καὶ ταῦτα οὐ ψεύδο- μαι, ὦ πάτερ. οἶσθα γὰρ ὡς ἡδόμενος ᾔεις, ὁπότε σε παραπέμποιμεν εἰς ἱερὰ ταῖς νουμηνίαις, ὁ μὲν ἔνθεν, 1 τινά μοι MaClPaBVa | γρ παρὰ in marg Mor 4 τὸν om Re 5 ἦν om ΡΜ | τοῖς πολλοῖς MaClVa 6 τῆς κατη- γορίας δὲ καὶ τοῦ πατρὸς MaClPaVa 7 διὰ βραχέων om Ma ClVa 8 ἔστω om Pa | καὶ τούτων αὐτῶν δέ μοι Pa | αὐτῶν om MaCl 10 δύο τούτω Ma | γρ τ’ οὖν ὁ φεύγων in marg Mor | ὦ ἄνδρες ὁ νῦν φεύγων MaCl 11 ἄνδρες MaClPaBVa 13 ὥσπερ ἂν εἰ PMMaClPa ὥσπερ ἂν ἐν BVa 17 τε om MaClPa 18 ἢ Cl ἧ Pa 19 περὶ Va 21 διάγειν Ma sed δια in ras m 3 22 ᾔεις scripsi e MaClVa cum lacob- sio App Pors 308 Lect εἴης PMPaB edd ὁ δὲ ἔνθεν βαδίζων, ὅτε σοι καὶ τὸ πλεῖστον τῆς εὐ- χῆς ἦν τὼ παῖδέ σοι τῆς οὐσίας κληρονόμω γενέσθαι καὶ μηδένα δαίμονα μηδὲ φθόνον κινῆσαί τι τῶν παρ- όντων ἀγαθῶν. ἀλλὰ σὺ μὲν ταῦτα ᾔτεις, χαλε- πὸν δὲ ἄρα ἦν νικῆσαι τοὺς βασκάνους. οὕτω γὰρ τῶν πραγμάτων προι·όντων καὶ δοκούντων ἡμῶν εὖ πράτ- τειν πλημμελεῖ μέν τι καὶ οὑμὸς ἀδελφός, δεῖ γὰρ τά γε ἀληθῆ λέγειν, καὶ μικρόν τι τῆς ἔμπροσθεν ἐκφέ- ρεται τάξεως. τοῦτο δὲ ἁρπάσας ἄνθρωπός τις φάσκων εὔνους εἶναι τῷ πατρὶ προσελθὼν καὶ στενάξας ὧς δὴ συναχθόμενος κατηγορῶν ἀπόντος τοῦ νέου μεγαλύνων τὸ σμικρὸν καὶ τοῦτο αἴρων τῷ λόγῳ φάσκων αἰσχύ- νεσθαι τοῖς ἡμετέροις κακοῖς ἄγριον ἐποίησεν ἄνθρω- πον οὐ τοιοῦτον. καὶ ἧκεν εὐθὺς ἐχθρὸς τοῦ παι- δός. τῷ δὲ οὐκ ἦν οὐ στῆναι πλησίον, οὐκ εἰπεῖν τι RIV 673 πρὸς τοῦτον, οὐκ ἀκοῦσαί τι λέγοντος, | οὐ κοι- νωνῆσαι τραπέζης. καὶ πολλή γε τῷ πατρὶ χάρις ὅτι μὴ καὶ τότε πρὸς ἀποκήρυξιν ὥρμησεν. οὕτως ὁ χρηστὸς ἄνθρωπος ἐκεῖνος οὐκ ἀνίει τὴν ὀργὴν ἀκονῶν. καὶ ἔμελλε δὴ καὶ ἐπ’ ἐμὲ. πορεύεσθαι τὸ πρῶτον ἐξεργα- σάμενος, οὔπω δὲ διαβεβλημένος ἐγὼ πεσὼν εἰς τοὔ- δαφος ἐδεόμην τοῦ πατρὸς μὴ πονηρὸν οὕτω νομίζειν τὸν υἱὸν μηδὲ τὴν τῶν συκοφαντούντων κακοήθειαν πιστοτέραν ποιεῖσθαι τῆς ἀληθείας. αὐτὸς γοῦν ἔφην 2 κληρονόμω τῆς οὐσίας Ma | κληρονόμους Β 3 μὴ δὲ PMaClPaBVa Ferr 5 ἆρα Cl 7 πλημελεῖ PMMaVa Ferr | οὑμὸς] ὁ MaClPaB Va | τά γε ἀληθῆ] τὰ τε ἀληθῆ Va τἀληθῆ MaClPa 8 φέρεται PaVa 9 ἄνθρωπος τίς Ma 11 κατη- γοροῦντος Β 12 μικρὸν PaBVa 15 τί MMa 16 τί Ma ClB 18 καὶ om Ferr | τότε scripsi e Ma τό τε reliqui libri edd | τὴν ante ἀποκήρυξιν Pa 19 ἐκεῖνος ἄνθρωπος MaCl PaB Va 20 πρὸς Ma | τοπρῶτον Mor | ἐξειργασμένος Pa 23 μὴ δὲ PMaClPaBVa Ferr 24 ποιῆσαι MaCPa ὁ συνὼν ἐγὼ καὶ συνεζευγμένος καὶ πάντα εἰδὼς ἐπιτιμᾶν μὲν αὐτῷ, τοσαύτην δὲ οὐ συνειδέναι κακίαν. καὶ ἄμα ἠξίουν τοὺς διαβάλλοντας εἰς μέσον ἐλθεῖν καὶ μὴ φεύγειν τὸν ἔλεγχον μηδὲ ἐξ ἀφανῶν βάλλειν. 14. τούτοις καὶ τοιούτοις λόγοις ἐμοῦ χρωμένου καὶ τοῦ πατρὸς ἴσως ἂν ἐνδόντος ἐμπίπτει ποθὲν ἐκεῖνο τὸ τῆς νῦν αἴτιον ἀποκηρύξεως νόσημα. καὶ ἦμεν ἐν δάκρυσιν ἅπαντες, ἡ μήτηρ, ὁ τότε ἐγὼ φιλούμενος, ὁ προσκεκρουκὼς ἀδελφός, ᾦ μέγιστον ἦν τῆς συμ- φορᾶς τὸ μὴ ἔχειν εἰσελθεῖν παρὰ τὸν κάμνοντα μηδὲ θιγεῖν ἐγγύθεν μηδὲ ταῖς χερσὶ θεραπεῦσαι τὸ σῶμα. τῆς νόσου δὲ φοβούσης ἐδόκει γε δεῖν τῷ πατρὶ διαθήκας ποιεῖσθαι καὶ καλέσας με καὶ παρακαθισά- μενος καὶ τοὺς ἄλλους ἀπελθεῖν κελεύσας ἐγὼ σέ φησιν ἄξιον εἶναι νομίζω μόνον τῶν ἐμῶν κλη- ρονομεῖν. καίτοι πρότερόν γε οὐχ οὕτως ἐγνώ- κειν, ἀλλ’ ὥσπερ εἶναί μοι δύο παῖδας, οὕτω δύο γενέσθαι καὶ τὴν οὐσίαν μέρη, νῦν δὲ ὁ σὸς ἀδελφὸς κωλύει ταῦτα οὕτω γενέσθαι μὴ πάντα τὰ | σὰ μιμούμενος, ἁλιὰ διδούς τι- RIV 674 σιν ἀφορμὰς τῶν καθ’ ἑαυτοῦ λόγων· ταῦτα, ἔφη, δέδοκται. ταῦτα γράφε.