πατὴρ ἦν ὁ

χαλεπαίνων, ἀλλ’ ὁ τῆς ὀργῆς πειρώμενος ἀδελφός. ὁ

μὲν ζημιῶν, οὗτος δὲ κολαζόμενος. ὁ τοίνυν οἶκτος

ἐκεῖνος ἐμὲ καθεῖλκεν ἐπὶ τὸ πονοῦν. ὥσπερ γάρ, εἰ

κίνδυνός τις ἀμφοῖν ἐπήρτητο καὶ βοηθεῖν ἀμφοτέροις

 μὲν οὐκ ἐνῆν, θατέρῳ δέ, τὸ τὸν πατέρα σώζειν ἐνίκα

ἄν, οὕτω νῦν τοῦδε μὲν ἀγριαίνοντος, ἐκείνου δὲ ὄντος

ἐν συμφοραῖς τὸ πιεζόμενον παρεκάλει τὴν ῥοπήν. 34. Ἀναμιμνήσκου δέ, ὦ πάτερ, ὡς παῖδες ὄντες

κομιδῆ καὶ τὰ τῶν τηλικούτων ἁμαρτάνοντες, ὁπότε

 15 [Arist.] physiogn. 29 ed. script. physiogn. t. I p. 38, 3 

 3 εἰκότως ὑμεῖς Va | ἄνδρες MaClPaVa cf. p. 584, 1

4 αὐτοῦ MaClPaVa αὐτὸν Μ 7 ἂν om Ma 9 „malim

τινα“ Re at cf. p. 600, 1 10 ἐλεῶν inserui om libri edd

11 κηρύττοιτο ζῶν; Pa | ἐώρας Ma 13 διατί Β 17 οὗτος

scripsi e MaClPaBVa et γρ in marg Mor αὐτὸς ΡΜ edd

18 γάρ om Β 19 μὲν ἀμφοτέροις Ma 20 τὸ om Re 



 



ἀπειλήσαις, κατεφεύγομεν ἐπὶ τὴν μητέρα, ἡ δὲ ἐδέ-

χετό τε καὶ ἐπεκούρει καὶ ἐδεῖτο μὴ τύπτειν, καὶ συγ-

γνώμην εἶχες. τοιοῦτο δή τι καὶ τὸ νῦν· σὺ μὲν

ἠγανάκτεις, τῷ δ’ ἦν ὁ | κίνδυνος μέγας, ἐγὼ δὲ RIV 679 

ἐβοήθουν ἀδελφὸς ὤν. σύγγνωθι δὴ καὶ νῦν.