μὴ χείρω μὲν οὖν γε-

νέσθαι χαλεπὸν ἂν ἦν, μᾶλλον δέ, εἰ καὶ μηδεὶς τῶν

ἄλλων, αὐτὸς ἂν αὐτὸν ὕστερον εἰς κοινωνίαν εἰσῆγον.

 RIV 683 ὁμολογῶ γάρ, εἰ καὶ παροξύνω τῷ λόγῳ. | τέ οὖν

 ἔδει πονηρὸν ἐπὶ τῆς διαθήκης γενόμενον φιλανθρω-

πεύεσθαι μετὰ τοσαύτης βλάβης; 2 cf. p. 573, 5 1 καὶ ante τὰ MaClPa | ἀνέχεταί Β ἀνάσχηταί Pa | στό-

μαχόν γε ante πεινῶντα inserendum coni Re cui oblocutus est

lacobsius Lect | φέρειν Macar ζῆν MaCl θαρρεῖν lacobs

2 οὖν inserui e MaClPaBVa om PMCr edd 4 καταισχύνοι

MaCl 5 ποτ’ MaClPa | πᾶσιν Cr 6 καὶ om MaCl

7 ἔπειτ’ Cl 8 αὐτοῦ libri edd 11 αὑτοῖς Cr αὐτοῖς reli-

qui libri edd | συνεισφέροντες Ma et in marg Cl 2 | τινὰ αὐτῷ

ClPa 12 ἂν ἦν MaClPa 13 τῷ om Mor | ὥσπερ Va

15 τὸν — 16 γενέσθαι om MaCl 16 οὖν] γὰρ Pa 18 εἰς

κοινωνίαν εἰσῆγον ὕστερον MaClPa 20 γραφόμενον MaClPa 21 τοσαύτην βλάβην MaCl 50. Αὐτὰ δὲ ταῦτά φησιν, ἡνίκα ἐκέλευόν σε

γράφειν, τί μὴ πρὸς ἐμὲ διελέχθης; ἦν γάρ που

βέλτιον λέγοντα πείθειν ἢ διὰ σιγῆς ἀδικεῖν.

καὶ πῶς ἂν ἀσθενοῦντί τε καὶ φαύλως ἔχοντι καὶ τε-

λευταῖα νομίζοντι περὶ τῶν αὑτοῦ βουλεύεσθαι λόγον 

ἀπέτεινον μακρόν; πῶς δ’ ἂν παρὰ τοῖς σοφοῖς ὁρῶν

τὸν καιρὸν ἐπαινούμενον αὐτὸς ἂν οὕτως ἄκαιρον

πρᾶγμα ἐπεισῆγον τῇ νόσῳ καὶ τὸν ὀδυνώμενον τῷ

πυρετῷ λόγοις ὀχληροῖς ἐβάρυνον;