L. Ἐγράψατό τις τὸν ἑαυτοῦ παῖδα βουλεύσεως. ὁ παῖς ἀκρίτως ἀποθανεῖν ἀξιοῖ κατὰ τὸν περὶ τῶν ἀκρίτων νόμον. τὸ μὲν οὖν εὐτυχέστερον, ὦ πολῖται, μὴ RIV 841 πρὶν εἶναί μοι καιρὸν ἐπὶ τοῦτ’ ἀναβῆναι τὸ βῆμα μηδ’ αὖ περὶ τούτων ὁποίων νῦν ἐρῶν ἀφῖγμαι μη- δέποτε λόγους ἐν ὑμῖν ποιήσασθαι· ἐπεὶ δὲ εὔξασθαι μὲν ἅ τις βούλεται ῥᾴδιον, πράττεται δὲ τὰ τῆς ἀνάγ- κης καὶ ταύτην οὐκ ἔνι διαφυγεῖν οὔτε νέοις οὔτε γέρουσιν, ἥκω δεησόμενος ὑμῶν ἄνθρωπος οὐδ’ ἱκανῶς Mon = Codex Monacensis gr. 96 Va = Vaticanus gr. 82 Α = Ambrosianus L 64 Ma = Matritensis 4679, olim N-49 Cl = Bodleianus Miscellaneus 208, olim Claromontanus Β = Barberinus II 41 (Vatic. Barb. 220) 1 Harpocr. s. v. βουλεύσεως 1 Ἐγράψατο — 3 νόμον spatio relicto om Va | παῖδα Ma ὁ sed αιδ supra ras 2 litt m2 2 ἄκριτος ΑΒ 3 τῶν Mon 4 οὖν inser Va2 | εὐτυχέστερον Ma sed in ras minore m2 om VaAClB | ὦ ἄνδρες Ma sed in ras minore m 2 6 μὴ δ’ libri Re 7 ποιήσασθαι, φανερὸν ἐπεὶ Β | εὔξασθαι — 9 διαφυγεῖν praemissis verbis τῆς μελέτης ἐν ᾖ παῖς παρὰ πα- τρὸς γραφεὶς βουλεύσεως ἀκρίτως ἀποθανεῖν ἀξιοῖ citat Macarius Chrysoc. fol. 78 (Villoison Anecd. II 11; Reisk. Lib. t. I p. XXV) 8 δὲ om Α 10 ἄνθρωπος in lac 6 — 7 litt om A | ἱκα- νὸς Mon A εἰς ὑμᾶς βλέψαι δυνάμενος, τῷ μὲν ἥττων εἶναι τῶν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις θορύβων καὶ τῇ τῶν ἐνταυθοῖ πραγμάτων ἀπειρίᾳ νομίζων οὐδαμῶς ἂν ὧν ἐσπούδακα τυχεῖν, τῷ δ’ ὑμᾶς εἶναι φιλανθρώπους καὶ τῷ πε- παιδεῦσθαι τοὺς ἀτυχοῦντας ἐλεεῖν ἐλπίζων ὅτι με τῆς κρίσεως ἐξελόμενοι τῷ πατρὶ παραδώσετε πρὸς φόνον. 2. εἰ μὲν οὖν ἠξίουν ὑμᾶς διαλλάξαι μοι τὸν πατέρα καὶ ποιῆσαι πρᾷον καὶ πεῖσαι τὴν οὐδὲ μέχρι ῥήματος ἐμοὶ φορητὴν ταύτην δόξαν ἀποθέσθαι, τάχα μὲν οὐδ’ οὕτως ἂν οὔτε τῶν ὑμετέρων ἀλλότρια τρόπων ἐζήτουν οὔτ’ ἐναντία ία τῇ φύσει τῇ παῖδας καὶ γονέας οἰκείως ἔχειν ἀλλήλοις ἐθελούσῃ, ἴσως δ’ ἄν τις ἠγανάκτησε τῶν οὐδ’ ἐν τοῖς πολλοῖς ὑμῖν ἐοικότων, εἰ τοιαύτην αἰτίαν ἐγὼ λαβὼν ὅπως μήτε λόγον μηδένα μήτε δίκην μηδε- μίαν πατρὶ πατρὶ δοίην διεπραττόμην· ἐπεὶ δέ, ὃ τῆς κρίσεως ἐστιν, ἂν ἀλῶ, πέρας, τοῦτ’ ἂν