εἴ τι προσπέ- σοι δυσχερές, τοῦτ’ ἐκ τῶν ἐλπίδων τῶν παρ’ ἐμοῦ τὴν παραμυθίαν ἐλάμβανε κἀν τοῖς διδασκαλείοις οὐκ οἶδα μᾶλλον ἑτέρους εὐδαιμονίσας ἢ μακαρισθεὶς ὐπ’ ἄλλων. ὁρῶν δὲ τὸν πατέρα τῆς οὐσίας ἐπιμελούμενον καὶ πλείω τὰ ὄντα ποιούμενον καἰ ὅπως εὖ πράττοντά μοι παραδοίη τὸν οἶκον, πάντας ὑπομένοντα πόνους καὶ οὐκ ὄντα χαλεπὸν οὐδ’ ἀκριβολογούμενον, δὶ τι φανείην ἀναλίσκων, ἔχαιρον καὶ εἰς ἱερὰ βαδίζων ἀπὸ RIV 843 τοῦ πατρὸς ἠρχόμην τῶν εὐχῶν. οὕτ’ ὢ δὲ | ἡμῖν τῶν πραγμάτων χωρούντων, εἴπω τὰ λοιπὰ μετὰ παρ- ρησίας; ἀλλ’ οὐκ ἐβουλόμην μὲν οὐδὲν δυσχερὲς περὶ οὐδενὸς λέγειν νέος τε ὢν ἔτι καὶ εἴπερ τις ἄλλος τῶν ἡλικιωτῶν εὐφημεῖν περὶ ἀπάντων, καὶ πολιτῶν καὶ μετοίκων καὶ ξένων, μεμελετηκώς, καρτερεῖν δὲ οὐκ ἔστιν ἀδικούμενον. εἰσί τινες, ὦ πολῖται, τοῖς ἑτέρων ἀγαθοῖς ἀχθόμενοι καὶ νομίζοντες ἐν ταῖς τῶν 16 cf. p. 615, 17 21 cf. p. 615, 20 sq. 1 γενόμενος ηὐξήμην post prius ἔδει del et post alterum in marg inser Ma 2 | ηὐξόμην scripsi e VaClB ηὐξήμην AMa Re οὐξήμην Mon 3 ὑπὸ reposui e libris sed παρὰ ὑπὸ Mon παρὰ Re Ι πάντη Cl 6 ἔτι Mon 7 παρ’ ἐμοῦ] ἐμῶν A 8 κἂν ΑΒ Ι διδασκάλοις MaCl 9 ἑταίρους Α 11 ποι- οῦντα AMaClB 13 οὐδὲ A 14 ἀναλίσκειν Α ἁλίσκων Va | εἰς τὰ ἱερὰ coni lacobs Schul | ἀπὸ τοῦ πατρὸς inser Ma3 17 signum interrogationis posui coll. p. 615,11 comma Β punctum reliqui libri Re 19 ἐνηλικιωτῶν Α 21 τοῖς Ma sed οἶς suprascr m3 πολλῶν εὐτυχίαις αὐτοὶ δυστυχεῖν. καὶ τούτων οἱ μὲν ἡσυχῆ στένουσιν, οἱ δὲ καταρῶνται καὶ διαμέμ- φονται τὴν Τύχην, οἱ δ’ αὖ τούτων ἀνδρειότεροι εἰ μὴ μεταστήσαιεν ἐπὶ τἀναντία τὰς οὕτως ἐχούσας οἰ- κίας οὐ φέρουσι καὶ ποιοῦσι δὴ τὰ τῶν πολεμίων λό- γοις ψευδέσι καὶ πεπλασμέναις αἰτίαις ἀνθ’ ὅπλων καὶ μηχανημάτων χρώμενοι. καὶ νῦν μὲν ἄνδρα πρὸς γυναῖκα, νῦν δὲ θεῖον πρὸς ἀδελφιδοῦν, νῦν δὲ ἀδελφοὺς πρὸς ἀλλήλους, νῦν δέ, οἶόν τι τὸ παρόν, πατέρα πρὸς υἱὸν ἐξεπολέμωσαν κἂν λάβωσί τινα χρη- ’στὸν καὶ οὐδὲν ἑαυτοῖς ἐοικότα, διεπράξαντο ῥᾳδίως ὁ γὰρ ἥκιστ’ ἂν αὐτὸς τοιαῦτα ἑτέροις ἐπιβουλεύσας ῥᾷστα ἂν ὑπὸ τῶν τὰ τοιαῦτα μηχανωμένων διαπρα- χθείη.