ἆρα ἄν μοι δοίητε εἰπεῖν ὅτι τούτων εἶς

ὑπὸ τῶν τοιούτων ἠπατημένων καὶ ὁ πατήρ μοι γε- 

γένηται καὶ νῦν ἐγὼ θανατῶ διὰ τὴν ἐκείνου χρηστό-

τητα; εἰ γὰρ ἃ συνῄδει μοι παρὰ πάντα τὸν χρόνον

ἰσχυρότερα ὧν χθὲς ὡς εἰπεῖν ἤκουσεν ἐπεποίητο, τῶν

παρόντων οὐδὲν ἂν ἡμᾶς ἤλαυνε. νῦν δ’ ὁ πατὴρ πα-

τὴρ ἡμῖν οἴκοθεν ἐξελθὼν ἐπανῆλθεν ἐξαίφνης πολέμιος 

 6 Isocr. Panath. § 25 p. 238 b 10 cf. p. 563,6; 388,10 

 3 δυνατώτεροι Α 4 καὶ post μὴ Mon Re et inser Ma

delevi 6 πεπλησμέναις Α 9 πρὸς om Α 10 ἐξεπο-

λέμωσαν scripsi ex AMaClB ἐξεπολέμησαν MonVa Re

11 αὐτοῖς Ma sed ex ἑαυτοῖς corr m 3, Β | ῥαδίως διεπράξαντο

Α 12 ἑτέροις MaClB 13 τὰ om AMaCl | πραχθείη

14 ἄρα Α 17 παρὰ scripsi ex AMaClB περὶ MonVa Re

18 εἷπεν Sintenis | ἐπεποίηντο Α sed ν eras | comma post ἐπε-

ποίητο inserui om libri Re 19 comma post παρόντων Mon

VaCl Re delevi τῶν παρόντων οὐδέν, οὐδ’ ἂν ἡμᾶς coni lacobs

Add 310 Schul | δὲ Α | πατὴρ(2) inserui e ClB om MonVaA

Ma Re 20 ἐπανῆλθεν ἐξαίφνης πολέμιος scripsi ex AMaCl

Β ἐπανῆλθε πολέμιος ἐξαίφνης MonVa Re 



 



καὶ δεινὸν ἔβλεπε καὶ τὸν μηρὸν ἔπληττε καὶ βοῆς ἐν-

επίμπλα τὴν οἰκίαν τότε πρῶτον τοιαῦτα ποιῶν. ἐρω-

τῶντος δέ μου τί τὸ ταῦτα ἀναγκάζον καὶ ποιεῖν

καὶ λέγειν; σύ, φησίν, ὅν ἐμαυτοῦ φονέα βόσκων

 οὐκ ᾔδειν. ἀνεβόησα, ὦ πολῖται, καὶ ταῖν χεροῖν τὸ

πρόσωπον ἔτυπτον καὶ θεοὺς καὶ δαίμονας ἐκάλουν

καὶ μὴ τοιαῦτα ἀσεβεῖν ἐδεόμην.