LI. οἴμοι τοῦ πάθους, οἴμοι τῆς συμφορᾶς. Boiss. p. 165 

πῶς ὑποίσω, πῶς οὐ καὶ τὴν ψυχὴν ἀπερεύξομαι; πέ-

νης ἐκ πλουσίου γεγένημαι, ὁ πρὶν περιβεβλημένος

ἐσμὸν χρημάτων οὐχὶ βραχὺν ἁπάντων ἄρτι γυμνὸς

οὐδὲ γοῦν στατῆρός μοι περιλειφθέντος ἑνός. τὸν 

πάντα δ’ ὄλβον, ὅς μοι χρόνῳ καὶ κόπῳ καλῶς συν-

ελθόντοιν συνείλεκτο, ἦμαρ ἔν μ’ ἀφείλετο.