τίς γένωμαι; ποῖ τράπωμαι; θανεῖν

ἢ περιεῖναι βέλτιον ἥγημαι. τὸ πᾶσιν ἀπευκτὸν ἐμοὶ

καταθύμιον. ποθῶ συναπολέσθαι τοῖς χρήμασιν. ὧν

γὰρ παρόντων ἡδύ μοι τὸ ζῆν, πῶς οἷόν τε μὴ παρόν- 

τῶν περι|εῖναι βούλεσθαι; οὐ τὴν φύσιν ἀνα- Boiss. p. 171 

μενῶ τὸ τέλος ἐπάξουσαν, ἀλλὰ καὶ ταύτην φθάσας

τὴν τελευτὴν ἐπίτομον θήσομαι ἀγχόνῃ χρησάμενος ἢ

κώνειον πεπωκώς. ἢ βουλόμενός τις ἀνακόψαι με τῆς

 1 sq. Pind. fr. 123,3 Schr. 3 cf. ad p. 697,10

11 Luc. fug. 10 21 cf. ad p. 723,2 

 5 ποῦ scripsi ποῖ Ρ Boiss qui ποῦ coni | ἔστιν Ρ 

 9 ἐλάττω Ρ corr Boiss 10 περὶ Ρ corr Boiss 12 ἀν-

ήσει scripsi ἀνῆκε Ρ ἂν ἀνῆκε coni Boiss 13 ἴνα scripsi

καὶ Ρ Boiss | πυθοίμην ἂν coni Boiss 18 ἡγοῦμαι coni

Boiss 24 βουλόμενος τίς Ρ corr Boiss 



 



ὁρμῆς τὸ τῆς ληθεδόνος ὕδωρ μοι κομισάτω πιεῖν, ᾧ

τοσοῦτον, ὥς φασιν, ἰσχύος περίεστιν ὡς ἀμνηστίαν

τοῖς πεπωκόσιν ἐργάζεσθαι. 1 Anth. Pal. VII 17, 4; Plan. IV 244,4 1 πηγὴ δὲ αὕτη post ληθεδόνος Ρ Boiss qui ut scholium

deleudum vidit