Ό δε Παλαιολόγος εν τω φεύγειν τών ταγμάτων ήττηθέντων
κατά τήν ήμέραν έκείνην κατενεχθεϊς τον ίππου ίο απώλεσε
 ἀπώλεσε τοῦτον· ἐv αμηχανία δε ών καϊ τον κίνδννον ίστάμενονύπερ
κεφαλής ορών περιαθρήσας, ει που γένοιτο οί
τοῦτον θεάσασθαι, ορά τον τής Χαλκηδόνος πρόεδρον Λέοντα,
περῖ ου άνωθεν εμνήσθημεν, τήν ίερατικήν στολήν
ήμφιεσμένον ΐππον επιδιδόντα αντώ, εν ώ επιβάς εΐχετο 
 τής φνγής᾿ τόν δε ιεροπρεπή εκείνον άνδρα ούκέτι τεθέαται.
ήν δ᾿ άρα ούτος παρρησιαστικός τήν ψνχήν καϊ αληθή Β 
χαρακτήρα εμφαίνων άρχιερέως, φρονήματος μέντοι άπλοω
τέρον καϊ τον ξήλον εστίν ον ού κατ επίγνωσιν ενδεικνύ
μενος καϊ ούδε τών ιερών κακόνων ακριβή γνώσιν εϊχε. διό
 καϊ άπερ άνωθεν ειρηται σννεπεπτώκει αύτώ λνπηρά καὶ
τοῦ θρόνον εξέπεσεν. εξείχετο δε τοϋ ανδρός ο Παλαιολόγος άεὶ καὶ
διαφερόντως ετίμα διά τό περιόν αντώ τής αρετής,
είτε ούν δια τήν θερμοτάτην πίστιν τήν είς τόν άνδρα τοῦτον
δ Παλαιολόγος θείας ετνχεν επιφανείας, ειτ' άλλο τι ήν
 τής προνοίας απόρρητον κατά τοντονϊ τόν αρχιερέα τό φαινόμενον,
ούκ εχω λέγειν, διωκόμενος δε υπό τών Πατξωάκων C 
είς ελώδη τόπον καϊ σννηρεφή είσελθών περιτνγχάνει
στρατιώταις τόν αριθμόν εκατόν προς τοις πεντήκοντα, περι
κνκλούντων δε αύτούς τών Σκνθών9 ώς εν αμηχανία τά
 κατ᾿ αύτονς εώρων προς τοσούτονς άντέχειν μή έξ ισχύοντες,
τής τοϋ Παλαιολόγον έξήρτηντο γνώμης πάλαι τούτον τό
 1 ετεαιν 3 αντός τ: ούτος 4 sq. οτε καϊ (sic As: om
haec F) ελεγον οι πολΐται από τήν δρίβτραν είς γολόην καλόν
άπλήκτον (άπλήκτον As) κομνηνέ. F1 in mg As 17 άπλοωτέρον
s: άπαλωτέρον 26 ουκ εχω λέγειν As om FC 29 δε om 

 
γενναῖον καὶ ἀκατάσειστον τῆς γνώμης γινώσκοντες. αὐτὸς
δὲ κατὰ τῶν Σκυθῶν ὁρμῆσαι συνεβούλευε τῆς κατ’ αὐτοὺς
παντάπασιν ἀφειδήσαντας σωτηρίας κἀντεῦθεν οἶμαι ταύτην
ὠνήσασθαι. “χρὴ δὲ δι’ ὅρκων ταυτηνὶ τὴν βουλὴν
 D ἐμπεδῶσαι, ὡς τηνικαῦτα μιᾶς γνώμης ἁπάντων γεγονότων 
τῆς κατὰ τῶν Σκυθῶν ὁρμῆς μηδένα ἀπολειφθῆναι τὴν
σωτηρίαν καὶ τὸν κίνδυνον ἴδιον ἑκάστου λογισαμένου.” ὁ μὲν
οὖν Παλαιολόγος σφοδρὰν τὴν ἱππασίαν ποιησάμενος παίει
τὸν αὐτῷ πρώτως ὑπαντιάσαντα · ὁ δ’ εὐθὺς σκοτοδινιάσας
κατὰ γῆς ἕκειτο. τῶν δὲ λοιπῶν μετὰ διψυχίας τὴν ἱππασίαν 
 P. 200 ποιησαμένων οἱ μὲν πεπτώκασιν, οἱ δὲ αὖθις ὡς εἰς
φωλεὸν τῷ συνηρεφεῖ ἄλσει παλινοστήσαντες ἑαυτοὺς ἔσωσαν
κρυπτόμενοι. ἐν δὲ τῷ τὸν Παλαιολόγον ἀκρολοφίαν
τινὰ καταλαμβάνειν ὑπὸ τῶν Πατζινάκων αὖθις διωκόμενον
συνέβη τὸν ἵππον πληγέντα καταπεσεῖν, αὐτὸν δὲ τηνικαῦτα 
εἰς τὸ παρακείμενον ὄρος εἰσδῦναι. ἀναζητῶν δὲ τὴν σῴζουσαν
ὁδόν, ἐπεὶ ῥᾳδίως μὴ ἐξῆν αὐτῷ ταύτην εὑρηκέναι,
ἐπὶ ἕνδεκα ἡμέραις πλανώμενος περιτυγχάνει γυναικί τινος
 V. 159 στρατιώτου χήρᾳ καὶ ἐπιξενίζεται παρ’ αὐτῆς ἐφ’ ἡμέραις
τισί· σωθέντες δὲ τοῦ κινδύνου οἱ ταύτης υἱεῖς τὴν σῴζουσαν 
 Β τούτῳ ὁδὸν ὑποδεικνύουσιν. ἀλλὰ τοιαῦτα μὲν τὰ
τῷ Παλαιολόγῳ συμπεσόντα· οἱ δέ γε τῶν Σκυθῶν λογάδες
οὓς κατεῖχον δορυαλώτους ἀποκτεῖναι ἐβουλεύοντο, τὸ δὲ
πλῆθος τοῦ κοινοῦ τὸ παράπαν τοῦτο οὐ συνεχώρει βουλόμενοι
ἀπεμπολῆσαι τούτους τιμῆς. ταύτης γοῦν τῆς βουλῆς 
κυρωθείσης δίδοται γνῶσις τῷ βασιλεῖ διὰ γραμμάτων τοῦ
Μελισσηνοῦ, ὃς πολλὰ πρὸς τοῦτο, κἀν δορυάλωτος ἦν, τοὺς
Σκύθας ἠρέθιζεν. ὁ δὲ βασιλεὺς εἰς Βερόην ἔτι ἐνδιατρίβων
τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων χρήματα ἱκανὰ μετακομίσας
ἐπρίατο τοὺς δορυαλώτους. 5 ἐμπεδῶσαι, ὅ δὴ καὶ γέγονεν,) 9 ὑπαντήσαντα
δὲ F 12 τὸ συνηρεφὲς ἄλσος 19 ἐφ’ om F 20 ἐκ ἰοῦ
Hoeschelius καὶ οἱ ταύτης υἱεῖς στρατιῶται ὄντες
21 τὰ om 23 κατέσχον 29 ἐκ τῆς s