1. βασιλέων hic et infra Ρ. 4. ταῦτα μηδὲν οἱ πολλοὶ ὑμῶν
P, ταῦτα μ . . . . . οἱ πολλοὶ ὑμῶν G, ταύτα . . . . . δένα λόγον
ὑμῶνΑ, correxi. 5. καὶ τὴν: an καὶ νῦν τὴν? Bryennius
ρ. 89, 20 καὶ αὖθις. βούλονται ἵνα τῷ Α βουλόμενοι τῷ PG.
II. ἐρεθίζονται P, lortasse οἳ ὑμᾶς — ἐρεθίζονται. ἔρρειν
A ciiiu Bryeunio. iG. ὄχλον A. 17. ὀτρύνοιτο Α. missa rnrsns se ingnrgitavere, huius gratia factura iactantes, quod vosque
et Amaseain urbeiu barbaro non Iradidissent, vestri ne ulla qui-
dem unquaiu ratione habita. quapropter etiain tyrannidem restitutara
voluiit, ut et barbaro cominoda spe siibblandientes, rem familiarem
intactam servent, et ab imperatore rursiis honores et praemia expe-
tant. et si qna seditio orta fuerit, semet ipsos e periculo subducent,
imperatoris autem in vos iram vertent. itaque istis qui qui ad tnmul-
tum vos incitant, si quid mihi creditis, valere iussis, domuin quisque
suam abite et quae dixi perpendite. ita facile intelligetis, utri
jiielius vobis suadeant. Quibus auditis, velnt conversa testula, sententiam mutant
domumque abennt. imperator autem, qui plebis in ipso discrimine
inronstantiam nosset , praesertim si a malitiosis hominibus incitaretitr,
verebatur, ne insequenle nocte iterum infeslo se animo aggrederentur
tur et Urseliiim e oustodia ednctum vinculisqne liberatum dimitterent.
quoniam autcm tantae mullitudini reprimendae copiae, quibus 5. δόξαν Α. 7. ἐγκείμενον Α. 8. ἀποτυφλωσίαν G.
10. πανταχόθεν G. la. ἅλον om. Α. 14. πρὸ τοῦ P.
22. ζωγρείῳ A , ζωγρίῳ PG. ἔτι oin. P. instructus erat, non sufficerent, Palamedeum quendam excogitavit
dolum. simulat excaecare Urselium; humi resupinato carnifex ferrium
admovet ; lainentafiir illc atrjiie eiulat, ut icouein rngire crederej.
ninuia excaecandi speciein prae se fcrehant; iiissus eiiiiii erat Urse-
lius, qui excaecari fingebatur, clamores tollere , et qui ociilns erucre
videliatur, lorvo prostratum vultu adspicere ac saeva illa omnia perficere,
vel potius ita agere, ac si revera excaecaret. sic excaeca-
tiis est ille noii excnecatus; vulgi antcin riimorilius ubiqiic iiicre-
bruit, Urjcliiiin excaecaliiin esse. liaec velut in scena acta omnem
multitudinem eo adducebant, ut et indigenae et peregrini, apiuiu
niore, syinLolas dareiit. Iioc enini erat Alexii consilinm, ut qui pecuniam
niam detrectaverant Urseliumqne emittere de nianilnis Alexii patris
mei niolili erant, cnin id conanien iaiii inane futurum essct, conquiescerent
et illico sibi dicto aiidientrs essent , prioris consilii spe
frustrati; qua qiiidein re el Alexium sibi conciliarent, et repii ira-
cundiam evitarent. tali modo cum Urselium in vinculis admirab
imperator relinuisset, custodivit eum tanquam in cavea leuoein ; at-

 V. 11 Β C 2. μέγα add. A. 3. ἐπεπτώκει Α. τε om. P. 9. ἐκεῖθε
G. πεποιηκέναι G. 16. κατηγόρει Α. ἐπήγαγε Α,
ἐπὴγε PG. 17. γεννάδα καὶ Α 21. δ᾿ add. A. que oculi etiam obtecti errant fasciis, quae excaecationis scilicet indicio
essent. neque tamen quae gesserat satis ille putabat, nec tanquam
abunde parta Gloria, in ceteris rebus supinus erat; immo alias
urbes multas arcesque recipiebat, et omnes regions, quae Urselii
temporibus defecerant, imperio restituebat. tum demum reversus, in
urbem regiam contendit; cumque in oppidum pervenisset, unde avus
eius oriundus erat, ibique se atque exercitum universum a multis
laboribus paulisper recreate, miraculum edidit, quale Herculs ille
in Admeti coniuge Alcestide. nam cum Doceanus, Isaacii Comneni
qui anlea imperator fuerat, ex sorore nepow, Alexii patruclis, vir et
genere et dignitate in primis clarus, Urselium conspiceret caecationis
signa oculis gestantem et manu a quodam ductum, graniter suspirans
et illacrimans eius casui, crudelitatis Alexium argut. atque
invectus in eum exprobrat, quod homini tam genroso ac plane
heroi oculos effoderit, quem servasse incolumem oportuisset. cui tunc
quidem ille “huius," inquit “carissime, supplicii causas propediem ex
me audies," mox autem inaediculam deduxit eum cum Urselio, ubi