1. τὸ om. A. 2. ἦν: an ἤει? 3. ἵνα p. 9. ἀφορμισθεὶς
A. 16. ὁ δὲ. P. 17. παρεκαλέσατο G. 18. ἄμφω A.
20. κοινῆς αὐτῷ: τούτους κοινῆς A, 21. δεξιὸν μέρος τῆς
τραπέζης P, δεξ. καθῆστο τραπέζης G, recte CA. rissent, non ut antea consueverant, ambo simul, sed singiili alternis
diebus auiajn frequentabant. ciiius sollertis et Palanieclei consilii baec
ratio erat, ut si alter Scytbarum istorum dominantiuin insidiis interciperetur,
alter liigeret neque uterque una in barbarorum laqueos
incideret. sed longe aliter ac suspicabantur, res cccidit. nam prius
superiores contra insidiatores evasere, quod iam accuratissime
exponam. Occupatae a Turcis Cyzici urbis nuntium cum imperator accepisset,
Alexium Comnenum statim arcessivit. torle enim dies erat,
quo in palatio aderat Isaacius; qui ut intrantem praetcr pactum
Alexium conspexit, propius accedens interrogavit, quani ob rem venisset.
hic causam stalim indicans, “imperator, inquit, me arcessivit."
dein ingressos et solenni salutatione functos, cjuoniam prandii
hora erat, niorari paullisper et secum accumbere impcralor iubet. a(??)
seiuncti, aitcr dextra, alter sinislra, ex adyerso accumbunt. paul 5. μειλιχίους λόγους G. 6. ἀξιώσεσιν et mox ἀξιωσάμενοι G.
9. ἅλωσιν: κατάσχεσιν A. 12. τῇ φωνῇ G. 15. προήρπασε
P. ἀνένευσαν CGA. καὶ oin. G. 18. αὐτοὺς om.
G. 21. αὐτοῖς ἔλεγεν Α. 22. ἔτυμοι G. post ubi qui circumslabant moesto vultu invicem sibi insnsnrrantes
conspexerunt, veriti, ne quid servi in se molirentur et periculum iam
instaret, furtim nonnunquam se adspicicbant, incerti quid agerent.
iam pridem autem omues imperatoris administros blando alloquio,
prosequendi honore et omni officiorum genere sibi conciliaverant conciliaverant,
quin ipsum dapiferum his artibus, ut hilari vultu se intueretiir, adduxerant.
ad quem famulus Isaacii Comneni accedens, “nuntia, inquit,
domiuo meo captam Cyzicuin; id enim lilterae inde allatae indicant. ’
ille autem dum cibos mensae imponit, summissa voce Isaacio, quae
a famulo acceperat, rcfert, isque exiguo motu labiorum Iratri ideni
significat. hic ut erat promptiis ad intelligendum et igne vclocior,
percipit statim, quae frater innuit. ita postquam a metu respirarunt,
sui ipsorum compotes facli, rcm secum reputabanl, ut interrogati
a quopiam, pronipte respondere, aut si forte ipse iiiiperator m
consilium se adhiheret, benc consulere pnssent. qnac dnui cogitant,
imperator Comnenos intnens, Cyzici cladrm, ipsis, ut pulabat, igno- 1. ἐνήγειραν CG. 3. ἐνεθέρμηναν G. ὁ. φασὶ coni. Hoeschel.
6. ἀπολείψονται G. 11. κατ’ om. P. 14. τε
om. A. ποοσεποιῶντο P. δέ τι πλέον Α. καὶ om. G. tam, cnarravit. at illi (eranfc enim afflictuin iinperatoris ob expugnatas
urbes animum lenire paratissimi) erigebant fractum el in meliorem
spem excitabant. facile urbem recipi posse; motlo salvus esset
ipse, brevi barbaros illos septupli poenam daturos. bac oratione imperator
delectatus, finito convivio, reliquum tliei transegit cura vacuus.
Comneni ab eo intle tempore longe antiquissimum habebant,
aulam frequentare, imperatoris atlministros magis etiam amplecti, cavere
ne ipsi adversariis sui perdendi ansam darent, neve odii praetextum
ullum praeberent, quin potius omnes atlduoere, ut benevoie tle
se et sentirent et loquerentur. praeterea itl agebant, ut Mariam imperatricem
arctius devincirent seque totos ipiam spirare et ia oculis
ferre confirinarent. Isaacius e matrimonio, ciim sororis eius fiiia
inito, liberioris consuetudiuis veniam iiabebat; pater lueus cum illa
affinitate, Inm vero maxime atloptionis necessituiline uisns, imperatricem
risitabat sine suspicione cuiusquam et invidiam inalevolorniii
obruebat, non enim latobant eum et barbarorum illorum implacabile