D 1. ἐπεστρατήγει Α. 7. καὶ om. Α. 10. τὸ ante πανταχόθεν
add. Α. 12. Αἰμύλιος A. 20. πλατύτερον GA. Otcidentis exercitibus praeerat, militabat ac planc legati mimere fungebatur.
iam vero cuin res Romana in tali discrimine essct, barharo
Isto omnia fulminis pernicitate incursantc, ad eum fortiter propulsandum
eligitur praeclarus ille Alexius sunimuscjue exercitus dux ab
imperatore Michaele declaratiir. adiiibita ὢν omni animi sollerlia
et rei bellicae experientia, quam et militando et impcrando, licet
non ita longo tcmpore, nactus erat summam, (etenim mira animi
alacritate et industria effecerat. ut perfectam imperatoris facultatem
primoribus Ilomanorum conscculus videretur; quemadmodum Romanus
ille Aemilius vel Scipio vel Hannibal Carthaginiensis, licet admodum
adolescens et vix barbatulus esset,) Urselium istum, Romanorum
Cnes magna vi incursantem, paucorum dierum spatio cepit Orientemque
pacavit. ernt cniin nd ea, quae opus erant, perspicienda
promptus, promptior ad eadeni peficienda. sed qua Alexius ratione
euin ceperit, tum Cacsar secundo historiae suae libro narravit fusius,
tum nos quoque, quatcnus ad nostram id liistoriani perlinerc videtur,
narrabimus. Moverat enim Tutachus barbarus ex interioribus Orientis 7. lege ἐκεῖνον. 20. τῆς Πέρσιδος A, τῇ Περσίδι PG. 21,
καὶ om. A. lege ἀποστ. δὲ καὶ τῆς Π. ὅ. ἂν ἐξῆν. περιγενέσθαι:
an παρελέσθαι? 22. ἐπέρχεται Ρ. παρασκιάζων: an
ἀποσκευάζων? vid. annot. partibus cum exercitu validissimo, Romanorum fines populandi causa
interiuiUrselius saepe al) Alexio in angustias redactus est et, aliis atque
aiiis privatus custellis, quamvis magna et idouea militum copia in
structus, consiliis patris mei Alexiilonge inferiir apparuit. itaqiie duduii
confugere adTutaciium meditatur; tandem rebus destitutus omuibus
adit barbarum eiusque aiuicitia comparata, ut focdus secum iniret,
enixe rogat. cui consilio Alexius imperator occurreus, animum Tutachi
praeoccupat inque partes suas verbis, douis, modis denique et arti-
bus omnibus eum trabit. erat enim, si quis alius, consilii plenus
ac facile se ex angustiis vel difficillimis exiiedire poterat. quae autem
adTutaciii gratiam conciliandam ratio plurimum valuit, ea eiuscemodi
fere fuit. “amicitiam, inquit, inter se cobint tuus sultanus ct imperator
meus. barbarus vero liic Urselius vim utrique intentat et anir
adversus ambos infestissimo est. nam et illius regiones vastat Roma
numque imperium paulatim carpit, et Persidi detrahit quaecur
que etiam hic rapere licet. callidc autem totani rem aggreditu
siquidem nunc me amoliri studet adiutore te, mox, ubi occasi 9. καὶ om. P. 14. καὶ alterum ora, Α. 17. πέμπεται Α.
20. οὐχ ὅτι A, οὐκ ἐπὶ PG. ai. μὶν γὰρ: δὲ Α. obvenerit, ine omisso, utpote ab hac parlc iam securus, rursus in
te se convertet bellumque tibi infcret. quare si ine audis, cum iterum
rum Urselius ad vos vencrit, eum capies et magna merrede nobis
vinrtum trades. inde tria tibi coirimoda evenient; primum pecunias
tibi parabis, quantias nemo lucratus est ququam; deinde gratiam
apud imperatorem inibis, a quo in summam felicitatem mox proveheris;
postremo sultanus ipse magnopere laetabitur, sublato tam
potenti hoste quique dudum arma exercet contra utrosque, Romanos
atque " cum per legatos Tutaeho pater meus exercitusque
Romani dux significasset, obsidibus ex primorum civitatis numero
missis, qui de pecunia suo tempore solvenda caverent, persuadet
Tutacho barbaro Urselium capere. quo celeriter facto, mittitur is
Amaseam ad imperatorem. sed iam pecunia desiderabatnr, cum nec
ipse unde solveret haberet, ct impcrator rem negligeret. neque etiam
tardo, nt in trapoedia est, incedebat pede sed plane nusquam apparuit.
