit eos, quantum
cibi vellent, de sua copia capere. quae enini ad victum pertinebant,
quo minus importareutur, nihil obstabat. unde custodes tam
faciles dehinc ad narranda omnia, quaecunque audiverant, habebant,
ut nihil quidquam eas lateret. Hactenus de mulieribus. Comneni porta, quae ad Propugnaculum
Blachernarum erat, occupata clavibusque fraclis, tutum ad imperatoria
stabuhi exitum habuere; untle abductis equis, qui utiliores
viderentur, reliquorum posterioribus pedibus ab ipsis femoribus
ferro recisis, celeriter ad monaslerium prope urbem, Cosmidium in
mine, se contulerunt. namque, ut hic nonnihil addam, quo narrati P. 55 2. συλλαβεῖν om. P. 3. αὐτοὺς P. 8. οὐχ P. 12. τοῦτο
G. 14. τῆς ἑαυτοῦ P. 17. εὐαρμοστίαν G. 18. τὴν
om. G. 20. γνώμην C. fiat dilucidior, protovestiariam, cuitia nientionem feci, priusquam imperator
eain, ut supra enarravimus, arcssivisset, ibi coiivenerunt eique
hine prolecluri vale dixerunt; et Georgium Palaeologum in partes
suas traxerunt atque, ut secum deficeret, adegerunt. prius consilia
cum eo communicare ausi non erant, cum merito esset suspectus. nam
pater Georgii studiosissimus imperatoris erat, ut non sine periculo
aperiri tale consilium posset. ac primo Palaeologus haud se lacilem praebuit;
quin mnltum ounilcns, reprehendit illorum contra imperatorem
inceptum el quod, deteriore inito coiisiiio, se quoipie in socielatem
vocarent. sed cum etiam prolovestiaria, Palaecdogi sorus, ut una proficisceretur,
instaret et gravissima minitaretur, animo fleclehatur.
nec nisi de mulieribus iam sollicitus erat, Anna uxore et Maria socru,
nobilissimo inter Bulgaros loco orta, tanta pulchritudine ac concinnitate
totius corporis, ut omnium illius temporis mulierum formosissima
haheretur quas ut in tuto collocarent, cum Palaeologo et
Alexio cordi esset, hoc quidem loco eas amovendas censebant; sed
alter in arce quapiam, alter in deiparae acde in Blachernis sita B 3. τὰ add. C. 6. καταλείψομαι G. 8. lege μελλήσαντες
13. ἐπιταγκος G. καταλαβόντι C, καταλαμβάνοντες Α καταλαμβάνοντι
PG. 14. ἡνώθεσαν G. κρίνοντες A. 16.
τῶν: an τοῖς? Μοροβούνδου G, Μοροβίσδου coni. Wilken. Hist.
Comn. p 84. vid. annotat. ἐπεστάλκασι Α. 17. πρᾶξιν :
ἀποστασίαν Α. ἐκείνων CG, ἐκείνῳ PA.l μηνύσοντα Α,
μηνύσαντα PG. 21. δρομαίως C. collocandas existimabant. vicit tandem Georgii sententia. statim igitur
feminas hinc abductas sanctissimae Verbi omnia continentis matri
credebant; ipsi reversi, unde profecti erant, quid facto opus esset,
consultabant. Palaeologus “vos, inqnit, praeire oporlet; ego mox
sequar, rem meam familiarem mecum allaturus." forte enim
sua bona, quae moveri poterant, illic deposuerat. itaque Conmeni
nihil cunctati viam ingrediuntnr; ille vero, postqnam monachorum
iumenlis bona imposuit, eodem pergit. cumque cumque Tzurulum, qui est
vicus Thraciae, una cum iis advenisset, percommode accidit, ut exercitus
a domestico convocatus adesset. iam ad Ducam lobannem Caesarem,
in praediis snis Morobundianis commorantem, misernnt, qui de
iis, quae sibi accidissent, certiorem faceret. accelerato nuntius itinerr.
diluculo extra aedium limina constitit atque ad Caesarem aditum
petiit. quem conspicatus Iohannes, Caesaris nepos, qui adhuc puerulus 3. υἱωνὸν P in marginc. 6. ὁ λόγος : ἡ ἀγγελία A. 7.
ἀστειότερον A. τοιαύτην πρᾶξιν : τυραννίδα P in margine
et A. 9. μεταλαβεῖν CG, μεταλαχεῖν PA. 10. ἥκειν A.
