εἰ μὲν οὖν ἴσην πάντες ἢ ὁμοίαν κατ’ ἐμοῦ τὴν ψῆφον ἤνεγκαν οἱ δικάσαντες, οὔτ’ ἂν
							ἐδεήθην προσόδων οὔτ’ ἂν ὑμᾶς εἰσελθὼν αὖθις ἠνώχλησα, ἀλλ’ ἀναμείνας ἂν 
							τὸν δήμιον ἀπηλλαττόμην· ἐπειδὴ δέ με θανάτῳ καὶ φυγῇ καὶ ἀτιμίᾳ μερίζουσιν, οὐκ ἔχω
							τίς γένωμαι. μίαν δὲ ταύτην εὗρον παραμυθίαν, τὴν ἀπὸ τῆς ὑμε- τέρας φιλανθρωπίας
							ῥοπήν. καὶ δέομαι, ταῦτα κατ’ ἐμοῦ κυρώσατε ἃ καί τισιν ἤδη τῶν δικαστῶν ἔδοξε. 3. Τοῖς μὲν οὖν δικασταῖς οὐδὲν ἐγκαλῶ, καὶ γὰρ δίκαιον οὕτω με καὶ φρονεῖν περὶ
							αὐτῶν καὶ λέγειν, 5 cf. p. 537, 17. Plat. leg. IX p. 871 D; 877
								C et E; 881 B. Dem. Mid. p. 528, 7 7 Luc. abdic. § 27 8 cf. ad p. 526,8 
							 1 οὐκ ἔστιν ΜΑtΑΜαΒ οὐκ ἔστι Cl οὐκέτι Doxap Mor Re Ι δὲ inser Β
								2 ὑμῶν scripsi ὑμῖν libri Doxap edd | δυστυχοῦσιν Μ τυχοῦσιν Doxap | σωτηρίαν Doxap
								3 περι- λέλειπται scripsi e Doxap περιλείπεται AthMaClBVa παρα- λείπεται Μ λείπεται
								Ρ edd | τουτέστιν Va 5 με inserui auctore Gasda om libri Doxap edd 6 νῦν παρ’ ὑμῶν
								αἰ- τεῖν scripsi e Doxap νῦν παρ’ ὑμῖν αἰτεῖν AthMaCl παρ’ ὑμῖν αἰτεῖν νῦν PMVa edd
								παρ’ ὑμῖν αἰτεῖν Β Ι ἢ ἑκάτερα πάσχειν post αἰτεῖν Doxap 7 ἢ ὁμοίαν scripsi ἢ μίαν
								libri edd καὶ ὁμοίαν Gasda | τὴν om Ma Ι οἱ δικάσαντες ἤνεγκαν Ma 8 προσώπων Va |
								οὐδ’ AthMaClB 9 εἰς ὑμᾶς ἐλθὼν Va I αὖθις om MVa | ἠνάγκασα MaCl 10 δῆμον MMa sed in
								hoc in δήμιον corr m 2, ClVa Ι με om Va 11 τί „ex anti- quo Regio mnsc.“ scribendum
								coni Mor Not 12 εὗρον om MVa I αἰτῶ post παραμυθίαν Μ sed γρ εὗρον in marg 16 οὕτω
								δίκαιόν με AthMa 
							 οὐδὲ γὰρ τῇ τῶν δικαζόντων, τῇ δὲ τῶν ἀγωνιζομένων τύχη τὸ πρᾶγμα τῆς
							ἥττης κρίνεται. εἰ γὰρ ἠγνόησάν τινες καὶ διδασκόμενοι, τοῦτο οὐκ ἐκείνοις, τῷ δὲ
							ἀτονήσαντι συνειπεῖν ζημία γίνεται. διὸ πρὸς μὲν τού- τους οὐδέν, πρὸς δὲ τοὺς
							ἐπηρεάζειν ἐμοὶ συνεχῶς εἰθισμένους καὶ μηδὲ κόρον τῶν κατ’ ἐμοῦ κακῶν τὴν
							ἐμὴν ποιουμένους συμφοράν, ἀλλὰ καὶ μακρότερα χα- λεπαίνοντας τοῦ δαίμονος ἀπήντηκα,
							εἴ πως ἄρα δυναί- μην πείσειν ὑμᾶς μὴ τῇ τῶν κατηγόρων ὑπερβολῇ, τῇ δὲ τῶν ἀτυχούντων
							συμφορᾷ τὴν ἀκοὴν ἐνδοῦναι καὶ τὸν ἔλεον.