βουλοίμην ὑπομεῖναι σιωπῇ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τὰ τῆς ψήφου ποιοῦντος, οὐκ οἶδα εἰς τί τις βλέπων ἢ τί τῶν ἁπάν- των ὑφορώμενος οὐκ ἂν δοίη τὴν χάριν. εἰ μὲν οὖν ἑώρων καὶ ἴ’ νῦν τὸν πατέρα ἐφεστηκότα καὶ τοὺς ἐναντίους ἐμοὶ παρεσκευασμένον πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν λό- RIV 842 γους, οὐδὲν ἂν ὧν διανοοῦμαι φράσας εὐθὺς 1 ἂν ἀποπηδήσας ᾠχόμην εὖ τοῦτο εἰδώς, ὧς ἅπαντα ἂν 1 εἰς ὑμᾶς om VaA | εἰς inser Ma 2 εἰ Mon | ἦττον 2 ἐν inser Re om libri 3 ὦν ἐσπούδακα τυχεῖν scripsi e VaAMaClB cum lacobsio Lect 157 Schul ὢν ἐπούδα κατα- τυχεῖν Mon ὢν ἐσπούδακατα τυχεῖν Re 6 ἐξελόμενον A | παραδώσεται VaB παραδόσετε Ma 8 πρᾶον MonAB 12 ἠγανάκτησε τις Ma 15 δοίην scripsi e Β δοῖεν reliqui libri Re 17 ὑπομεῖναι Ma sed ὕπο inser m 3 | σιωπὴ scripsi e VaAMaClB cum Cobeto Coll 303 σιωπεῖν Mon Ee σιωπῶν lacobs Lect Schul 18 εἰ ετί Mon 20 ὑφεστηκότα Ma sed ν in ras m3 | τ(??) ἐναντί(??) A ἐλέγετο μάτην ἀντιλέγοντός τε καὶ χαλεπαίνοντος ἐκεί- νου· ἐπεὶ δέ, εἰ μηδὲν ἄλλο, τοῦτό γε ἡμῖν ἡ Τύχη κεχάρισται τὸ τὸν μὲν ἀπεῖναι τῆς ἐκκλησίας ἐπ’ ἄλλοις διατρίβοντα, τῶν δ’ ἄλλων τινάς, ὧν οὐδ’ αὐτῶν μὲν ἔνι μοι καταφρονεῖν, οὐ τοσοῦτος δὲ ὅσος ἐκείνου φό- βος, τοὺς ἐναντιωσομένους εἶναι, ἔχω τινὰς ἐλπίδας πλέον οἴσεσθαι τῆς τούτων φιλονεικίας τὰς τοῦ τοι- αῦτα ἀτυχοῦντος ἐμοῦ δεήσεις. 4. Ἀνάγκη μὲν οὖν μετὰ δακρύων, ὦ πολῖται, γίγνεσθαί μοι τοὺς λόγους, ἐπεὶ καὶ ὅλως νῦν ἐν δά- κρυσι διάγω καὶ οὔτε ἡμέρα οὔτε νὺξ οὔτε τῶν οἰ- κείων οὔτε τῶν φίλων οὐδεὶς ἐπεῖδέ με μετὰ τὴν ὀρ- γὴν πατρὸς ἢ φθεγξάμενον ἢ σιγήσαντα ἀδακρυτί. 5. καὶ τί θαυμαστὸν εἰ αὐτὸς ἠνάγκασμαι πενθεῖν, ὅπου γε καὶ τοὺς ἐμοὶ συνήθεις ἴδοι τις ἂν ταὐτὸν ἐμοὶ ποιοῦντας; ὁ γὰρ δὴ πονηρότατος ἐγὼ περὶ τοὺς ἐμαυτοῦ τοὺς ἐκ παλαίστρας καὶ διδασκαλείων ἑταίρους ἅπαντας ἔχω συμπενθοῦντας καὶ οὐδὲν τῇ λύπῃ τοῦ κινδυνεύοντος ἐμοῦ διαφέροντας. οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν πολλοὺς εἰς δάκρυα πεσεῖσθαι τῶν κακῶν τῶν ἡμετέ- ρων ἀκούοντας. ἴστω οὖν τις κἀμοὶ συγγνώμη μὴ συν- εχῶς ἅπαντα δυναμένῳ λέγειν.