τοιγαροῦν εὐτυχῆ καλοῦμεν τοῦτον καὶ ὄλβιον οὐχ ὃν ἂν ἴδωμεν μόνον
							κακουργοῦντα μηδέν, ἀλλὰ καὶ ὅν μηδὲν ἀδικηθῆναι παρεσκεύασεν ἡ Τύχη. οὕτως οὐ διὰ
							τοὺς ἁλισκομένους καὶ κινδυ- νεύοντας σωφρονοῦσί τινες, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀρίστην τοῦ βίου
							πρόθεσιν σωφρονοῦσι καὶ σώζονται. ποῦ τοίνυν 1 Lyc. Leocr. § 130
								p. 130, 25 et 23. Dem. Phorm. p. 913, 6 
							 5 ἐτιμησάμην] ἄξιον ἡγησάμην Ρ Mor 
							 1 ἀπόκεινται AthMaClB Mor sed in hoc γρ ὑπόκεινται in marg, Re 2
								πορνεύσουσί et 3 μοιχεύσουσιν MVa 3 ἀχαριστή- σουσιν MAthMaClBVa et γρ in marg Mor 5
								ἂν om Μ 7 ἴσχυον reposui e libris ἴσχυσα edd sed γρ ἴσχυον in marg Mor 
							 9 γενήσονται MVa et γρ in marg Mor γενήσεται AthMa sed in hoc ε
								in ον corr m 3, ClB Ι μηκέτι AthMaCl μηκέτ’ Β | τίνοντος coni Gasda | πταίσοντος
								scripsi πταίοντος libri edd 
							 12 < τοῦ> κακουργεῖν? at cf. p. 522 13 τῷ om Ma Cl 14 καὶ
								βούλεσθαι ut glossema delendum censet Gasda βουλεύεσθαι Ath 15 ὅλον τὸν μόνιμον in
								marg Ath οὐχ ὃν μηδὲν ἀδικηθῆναι μόνον παρεσκεύασεν ἡ τύχη, ἀλλὰ καὶ ὃν ἂν ἴδωμεν
								κακουργοῦντα μηδέν Gasda 18 σωφρονοῦσί τινες om Μ 19 τινὲς post σωφρονοῦσι Μ 
							 ἔτι σοι καιρὸν ἔχει τὸ σκαιώρημα ὧς ἡ ἐμὴ φυγὴ πολλοὺς εἶναι πονηροὺς
							ποιήσει τῇ πόλει;