ἆρα ἄν μοι δοίητε εἰπεῖν ὅτι τούτων εἶς

ὑπὸ τῶν τοιούτων ἠπατημένων καὶ ὁ πατήρ μοι γε- 

γένηται καὶ νῦν ἐγὼ θανατῶ διὰ τὴν ἐκείνου χρηστό-

τητα; εἰ γὰρ ἃ συνῄδει μοι παρὰ πάντα τὸν χρόνον

ἰσχυρότερα ὧν χθὲς ὡς εἰπεῖν ἤκουσεν ἐπεποίητο, τῶν

παρόντων οὐδὲν ἂν ἡμᾶς ἤλαυνε. νῦν δ’ ὁ πατὴρ πα-

τὴρ ἡμῖν οἴκοθεν ἐξελθὼν ἐπανῆλθεν ἐξαίφνης πολέμιος 

 6 Isocr. Panath. § 25 p. 238 b 10 cf. p. 563,6; 388,10 

 3 δυνατώτεροι Α 4 καὶ post μὴ Mon Re et inser Ma

delevi 6 πεπλησμέναις Α 9 πρὸς om Α 10 ἐξεπο-

λέμωσαν scripsi ex AMaClB ἐξεπολέμησαν MonVa Re

11 αὐτοῖς Ma sed ex ἑαυτοῖς corr m 3, Β | ῥαδίως διεπράξαντο

Α 12 ἑτέροις MaClB 13 τὰ om AMaCl | πραχθείη

14 ἄρα Α 17 παρὰ scripsi ex AMaClB περὶ MonVa Re

18 εἷπεν Sintenis | ἐπεποίηντο Α sed ν eras | comma post ἐπε-

ποίητο inserui om libri Re 19 comma post παρόντων Mon

VaCl Re delevi τῶν παρόντων οὐδέν, οὐδ’ ἂν ἡμᾶς coni lacobs

Add 310 Schul | δὲ Α | πατὴρ(2) inserui e ClB om MonVaA

Ma Re 20 ἐπανῆλθεν ἐξαίφνης πολέμιος scripsi ex AMaCl

Β ἐπανῆλθε πολέμιος ἐξαίφνης MonVa Re 



 



καὶ δεινὸν ἔβλεπε καὶ τὸν μηρὸν ἔπληττε καὶ βοῆς ἐν-

επίμπλα τὴν οἰκίαν τότε πρῶτον τοιαῦτα ποιῶν. ἐρω-

τῶντος δέ μου τί τὸ ταῦτα ἀναγκάζον καὶ ποιεῖν

καὶ λέγειν; σύ, φησίν, ὅν ἐμαυτοῦ φονέα βόσκων

 οὐκ ᾔδειν. ἀνεβόησα, ὦ πολῖται, καὶ ταῖν χεροῖν τὸ

πρόσωπον ἔτυπτον καὶ θεοὺς καὶ δαίμονας ἐκάλουν

καὶ μὴ τοιαῦτα ἀσεβεῖν ἐδεόμην. τοῦ δὲ καὶ σφόδρα

ταῦτα πεπεῖσθαι λέγοντος καὶ οὐδένα ἂν αὐτὸν μετα-

πεῖσαι ῥήτορα προσπεσὼν πρὸς τὰ γόνατα λαμβάνειν

 ἠξίουν δίκην παρ’ ἐμοῦ τὴν ἐσχάτην. οὗτος, ἔφην,

αὐχήν σοι γυμνός, αὕτη κλείς, τουτὶ στῆθος,

 RIV 844 πάντα | ἕτοιμα δέχεσθαι ξίφος. μὴ μέλλε

χεῖρα ἔχων καὶ νόμον. ὁ δὲ τὸ μὲν αὐτὸς

κατεργάσασθαι τὸν υἱὸν ὤκνει, δικαστηρίου δὲ ἐμέμνη-

 τὸ καὶ γραφῆς καὶ ἑτέρου νόμου τοῦ τῆς βουλεύσεως.

καὶ ᾤμην γε αὐτὸν ἐνταυθοῖ λήξειν καὶ ὧν εἶπεν ἐπι-

λήσεσθαι, ἀλλ’ οἱ τὸν σπινθῆρα, ὧς ἔοικεν, ἐμβαλόντες

τὸ πρῶτον ἐρρίπιζον τὸν θυμόν. ὁ γὰρ μισθὸς οὐ

 1 II. μ 162; ο 397; π 125. Philostr. vit. soph. I 21 t. II

p. 32, 32 K 2 Ach. Τ. VIII 1,5 15 Arist. rep. Ath. 57, 3;

59, 3. Harpocr. s. v. βουλεύσεως. Meier-Schoemann-Lipsius, Att.

ProceB p. 384 sq. 17 Chor. p. 209,24; 211,1 ed. Boiss.

18 cf. t. I 143,18 

 1 τὸν μηρὸν scripsi ex AMa cum lacobsio Add Ach Τ 925

Lect App Pors 331 Schul τολμηρὸν MonVaClB Re 2 ἐνεμ-

πίπλα Mon ἀνεπίμπλα Α 5 ταῖν χεροῖν scripsi e VaAMa

ταῖς χεροῖν MonCl ταῖς χερσὶ χερσὶν Re) Β Re 8 ταὐτὰ

VaA sed in hoc ~ supra ν eras | οὐδένα scripsi ex AMaClB

οὐδὲν MonVa Re 15 τοῦ om Α 16 εἷπεν scripsi auctori-

bus lacobsio Schul — ad calumniatores εἶπον rettulit Lect —

ἁ

et Sinteni εἷπον libri Re 17 ἔοικε Β | ἐμβελόντες Mon

ἐμβαλόντος Α 18 τοπρῶτον Β om A | ἐρίπιζον MonVa Re

ἐ(??)ίπιζον Α I μὲν ante γὰρ Α 



 



μικρὸς ἀνθ’ ἡμῶν τὰ ἡμέτερα ἔχειν. τί δεῖ τὰ πολλὰ

λέγειν; διώκει τὸν παῖδα βουλεύσεως ὁ πατήρ. οὐ

μὴν ἔγωγε ἀποδρὰς ᾠχόμην καίτοι τῶν οἰκείων παραι-

νούντων ὡς τοῦ χρόνου παύσοντος τὴν ὀργὴν καὶ οὐ

διὰ τέλους τῶν κακουργούντων ἡμῖν τὴν οἰκίαν κλει- 

σόντων. ἀλλ’ οὐκ ἔγωγε ἠνεσχόμην αἰσχρῶς σωθῆναι

οὐδὲ ἐλθὼν μετὰ τοιαύτης αἰτίας παρ’ ἑτέροις οἰκεῖν

οὐδὲ παρασχεῖν τοῖς ἅπαν τὸ πρᾶγμα κατεσκευακόσι

λέγειν ἃ μάλιστα ἦν βουλομένοις, ἀλλὰ μένω καὶ δί-

δωμι τῆς ὑποψίας δίκην καὶ φέρω κατ’ ἐμαυτοῦ τὴν 

ψῆφον. καὶ τί ἂν δέοι δικαστήριον ἀνοίγειν καὶ ὕδωρ

μετρεῖν ἐμοῦ τὸ ξίφος ἐπισπωμένου καὶ δεομένου τὸν

πατέρα με παρ’ ὑμῶν λαβόντα ἀποκτεῖναι;