ΑΑΕΞΙΑΑΟC B G. 1. μὲν om. CG. Uncle rt quo gpnpre impcralor Alexius orliis fnerit, qui
nosse cupit, eum ad Cacsaris nici hislorias remilto; indidem quae 2. ἐκεῖθεν: ἐκείνου C. 3. οὖν om. C. 4. τῶν prius add. GA.
Ἰωάννη Α. 5. κατηγμένων Α et ’n margine CPG. 6.
πᾶσα εἶχε AG. 8. δοῦκαν G. 9. ἀγωνισάμενον CG, ἀγωνισαμένου
Α. πολλὰ καὶ P. 10. στήσαντα CG. 15,
τῷ ἀδελφῷ Α. του αὐτοῦ χρόνου Α. 19. τῆς αὐτῆς τρ. P.
20. αὐτὸν A. 21. Βορίλα G. ad Nicephorum Botaniatem imperalorem pertinent, petenda sunt.
Manuel igitur, fratcr Isaacii et Alexii ceterorumque Iohannis Comneni,
avi mei paterni, filiorum natu inaximus, suinraa potestatd
Asiae universae praefuit: quam provinciam qtii antea regno potittis erat
Romanus Diogenes ei deniandjverat; Isaacius autein dux Antiochiae
erat. uterque multa proelia et pugnas commisit, multasque de hostibus
reportavit victorias. post hos Alexius pater meus iniperator summus
adversus Urselium a Michaele Duca, qui tunc rebus praeerat, missus
est. cuius ubi in rebus bcllicis dextentatem imperator Nicephorus
cognovit audivitque, Alexium in Oriente sub Isaacii fratris auspiciis
supra aetatera in variis certaminibus forlem se praebuisse, eiusdemque
cousilio Urselium oppressum esse, in praecipua eum nec minore
quam Isaacium gralia halmit. cumque fratrem utrumque in sinu gestaret,
birnigno vultu eos adspiciebat, interdum ipsi nicnsac adhibebat.
excilabat ea res cum alioruni in eos invidiam, tum niaxinm
barbaroruin, quos supra commeinoruvimus, Slavoaici generis, Borilum 7. καὶ prius om. G. 8. ζωγρίαν Α. 9. φθονοῦσιν: δούλοις Α.
11. αὐτοῦ C, αὐτὸν Α. 13. καὶ om. AF. 17. εὐμένειαν
ἐπὶ πλέον G, 20. αὐτὸν CG. ἀδελφῇ Α. 22. τὠμῷ?
περὶ: πρὸς Α. dico et Germanum. qui cum Comnenos imperatoris gratia florere et,
licet quavis occasione lelis obtrectationis petitos, incolnmes permanere
animadvertereut, contabescebant. quoniam enim Alexium, imberbem
adhuc iuvenein, imperator feliciter omnia gerentem vidit,
Occidentis exercitibus summo imperio eum praefecit, dignitate praesidis
iam ornatum. qui quam multa in Occidente constituerit tropaea,
quot tyrannos debellarit captosque ad imperatorem duxerit, abunde
narravimus. ea res nequaquam iuimicis placebat, sed ardescentem
eorum invidiam magis eliain inflammabat. itaque clandestinis eos oppugnabant
consiliis, mulla imperatori secrelo deferebant, quaedam
palam, alia etiam per alios, artibusquc variis usi, ad perniciem eorum
incunibebant. in tali periculo Comneni eos, qui gynaecei curam habebant,
conciliandos sibi duxeriint, quo se niagis in gratiani Augustae
insinuarent. persuadendo enim isti valent et vei saxeum animum
flectere possunt idque variis modis. Isaacio eo melius res cessit, quod
Augusta ei dudum ipsam ex sorore neptem ia raatrimoniura dederat, 1.1. δελφοῦ AF, τοῦ ἀδελφοῦ PG. 8. πρὸς τὰς εἰς θάτερον CG. 9. ὑπέχοντα Α. 10. ἀδελφὼ Α. ἠβούλοντο Α.
11. τε καὶ τιμὰς Α. 12. θατέρους P. 16. πείθουσι Α. quippe qui pacis belliqne arlibus unus omnium maxime florerct e(??)
pleraque palri meo similis essct. hanc igitur conditionis relicitateni
nactus, ut frater se olim in impetrandis nuptiis adiuverat, ita ipse omni
ope annitebatur, ne ilie minore apud imperatricem in gratia esset.
Orestem ferant et Pyladem amicos tanto in se amore fuisse, ut in
proelio alter alterum, sno quisque pericnlo neglecto, ab tiostiuin
iinpclii delenilcret ac tela, quae alteruin peterent, alter exciperet,
suo oblato pectore. tale quid etiam in his ccruere licuit. nam uterque
trater frater periciila alterius praeripere paratus esset, tum praemia
et honores et bona denique omnia allerius alter habebat sua,
et vice versa: tanto in se invicem flagrabant amore. atque Isaacii
quidem rebus divina providenlia ita constitutis, brcvi post gynaecei
administri, Isaacio auctore, imperatrici suasere, ut Alexium adoptaret.
quibus illa obtemperans, die constituto, cum ambo in palatio adessent,
Alexium adoptat more soleuni. idque in posterum maxima cerln
solliciludine magnum occidentalium exercituum domesticum liberavit.
frequenlpr exinde ad domum regiam uterque ventitabat et salutat(??).