16. Καὶ τὸν μὲν οὐ κακίζω, τὴν γυναῖκα δὲ ἐπαι- νῶ. πάντως δὲ καὶ τοῦτο σόν, ὦ
							πάτερ, γίνεται, δι’ ὃν ἐκείνῃ συνῴκηκα. πῶς οὖν τὸ γύναιον; τοῦτ’ ἐκεῖ- 9 Luc. abdic. § 32 
							 1 δὲ MAthMaCl edd Ι ἐξῆς MaCl 2 διηγήσωμαι scripsi διηγήσομαι
								libri edd | ὀργιεῖ La sed ῆ supra st q 4 ποῦ Li 5 πειρώμενος Ma 6 μήτε Ma 7
								ἐμπέπτωκα HVLi Ι καὶ post γε HV 8 οὐδὲ μίαν HCl Ferr 9 ἐγγύθεν Ma sed γγύ in ras m 2
								ἐκεῖθεν coni Mor at cf. t. IV 480,4 ubi ἐγγύθεν non cum ἐκεῖθεν mutandum erat |
								ἐλλελειμμένων re- posui e libris ἐληλεγμένων edd sed γρ ἐλλελειμένων in marg Mor 10
								οὐκ ἀπερρᾳθύμησεν scripsi ex HVLiLa οὐ κατερ- ραθύμησεν MAthMaClBVa edd cf. t. 11
								336, 15 12 ηὐπόρη- σεν HVMAthMaBVa edd Ι τινὸς Li 13 ηὐπόρησεν ΗVΜΒ Va edd |
								ἐραστῶν Li | ποιῆσαι τὸ LiLaBVa 17 πάντως δὲ inser Ath Ι δὲ om HVLi | γίγνεται ΜΒVa
								edd 18 συν- ῲκησα Li συνώκισα HV συνῴκησα Β συνώκησαι La συμ- βέβηκα ΜaCl sed
								συνῴκηκα in marg Ma2 et γρ Cl3 
							 νο τὸ πάθος με καταλαμβάνει καὶ συγχεῖ τὸν λογι- σμόν. πειρατέον δ’ οὖν
							διελθεῖν οὕτως Ι ὅπως ἂν RIV 645 ἐξῇ. ἦν αὐτῇ κόσμος, ὦ δικασταί, ἱμάτια καὶ χρυσία, ἑλικτῆρες καὶ ἀμφιδέραια καὶ τοιαῦτά
							τινα.