ἦψεσιν PG. πανδοσίας G. μεταληψάμενος G. 14. ταῖς
ὄψεσιν om. CG. 15. καὶ om. G. 17. συναποστατῆσαι τουτοις
κᾴκεῖνος προέθετο Α. 19. φερούσης πορείας Α. καὶ
om. Α. ao. βαλάντια ἱκανὰ Α. erat nec eam ob causam a Caesaris lalere unquam discedebat, accurrit
dormientemque excitaus , defecisse Comnenos nuntiat. Caesar hac
voce perculsus, puerum alapa inflicta , ut migari desineret, admonuit
aspulitque, at ille, paulo post iterum ingressus, eundem nuntium
refert, ipsa Commenorum ad eum adhortatione addita. in qua quidem
inerat sententia lepidissime expressa, qua simul quid factum esset ab
Alecio, ita significabatur: "nos opsonium paravimus opulentum nec
sine condimentis; tu si adhiberi ad convivium vis, lac quam primum
adsis, lautissimi epuli particeps futurus." lohannes, erectus in
cubitum, cubitum, introduci nuntium iubet, a quo cum audivisset, quae
a Comnenis gesta erant , “hen " exclamat, manus obtendens
oculis. ac barba parumper prehensa, ut qui multa secum interea reputeret,
in hoc tandem animum defixit, ut et ipse voluntati eorum obsequendum
duceret. statim igitur equisonibus arcessitis et equo conscenso,
ad Comnenos proficiscitur. in via obviam factus Byzantio, qui
satis magnam vim auri Cpolim porlabat, Homericis illis verbis eum
interrogat, quis et unde gentium esset; cumque cognovisset, multum B C 4 εὐπράξεων G. 5. αὐτὸν τούτῳ συγκαταλῦσαι A. 10
τὸν τοιοῦτον : αὐτὸν A. 16. τοῦτο? 22. μεταλαβὼν G.
23. παραταττόμενον PG, alterum CA et PG in margine. eum pecuniae vectigalis ad cubiculum imperatoris ferre, flagitat, ut
secum divertat; postridie, quo vellet, abire passurum. cunctanti illi
ac inoleste ferenti institit vehementius, donec impetravit. quippe miro
erat orationis cursu sententiarumque gravitate, ac persuadendo valebat
quasi Aeschines alter vel Demostheues. cum hoc igitur diversoriolum
quoddam ingressus, omni comitate et accumbere secum eum iussit et
nocte ut commode cubaret , curavit. sub diluculum, cum sol orbem
conscendere properat, properavit etiam Byzantius , equis stratis, in
urbem pergere. quo conspecto, Caesar “desiste, inquit, et nobiscum
veni.’ sed ille , qui nec, quo proficisceretur, sciret, neque
causam, quamobrem tam benigne ab illo exceptus esset , teneret ,
iterum abnuebat, Caesarem eiusque blanditias suspectans. is contra
instare, rehictantem trahere et graviora luiuari , nisi, quae iussus
esset, faceret. ubi ne sic quidem obtemperavit , sarcinas eius omnes
suis adiungi et iter continuari iussit; ipsi, quocunque liberet, veniam
eundi dedit. qui cum ueque regiam auderet adire, veritus ne in cu- 2. om. G. 4. ἔμφρουρος G, ἐμφρούριος P. 6. δὲ πάλαι
μὴ P, πάλαι om. G. an δὲ πάλιν ? 11. ποταμὸν om. CG.
12 καὶ om. A. ὅπη G. ἅμα A, ἀλλὰ PG. 14. φοιτήσωσι Α.
15 συντίθεται GA. ὅρκων P. 16. τούτου Α, τοῦτο PG. stodiam traderetur, si ad quaestnrps sine ppcunia venisset, neqiie
rursus propler reriim moliini ac perturbationem, ex emergente iani
Comnenorum coniuratione ortam, domum reverti vellet, Casesarem
vel invitiis secnlus est. forte autem Contigit, ut Caesar, cum iter
hinc pergcret, Turcis oliviam fieret , qui modo Eurum fluvium
Lraiecerant. adductis igitur hahenis siibsistens, postquain unde et
quo tenderent, interrogavit , magnam iis niercedem et omnis generis
bencdcia promisit, si ad Cumnenos secum proficiscerenlur. ubi
annuerunt, ille iusiurandum a ducibus eoruin exegit, quo pactum
confirinaretur. hi statim consuetudinc sua inreiurando dato, Comneno
se auxilio fore, alacriter pollicentur. itaque Caesar ciim Turcis
ad Coinnenos processit; quem cum procul illi conspexissent , nova
preada incredibiliter laetali, maxime Alexius pater meus , jtrae gaudio,
quid agerent , ncsciebant , progressusque obviam Alexiiis, Caesarem
amplexus et osculatus eal. quid deindc? ingrediuatur, Caesare