9. νομισμ. ὁλκήν, πυνθανόμενος A. 13. ἀποστερεῖται
ὀμμάτων G. dono Roberto dederat, cum filiam ei collocaret; habuitque tum ipsum
dominum suura urbs in custoclia, unde merito φρούριον i. e. eustodia
ei nonien est. non autem ab re fuerit, etiam crudelitatem Roberti
enarrare. nam postquam Mascabelem semel cepit, priuium deutibus
eum privavit omnibus, immensam pro singulis numraorum summam
poscens et ubi reperiri posset, quaeritans. sed cura non prius
desineret evellere, quam omnia exhausis(??)et, et dentes simul et opes
deficerent, ad oculos animura convertit ipsamque lucem invidens,
eum excaeeavit. Itaque rebns omnibus potitus, crescebat in dies, auctaque
dominandi cupiditate, urbes urbibus, opibus opes addebat. ac
brevi in ducale provectus fastigium, dux universae Longibardiae nominabatur,
unde pmniuin omnium invidia est; sed qua erat prudentia,
modo blanditiis adversus adversarios usus, modo largitionibus,
et multitudinia tumultus sedavit et invidiam potentiorum restiuxit; C V. 26 D 5. ἀνερρίπιζε PG, alteruin Α. 10. λογισμοὺς: ὀφθαλμοὺς Α.
14. malim οὕτως. 18. νεανίσκου G. ἐμπίμπλαμαι G. inlertltim etiam vi adhibita, totam Longibardiam et finilimas regiones
in polpslatein redegit. liinc ciim sernper alliora appeteret et
ipsum Hoinanortim imperium soinniaret, bellum commovit, cui illam
cum imperatore Micliaele affinitatem, ut dixi, praetendit. supra enim
exposuimus, imperatorem Michaelem, nescio qno consilio consilio, tyranni
istius fliam, Helenam noinine, Conslantino filio despondissc. itertim
autem mentione illiiis iuveuis facta, vehemeiiter eqiiidem commoveor
ac perliirbor; sed tpiae de eo dicenda haheo, jiraeteriniltam, suo
loco totam rem narrattira. illud iiniim silerc non possum, etsi alieno
loco dicam, specimen naturae fuisse iuvenem illuni et dei nianiinm,
vere dico, opus excellentissiiniim. qtiein qni adspiciebat tantuininudo,
nou potuit, qtiin aiirei saeculi, quod fabulis Graecorum celebratur,
progeniem euin haberet: adeo erat mirifica pulchritiidine. mihi cerle
tautos post annos ciim iuvenis illius meininerim, lacrimae oboriuntur
tamen eas cohibco et in locos magis aptos reservo, ne privata
lamenlatio, reriim narrationi immixta, hisloriam ttirbet. hic igiliir
Constantintis, cuius et hic et alibi nienlionem fccinius fecimus, natu nobis
aliquaoto maior, priusquam Incem adspexissemus, sponsus erat He- P. 28 1. ἴδομεν Α. 3. ἐγγεγράφεισαν P. 12. ὁ prius add. A.
13. καὶ ὁ διαῤῥεῖ P. 18. τῇ βασιλείᾳ Α. an ἐνδιατρίψας τέ
βασιλείᾳ ? vid. anaotat. lenae Roberti filiae pnrus et integcr, confectaeque iara erant talnilae
dotis, quanquam iucassum nec nisi proniisso tenus. naui inimatura
pueri aetas erat; Nicephoro autem Botaniate imperium adepto, tota
res disiecta est. sed aberravit oratio; redeamus, unde deileximus.
Robertus igitur ille, ex humili loco ad summa fortunae evectus, multis
opibus copiiscfue paratis, etiam Romanorum imperator fieri concupivit.
ac causas inimicitiae cum Romanis et belli probabiles scilicet
excogitavit. de qua re duplex fama fertur. altera enim vulqatur et
obtinet atque ad aures nostras pervenit, monachum quendam Raectoris
nomine imperatorem Michaelem simulasse, et ultro ad Robertiuu,
quippe consocerum suum, veuisse fortunamque suam deplorasse. Michael
enim, fiost Diogenem imperium Romanorum adeptus, postquani
breri summam rerum adminislravit, regno pulsus esl a Rotaniate iu
ipsum rebellante; ex quo primum monachi vesteni induit, dein episcopalem
talarem et infulam, addo eliam efiomidem; huiiis euim rei
auctor ei fuerat caesar lohannea eius patruus, qui levilule eius, qui 1. πάθῃ Α. πάθοι PG. 2. καἰ Ῥαίκτωρ PG, alterum Α. 6.