pecunia. iriterim instabat Tutachus, ut aut pretium solvnelur
ant Uerselius restitueretur et unde adductus fuisset, redirel. al ille P.6 B 5. post ἅπαντας aild. τε G (3. χρήματα G. 7. θεασάμε-
νος : ἐνατενίσας Α. g. συμφοραῖς : ποιναῖς A, ut ISicepli.
ISryenu. ρ. 88, 7, quem ad verbuin cxpressit coniux. 13. ὑμὶν
Α. an νυνὶ Bryennius Ρ. 88, 11 ὁρᾶτε νῦν δεσμώτην. 15.
δ' oni. P. cum emtionis mercedem numerare nullo motlo posset, tota nocte
cleliberaudo consimita , tandem ab Amasenis pecuniam exigere con-
stituit ac primo niane , licet difficilis res videretur, populum convo-
cavit , maxime eos , qui auctoritate et opibus pliirimum pollebant.
atque ad hos polissimiun conversus , "nostis" inquit "omnes , quomodo
hicce barbarus habuerit cunctas Arineniaci civitates, quot oppida
vastaverit, quot cives malis non ferendis alFecerit, quantam pecuniae
vim a vobis extorserit. sed tempus iam adest, quo, si voliieritis, liberare
vos ab eius iniuriis possitis. nimirum hunc non dimitti oportet,
qiiem divino plane consilio et nostra diligentia vinctiim cernitis.
verum qui illum cepit Tiitaciius merccdem a nobis postulat; nos
aiitem, quoniam et peregre siimus et diutnrno cum barbaris bello
facullates nostras exiiausimus , solvendo prorsus non sumus. quodsi
a rege non ita prociil abessem et barbariis paleretur diHerri , pecuniam
niam ceierriiue airerendam curarem. nunc qiioniam nihil, u
scitis ipsi, harum reriim fieri potesh, vos pccuniam conferre oportctd
imperator vobis per me, quaecunque praestiteritis , restituet." quae; c D V. 10 P.7 1. ἕσα Α. παράσχοιτε PG, alterum A cum Bryennio. 3.
θύμον καἰ nm. G. 11. καταπεπτώκει AG. 14. ἀνενευκων
PG , altertim A. 15. ὅπως : ὅτι P. ταύτην PG, κατασυσκευὴν
τουτωνὶ Α. 18. ποία Α ποῦ P, π . . . G. 19.
εἰ om. Ρ, εἰ μὴ Α, ἐς μὴ G. ubi dixit, illico explosns est veiiementcmque concivit tumultum, Amasenis
defectionem molientibus. non deerant enim, qui populum ad seditionem
cierent, homines quidam pessimi turbarumque machinabores,
qiii pleliis concitnmlne erant periti. tumultus igitur ortus est ingens,
dum alii servaluin Urselium cupiunt populumque ad openi ei ferendam
incitant, alii, quale est vilis plelieriiine ingcniiini, tumultuantur, Urselium
e custodia liberaturi. multitudinem igitur tantam ubi Aioxius
furentcm vitlit, rei difficultate perspecta, nequaquam tamen tlilfiderc
Kibi coepit, veriim animo conrirmnlo, sileutiiim raanu indixit. quotl
cum tandem aegre impetrasset, ad inultitudincm iam conversus,
haec dixit. “mirari subit, viri Amnseni , quod consilia istorum hominunm,
qui vos vos decipore studont, plane ii-noretis, ciini siinm ipsorum
salutem vestro quaerant sanguine granissimamque semper clamitaten
vobis paront. quis enim ex Urseiii dominatione in vos fruclus reduu-
davit, nisi raedes, excaecationes truucalionosqiie inonibiorum ? isti
voro, qui talium rerum vobis aiirlores sunt, partim rei familiari bene
prospexerunt barbarum demerents, partim in praemia ab imperabore