πολλοὶ δὲ οἱ κατάσκοποι, συμπόται, κόλακες, 

οἰκέται καὶ θέουσιν εὐθὺς παρὰ τοῦτον καὶ παροξύ-

νουσιν ἐν οἷς ζημιοῦσι χαριζόμενοι. καὶ τὸ δεῖπνον

ἡμῖν ἐντεῦθεν ἐγκλήματα καὶ γραφαὶ καὶ μετὰ ἀπει-

λῶν ἡ θοίνη. πάλιν ἕτερος ἐκείνους εὐδοκιμοῦντας

ἰδὼν φυλάττει καὶ πονεῖ περὶ τὴν θήραν καὶ πολλάκις 

ἅ τ’ εἶδεν ἅ τ’ οὐκ εἶδεν ἀπήγγειλεν. ὁ δὲ πατὴρ ἄλ-

 1 ἀθυμίαν Ath 2 οὐχὶ τοιούτως scripsi auctore lacobsio

App Pors Adv 284 οὐχ ἧττον οὕτως LPAthMos edd οὐχ οὕ-

τως Β 3 τούτω Ath 6 οἶνον AthMosB Mor sed in hoc

γρ οἶκον in marg et „non omnino improbo alteram lect. οἶκον“

Not f. VII 3 7 ἄσκησιν Ρ sed γρ ἄκεσιν in marg ἄκεσιν

Mor sed ἴσ. οἴκησιν in marg 8 „fort. τοσαύτη λύπη βεβλη-

μένῳ (vel συμφορᾷ) οὐκ ἐπίρρωσις τῆς ῥώμης ἐκεῖνος, ἀλλὰ κατά-

λυσις“ Re | καὶ ἐπίρρωσιν scripsi ἐπίρρωσιν LPAthMos edd

καὶ praevia lac 9 litt Β | τῆς ῥώμης ἐκείνης Ρ sed τὴν ῥώμην

ἐκείνη in marg | ῥώμης Mor sed γρ ῥύμης in marg 9 ἀλλὰ

inserui om libri edd 12 ἐς Β 21 ἄλλος L 



 



λῶς μὲν ἡμῖν οὐ πονηρός, ἀπιστεῖν δὲ οὐκ οἶδεν.

ὅστις οὖν δέδοικε τὴν ἐσομένην λύπην ὡς βλάβην ἐσο-

μένην εἰς τὸν πόλεμον τῇ πόλει, σκοπείτω καὶ τὴν

παροῦσαν καὶ τάχα εὑρήσει μείζω.