νῦν add. A. ὁρῴη PG, ὁρᾶ A. 8. ἑαυτοῦ Α. διαῤῥεῖ
PG, alteruin A. 14. μοι G. γε om. A. 15. τοὺς PG, τῶν Α.
16. πιθανώτατος G. 17. ἐπιφημιζόμενος Α. ὑπεκρίνετο A.
18. οὔτε τι ἕτερον τὸν Α. 19 ἀλλὰ P. tum regnabat, perspecta, ne quid gravins pateretur, verebatur. lumc
igitur simulans, monachus ille Raector vel, ut ita dicani, ῥέκτης i. e,
Iraudum uiachinator, oniniuiu audacissimus, adit Roberlum ut consocerum
scilicet suum, et quid iniuriae passus sit, lameutabili voce
exponit. regno expulsum, ad eam, quam nuuc cerneret, conditionem
redactum se esse. proinde postulat, ut auxilium sibi barbarus
ferat. pulchram enim puellam llelenatn, Duriim suam, rclictam a se
essc sine tutela et sponso plane orbatam. nam Constantinum filium et
imperatricem Mariam vel invitos in Botaniatis partes abstractos esse
vocileratur. talia locutus, irritavit animum barbari et ad bellum Romanis
inferendum quasi armavit talis, ut dixi, fama aures meas
circnmrundit, uec miruin videtur, hiimillimo loco natos nobilissimorum
ac summorum hominum personam sumsisse. verum alia me aliunde
caqtic credibilior fama circumsonal, uec monachum quendam
impcratorem Micharlpin egisse, nec talem quandam ob rausain Robertum
bellum Romanis intulisse. sed ipsum barbarum, summa cal- 4. αὐτὸν: αὐτῶν P. 14. Ῥαίκτορα P. 16. σαλερινὸν A.
διατρίβοντι P. 17. ἀξιωθεὶς Α. lege ἐξωσθεὶς liditate hominem, talia facile excogitasse. etenim cum bellum Romanum
animo moliretur et iam pridem parasset , tamen quoniara iniustum
stum videbatur nec adversus Christianos suscipiendum , nobilissimi
qui circa eiun erant viri nonnulli et ipsa coniux Gaäta obstabant
impetum eius saepe cohibebant. itaque ut idoneara belli occasionem
nancisceretur , Crotonem misit, quibus arcana sua consilia crediderat
mandaveratque, ut si quem raonachum reperissent, qui inde ad apostolorum
summorum patronorumque Romae religionis causa profecturus
esset , nec ipso vultu ignobilitatem generis proderet, eum familiariter
exceptum sibi conciliarent ad seque adducercnt. qui cura
Raectorera, quem dixi , versutissimum et mira astutia hominem , invenissent,
venissent, Roberto Salerni comraoranti per litteras nuntiarunt, affinem
eius Michaelera , imperio pulsum , advenisse, ut auxiliiun
imploraret. ita enini a Roberto iussi erant litteras perscribere.
quas ubi accepit, coniugi statini praelegit; dein eliam comili-
bus convocatis oranibus epislolani monstravit, ne diutius ab ipsis
iropediretur, tanquam iustara beHl causani nactus. approbanlibus cun- 7. ante τῆς excidit ἀντ’. 9. ἦλθε A. 14. ἐλεινολογούμενος
P. 17. προπαροξύνων P. ctis, arccssit hominem et colloquium cum eo init. iamque totam
rem romminiscitur et quasi fabulam fingit, imperatorem Micliaelom
esse hunc monachum, eum imperio esse pulsum, ad hoc uxore et filio
et reliquis fortiinis omnibus a Botaniate tyranno orhatum , postremo
praeter omne ius fasque laenia ac diademate detractis, monachi veste
indutum esse; nunc supplicem ad se euin venisse. Ita Rohertus coram
omnihus dictitabat regnumque se huic propter affinitatem restituturum
esso pollicebatur. ac quotidie monacho, quippe imperatori
Michaeli, et locum principem et altiorem sedem concedebat praecipuoque
eum hunore habebat. coucionabatur etiam alins aliter, cum modo
quae propter filiam passus esset, conquereretur, modo, ne landeret scilicet
consocerum, commemorare nollet, in quantam is calainitatem incidisset;
interdum etiam ad bellum suos incitaret et impelleret, tantum
non auri montes callide promittens. tali modo ubi lociipletes
iuxta atque inopes vana spebiclavit , Longibardia relicta vel potius
cuncta secum abrepta, Salernum contcndil, quae Melphae mertropolis C