26. ἡ δὲ πρὸς τοσοῦτον ὠμότητος ἅμα καὶ δυσσεβείας ἐλήλυθεν ὡς ἀνελεῖν μὲν ἐκεῖνον
							καὶ φόνον ἀνήμερον διαπράξασθαι, τολμᾶν δὲ τῆς ἀναιρέσεως ἐκείνου τῷ παιδὶ προσάγειν
							τὸ ἔγκλημα. κρινομένη γοῦν ἐφ’ οἷς 1 μηχανωμένην Vi μαχομένης HV
								2 ἢ scripsi ex HV ViMa sed in hoc γρ καὶ ἐν suprascr m3, ClAth καὶ BVaM edd |
								συγκειμένης VaM 4 καὶ om HVMaCl 5 punctum posui post ἠγάγετο ex HMaAth om reliqui
								libri edd | δ’ in- serui om libri edd at „fort. ἀλλ’ αὐτόχειρά“ Re 6 αὐτ’ αὐτόχειρα
								— ἀγαγόμενος om Vi | ἀγόμενος HV 7 ἐκεῖνον ante κατει- ληφότων inserendum coni Re at
								cf. p. 660, 4 9 τε scripsi τὲ HVVi μὲν MaClAthBVaM edd | φαρμακίαι BVa 10
								σκαιωρήματα Ma sed εὑ supra αι m3, Cl cf. ad p. 663, 7 11 ἡ δὲ — 666, 5 πεπεισμένος
								praemissis verbis τῶν λεγομένων παράδειγμα λάβοις ἂν ἐκ τοῦ Λιβανίου ἐν τῷ τοῦ πηροῦ
								πονη- ροῦ codd.) ζητήματι, ἐν ᾦ ἀντεγκαλοῦσιν ἀλλήλοις φόνον ὃ τε πηρὸς καὶ ἡ
								μητρυιά ἐν τούτῳ γὰρ ὁ Λιβάνιος — κέχρηται ἐν ταὐτῷ δυσὶν ἐπιχειρήμασιν ἀπὸ μιᾶς
								περιστάσεως τῆς τοῦ προσ- ώπου. ἔχει γοῦν παρ’ ἐκείνω ταῦτα οὕτως citat lo. Doxap.
								ad Hermog. de inv. III 5 πολλάκις — ἐποίησεν Rhet. gr. III 116, 18 —20 ed. Walz. =
								II 216,3—6 α ed. Spengel. cod. Vat. fol. Bar. fol. 131 v | ἄρα Doxap 13 τῷ παιδὶ
								scripsi ex HVVi Doxap ἐμοὶ MaClAth sed in hoc γρ τῶ παιδὶ in marg, BVa Μ edd 14 γοῦν
								om Vi | οἶς inser Ma3 
							 ἐτόλμησεν ἐμὲ κρίνειν ἐπιχειρεῖ καὶ τὸν σεαυτοῦ πατέρα, φησίν,
							ἀπέκτεινας. ἐγὼ τὸν πατέρα τὸν ἐμαυτοῦ; τοῦτό μοι τῶν ἀνηκέστων συμφορῶν χαλεπώτερον, τοῦτο καὶ
							τῆς τυφλότητος καὶ τῆς ὀρφα- νίας ἀφορητότερον. | ἐγώ, πρὸς Πατρῴου καὶ RIV 761 Γενεθλίου, τὸν ἐμαυτοῦ πατέρα διεχρησάμην; τὸν σπεί-
								 ῥαντὰ, τὸν παιδεύσαντα, τὸν ἀναθρέψαντα καὶ κηδό- μενον; δι’ ὃν καὶ ζῆν
							ἐβουλόμην καὶ κουφοτέραν ἦγον τὴν συμφοράν; ὃς μόνος ἦν μοι τοῦ βίου παραμυθία, μόνος
							ἡδονῆς αἴτιος ὁμιλῶν καὶ φθεγγόμενος καὶ πάν- τὰ πράττων
							κεχαρισμένα;