Παραλογιστική. Εἰ καὶ μέγας τις ἦσθα καὶ τῶν 
 1 τὴν ante ψυχὴν PaD Har Wes Her 2 τινος D Har συμ-
βαινόντων VU συμβεβηκότων PH Wes Her συμβεβηκότος D Har
δεινοῦ D Har τὸν κρείττονα ΡΗ Wes Her 3 σε om D Har
καταστῆναι ἁ φίλον ἁ 4 τοὺς φίλους εὔχεσθαι Β pr Mor
ὀ]νειδιστικὴ καὶ ἀπευχαριστικὴ [ο]ὐδὲ μίαν σοι χάριν
σκω οὐδὲ γάρ με κατ’ οὐδένα τρόπον ὠφέλησας πώποτε τὸ σύνο-
λον ὡς οὐδὲ νῦν post ὁρᾶν V 6 ἢ ante μετῆλθον DPH Har
Wes Her οὐ ante μετῆλθον Par 1760 Wei μετῆλθεν U τὸν PaB
pr Mor γὰρ om PH Wes Her σ’ . . ολον U σύμβουλον PaB pr
Mor σέ om Ρ λυπηθήσεσθαί ποτε V Hin 7 δὲ Β ἢ πραχ-
θεῖσιν cancell Hin del Wei 8 τῶν ante ἀνδρῶν UPaB pr
οὐκ ἔστι U οὐκ ἔτι PaB 9 λόγοι Β ὅλως om pr ποτὲ om
PaBDPH Har Mor Wes Her 10 ἐστὶν om V Hin μᾶλλον post
ἐστὶ inser Wes Her εἴπερ U ὑπὲρ PaB pr Mor ἢ D Har περι-
λυπεῖν D Har τὸ λυπεῖν Β pr Mor 11 συγχαριτική V συγχαριστική
Pa Har Mor Wes Her συγχαρτική Hin cf. p. 28, 9 et 31, 1 συγ-
χαίρομεν PH wes Her ἀγωνισάμενος om PaB pr Mor 12 οἰκο-
νομήσας post εὐδοκίμησας B pr Mor ἐς Pa 13 συγχαίρειν
—14 λυπουμένοις praemisso Λιβανίου citat Maximus Conf. loc.
comm. serm. 6, 550 ed. Comb. (tom. 91 col. 763, 6 Migne), e quo
pendet Anton. Meliss. I 24 et 25 ed. Migne (t. 136 col. 852)
πράσσουσιν V 14 ὡς om Har συναλγῶν λυπημένοις Β 15 Εἰ
oblit V 

 
ἐπὶ δυνάμει βοωμένων εἷς, ἐν οὐδενί σε μέτρῳ τὸ παρά-
παν ἂν περιεπτυξάμην. πολὺ δέ γε μᾶλλόν σε νῦν οὐ
προσποιοῦμαι διὰ τὴν ἀσθένειάν σου. οὐδὲν γάρ με λυ-
πεῖς οὐ δι’ ἀρετὴν τοῦ μὴ θέλειν ἀδικεῖν, ἀλλὰ τῷ δυνά-
 μεως ἀπορεῖν. 69. Ἀντεγκληματική. Τί ἐγκαλεῖς ἡμῖν ὧς αἰτίοις
σοι γενομένοις συμφορᾶς καὶ οὐκ ἐγκαλεῖς σεαυτῷ τῷ
κακώσαντι τὰ καθ’ ἡμᾶς; σὺ γὰρ ἡμῖν αἴτιος γέγονας
ἀπείρων κακῶν ὁ καὶ πολλοὺς ἄλλους λυπήσας καὶ οὐχ
 ἡμεῖς σοὶ οἱ μηδένα τὸ παράπαν ἠδικηκότες ποτέ. 70. Ἀντεπισταλτική. Δεξάμενος τὰ γράμματα τῆς
σῆς γνησιότητος καὶ γνοὺς δι’ αὐτῶν ὡς ἐν εὐπραγίᾳ
διάγεις, λίαν ἥσθην. δι’ εὐχῆς γὰρ ἔχω τοὺς φίλους εὖ
πράττειν ἀεί.