εἰ μὲν γὰρ ἐνῆν ὁμοῦ καὶ μεταδοῦναι τοῦ κλήρου καὶ μὴ καὶ τὸν αὐτὸν γεγράφθαι τε καὶ μὴ γεγράφθαι κληρονόμον, ὥστ’ ἐξεῖναί σοί τε χαρίζεσθαι κἀκεῖνον προσίεσθαι, πάντων ἐγὼ θρασύτατος τοῦ μὲν φροντί- σας, τὸ δὲ παριδών· εἰ δ’ αἵρεσις ἦν ἢ τοῖς σοῖς προσ- ἔχειν ῥήμασιν ἣ τὴν τοῦ διαβεβλημένου θεραπεῦσαι τόχην, εἰκός τί με νόμιζε πεπονθέναι πρὸς ἐκείνην ἀποκλίναντα καὶ τῇ φύσει τοῦ πράγματος, μὴ τῷ παιδὶ προστίθει τὴν αἰτίαν. 36. Οὐ τοίνυν ἔστιν εἰπεῖν ὧς ἓν τοῦτ’ ἦν ἐν τῷ 15 τότε γενομένῳ μόνον τὸ τὸν ἀδελφὸν ἐλέου τυχεῖν, ἄλλο δὲ οὐδέν, ἀλλ’ ἦν ἕτερον, ὦ δικασταί, μέγα. τί τοῦτο; τὸ καὶ τὸν πατέρα μοι τὴν χείρω δόξαν δια- φυγεῖν. ἐνενόουν γὰρ τοὺς ἐσομένους λόγους, ἑώρων τὰς αἰτίας ἃς ᾐτιῶντ’ ἂν τῶν πατέρων οἱ ἐπιεικέστε- ροι· ἰοὺ ἰοὺ τῆς χαλεπότητος. οὐδ’ ἡ τελευτὴ προσιέναι δοκοῦσα τὴν ὀργὴν ἐπράυνεν, ἀλλ’ ᾠήθη δεῖν αὐτὴν καὶ κάτω φέρων ἐλθεῖν. ταῦ- 23 cf. t. I 161, 6; IV 217, 17 1 καταφεύγομεν MaCl 2 τε om MaClPaBVa 3 εἶχε Pa | τι Ma sed ι in ras m 3 5 ἀδελφὸς ὤν] ἀδελφῶ Β sed ὃς ὢν supra ῶ, Va 8 καὶ ante σοι Pa | τι Pa | γρ χαρίσασθαι in marg Mor 9 προσίεσθαι] προίεσθαι Β μὴ προσίεσθαι Va μὴ προίεσθαι MaClPa et γρ in marg Mor 10 τὸ scripsi e ΡΜ τὸν MaClPa Mor Re τοῦ BVa τὸ Ferr et γρ in marg Mor | προσέχει Mor Re 12 εἰκότως MaClPaBVa | ἐκεῖνον Pa 16 γινομένῳ MaClPaVa | τῶ Pa 17 ἄνδρες MaClPaB Va cf. p. 584, 1 18 μὴ MaCl 22 voce τὴν inc Cr fol 33 v sed pleraque posteriore scriptura obtecta 23 ταῦτ’ BVa τὰ ᾔδειν ἥξοντα καὶ ὡς κατηρᾶτ’ ἂν ὁ παριὼν τὸν τάφον. ταῦθ’ ὅπως μὴ γένοιτο προὐνοούμην. διὰ τοῦθ’ RIV 680 ὅπερ ἐξῆν ὕστερον | δωρεὰν διδόναι τῶν διαθη- κῶν ἐποίουν ἀμφοτέροις εὑρίσκων τουτὶ λυσιτελοῦν. τί οὖν ἠδίκουν ἐκ τῶν αὐτῶν ἀδελφῷ καὶ πατρὶ βοηθῶν; 38. Ἄξιος γὰρ ἦν φησι ταύτην δοῦναι τὴν δίκην. καὶ εἶπεν ἐν ὑμῖν τὸ ἁμάρτημα τοῦ νέου. ἐγὼ δὲ ὡς μὲν οὐκ ἠμελήθη τι τἀδελφῷ τῶν δεόντων, οὐκ ἂν ἀντείποιμι καὶ διελέχθην