Τῶν δὲ σημείων σἱροῦ τὰ μέγιστα 〈καὶ〉 δοκιμώτατα
καὶ ἄλλοις ἄλλων μᾶλλον πείθου· ἄλλα γὰρ ἄλλων δυνάμει
προέχει. μέγιστον δὲ αἱ ἐκ τῶν σημείων μίξεις τὸ διάφορον
 ἀπεργάζονται ἐν τῇ τέχνῃ· τὰ γὰρ πολλὰ ἤθη καὶ [ p. 175]
βουλεύματα τῶν ἀνθρώπων ἐκ τῆς μίξεως τῶν σημείων
κατανοεῖται. συμβαίνει δὲ καὶ μετάστασιν γενέσθαι τισὶ τοῦ
 Ps. Pol. 10. ἰδίᾳ Sylb. ἴδιον x διαφέρειν| διαφέρων C
οὕτω τὸ Sylb. οὕτω PC οὖ τῷ Ro. 11. ἀκραιφνέστατον
Sylb. ἀκρεφνέστερον x ἀκραιφνέστερον u ,,a ἀκραιφνέστε-
ρον aut, quod praefero, ἀκριβέστερον Struv. ἀτρεκέστατον,
τῶν δὲ σημείων Sylb. ἀτρεκέστατον σημεῖον x 12. σἱροῦ τὰ
Sylb. αἰροῦν τὰ P αἱροῦν τὰ Ro αἱροῦντα C μέγιστα]
μεγάλα C 〈καὶ〉 inser. Sylb. 13. ἄλλων Sylb. ἄλλο x
πείθου Sylb. ἐπείσθη PRo ἐπεί C ἄλλα γὰρ ἄλλων Sylb.
ἀλλὰ μᾶλλον x ἄλλα μᾶλλον u 14. αἱ ἐκ τῶν σημείων
μίξεις scripsi καὶ ἐκ τῶν σημείων μίξις P καὶ εκὰων σημείων
μίξεις C καὶ ἡ ἐκ τῶν σημείων μίξις Ro ἡ τῶν σημείων μίξις
Sylb. 15. ἀπεργάζονται scripsi ἀπεργάζεται x πολλὰ]
πάλαι Ro 17. καὶ om. C
 

 
Ps Pol. εἴδους παρὰ τὸ καθεστηκὸς χαίρουσιν ἢ λυπουμένοις 
ἢ θυμωθεῖσιν ἢ φοβουνμένοις ἢ ἐπὶ νηστείᾳ ἢ ἐπὶ πλησμονῇ
ἢ τινι ἐπιθυμίᾳ ἢ σκεπτομένοις ἢ ὁρῶσιν ἢ ἀκούουσιν.
καὶ πᾶν μὲν ἐν ταῖς τοιαύταις συντυχίαις οὐ τρέπεται τὸ
εἶδος, ἀλλὰ 〈ἔστιν ἃ〈E καὶ ἀκίνητα μένει τῶν σημείων.
ὁπόσα δὲ καὶ μεθίσταται, οὐκ ἴσον πᾶσι [ p. 176 | μεταστή- 
σεται, ἀλλὰ τῆς οἰκείας φύσεως ἑκάστῳ ἐγγύς. χρὴ δὲ ἐν-
νοεῖν, ὡς ὁποῖα ἐν πάθει ἑκάστῳ σημεῖα ἐπιγίνεται, τοιαῦτα
εἴ τις ἐν γένει ἔχει, μάλιστα τὸ πάθος αὐτῷ ἐνίδρυται, ὅπερ
 Ps. Pol. 10. παρὰ Sylb. περὶ x πέρα τοῦ καθ. Henrych.
11. θυμωθεῖσιν| θυμοθεῖσιν C ἢ ἐπὶ πλησμονῇ — 12 σκε-
πτομένοις m2 in marg. C 12. σκεπτομένοις ] σκοπτομένοις
PRo 13. συντυχίαις] συντυχείαις PC 14. ἔστιν ἃ καὶ
ἀκίνητα scripsi cum Henrych. καὶ ἀκίνητον x καὶ ἔστιν ἃ
Sylb. 15. ὁπόσα] ὁπόσον PRo 17. ἐν πάθει scripsi cum
Schneidero ἐμπαθῶς PRo ἐμπαθὼς C ἐπιγίνεται] ἐπὶ γέ-
νεται C τοιαῦτα Sylb. τὰ αὐτὰ x 18. ἐν γένει] ἐγγενῆ?
ἐνίδρυται] ἐνύδρυται P
 

 
 Ps. Pol. ὑπὸ τῶν σημείων δηλοῦται· οἷον ἐὰν σημεῖα ἔχῃ,
ὁποῖα τοῦ βουλευομένου, φροντιστὴν καὶ εὔβουλον τοῦτον
λέγε. ἕτερος ἐὰν ἔχῃ σημεῖα τοῦ δόλον ἢ ἀπάτην τινὰ
τυρεύοντος, κἂν μὴ παρʼ ὃν καιρὸν αὐτὸν ὁρᾷς δόλον τότε
ἀρτύνει τινί, τοῦτον ἀποφαίνου [p. 177] δολερόν. τὸν αὐτὸν
 τρόπον καὶ εἰ θυμουμένου τις ἔχων σημεῖα μηδενμιᾷ τότε
συνέλθῃ ὀργῇ, ὀργίλον αὐτὸν νόμιζε. καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
παθῶν παραφυλάξεις ὁνμοίως. Ps. Pol. 10. ἔχῃ] ἔχει C 13. τυρεύοντος] τυρεύοντες C
κἂν — ὁρᾷς Sylb. καὶ μὴ παρὼν ἐστὶν καινὸν αὐτὸν ὁρᾶς x
τότε Sylb. ὅτι x 14. ἀρτύνει] ἀρτὐνῃ Sylb. ἀποφαίνου]
ἀποφαίνου C 15. εἰ θυμουμένου] ἀθυμουμένου Ro μη-
δεμιᾷ] κἂν μηδεμιᾷ Sylb. 16. συνέλθῃ] συνέχηται Sylb.
17. παθῶν παραφυλάξεις Sylb. παραπλησίως. Παραφυ-
λάξεις x