γε πρὸς αὐτὸν οὐκ ὀλι- γάκις, ὡς οὐδαμοῦ ῥαθυμητέον, καὶ οἶμαί γε αὐτὸν καὶ πεποιηκέναι βελτίω, νέοι δέ, ὠ δικασταί, γεγενη- μένοι πάντες ὑμεῖς καὶ νέους τρέφοντες υἱεῖς ἴστε που τὴν τοιαύτην ἡλικίαν οὐ δυναμένην ἀναμάρτητον εἶναι, ἀλλ’ ὁ μὲν μᾶλλον, ὁ δὲ ἧττον, πάντως δὲ ἕκαστος ἁλίσκεταί που καὶ μωραίνων. καὶ τί θαυμαστόν, ὅπου γε καὶ τὸ γῆρας οὐ πανταχοῦ φυλάττει τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἤδη καὶ τούτων πολλοῖς ὧν ἔδρασαν 1 ἤδη Va | ἥξοντα scripsi ut coni Re coll t. V 72, 16 ἕξοντα PMPaBVa edd ἕξοντα MaCl | κατηρᾶτο MaClPa 2 διατοῦθ’ MaPaBVa 3 ὁπεροῦν coni lacobs Anth. Pal. III 741 | οὐκ ante ἐξῆν edd delevi, ut delendum coni Re | δι- δόναι διὰ τῶν coni Mor Not 4 ἀμφοτέροις om Re | ταυτὸ MaPaBVa 5 βοηθῶν ἀδελφῷ καὶ πατρὶ Pa 8 ὑμῖν scripsi e CrMaVa cum Sinteni ἡμῖν PMClPaB edd 9 ἠμελήθην Ferr Mor | τι om Ferr | τῷ ἀδελφῷ MaClPaBVa et γρ in marg Mor cf. ad p. 620,22 et t III 288, 20 10 διελέχθην scripsi διηλέχθην BVa διειλέχθην PMMaClPa edd sed „malim διελέχθην“ Re cf. p. 569,9; 603,2 | γε om Β μὲν MaClPa 12 ἄνδρες Ma ClPa cf. p. 584, 1 | γενόμενοι Pa 13 ὑμεῖς Ma sed ὑ in ras m 3 | ὑμεῖς ΡΜΒ Va Ferr et γρ in marg Mor 14 οὐ om Β | ἀμώμητον MaCl sed in hoc inter ἁ et μ ras 1—2 litt | μὴ ante εἶναι BVa 17 γε om MaClPa | καὶ — 599, 6 εἶναι praemissis verbis τῆς μελέτης ἐν ᾖ ὁ ἀποκηρυχθεὶς διὰ τὸ γράψαι τὸν ἀδελ- φὸν συγκληρονόμον ἀπολογεῖται laudavit Macarius Chrysocephalus fol. 80r | καὶ] ἔστιν ὅτε Macar 18 ἔδρασε BVa μετεμέλησε καὶ τὸν αὐτὸν εὕροις ἂν γέροντά τε καὶ ἐπιτιμώμενον; ἔστι δὲ οἷς καὶ τούτων αὐτῶν ὑπῆρξε συγγνώμης τυχεῖν. ἡ συγγνώμη γάρ, ὦ δικασταί, τοῖς μὲν νέοις ὧς νέοις, πρεσβυτέρῳ δὲ ὡς ἀνθρώπῳ δί- δοται. θεῶν γάρ, οἶμαι, μόνων τὸ κρείττους ἢ ἁμαρτά- νεῖν εἶναι. οὐκ εἶδες πώλους, ὦ πάτερ, καὶ σκιρ- τῶντας καὶ θορυβοῦντας τὸν ἱππέα καὶ οὐ παρὰ τοῦτο δοκοῦντας ἀχρήστους τε εἶναι καὶ ἀπορριπτουμένους; ἀλλ’ ἤδη τινὸς ἀκήκοα τῶν τὰ τοιαῦτα δεινῶν τούτους εἶναι τοὺς γενναίους τὴν φύσιν. τοιγαροῦν μικρὸν ἀνασχόμενοι τῶν σκιρτημάτων τῆς νεότητος παρελθού- σης χρῶνται πρὸς τὰ ἔργα σωφρονοῦσί τε ἤδη καὶ πολὺ τοὺς ἄλλους νικῶσιν. ἔφυγέ τι τῶν ἐπιπό- νων ὁ παῖς, παῖς γὰρ ἦν καὶ δεῖ τῶν τηλικούτων τοὺς μὲν φιλοπόνους θαυμάζειν τε καὶ πρεσβυτέροις ἐοικέ- ’ναι νομίζειν, τοὺς δὲ ῥᾳθυμοτέρους ἐπαινεῖν μὲν | RIV 681 μή, νομίζειν μέντοι τὰ τῆς ἡλικίας ποιεῖν. εἰ μὲν οὖν οὐδ’ ἐνὶ συγγνώσῃ τῶν πάντων, ὅρα εἴ τις ἀποδέξεται καὶ ταῦτα ζῶν ἐν δημοκρατίᾳ· εἰ δὲ εἰσὶν οἷς προσήκει 19 Thuc. II 37,2 1 μετεμέλησε scripsi e MaClPaVa Macar μετημέλησε ΡΜΒ edd 3 συγγνώμης ὑπῆρξε Pa | δὲ Macar | ἄνδρες MaClPa cf, p. 584, 1 5 θεοῦ Μ | τὸ κρείττους μόνων (μόνον MaCl) MaClPa Macar | μόνων scripsi e ΡΡαΒ Macar μόνον MaClVa edd sed „malim μόνων“ Re μόνου Μ | κρείττω Μ 6 καὶ om MaCl Pa 7 παρατοῦτο Ma 8 δοκοῦντας ἀχρήστους τε εἷναι scripsi e ΡΜ δοκοῦντας ἀχρήστους εἷναι Β Va Ferr εἷναι δο- κοῦντας ἀχρήστους τὲ MaClPa Mor εἷναι δοκοῦντας ἀχρήστους Re | ἀπορριπτομένους MaCl 9 τὰ inserui e PMPaBVa om MaCl edd | τούτους reposui e libris τοιούτους edd 13 νι- κῶσι BVa 14 καὶ om MaClPa | δεῖ — 17 ποιεῖν laudavit Macarius fol. 80 r | δεῖ non post καὶ, sed post θαυμάζειν Macar | τῶν om MaCl | τηλικούτων] παίδων Macar 15 τε om Macar 16 μὴ ante ἐπαινεῖν, non post μὲν Pa 17 οὔ Macar | δὲ Pa 18 καὶ ante ὄρα MaCl | „malim εἰ σοῦ τις vel εἰ σέ τις“ Re 19 οἷς Ma sed ι m3 τούτου τυγχάνειν, τίνας πρὸ ἡμῶν τῶν νέων ἄξιον; 42. ἔδει δοῦναι δίκην τὸν υἱόν; ἐδεδώκει καὶ ταύτην, ὡς ἐγὼ φαίην ἄν, οὐ μικράν· ἀπεστερήθη τῶν παρὰ σοῦ λόγων χρόνον πολύν, ἤκουσεν ἀγγελλόντων ἀπει- λάς, φόβῳ συνέζησεν, ὤφθη παρὰ τῶν οἰκετῶν τρέμων, οὐ μετέσχε τραπέζης, ἔδεισεν ὑπὲρ μειζόνων, ἤνεγκε διακόνων ὕβριν, ἐν νυξὶν ἠγρύπνησεν, ἐν ἡμέραις ἔκλαυσε, τοῦ σώματος αὐτοῦ ἀνάλωσεν ἡ λύπη.