εἰ δὲ πρὸς ἕκαστον τῶν ὑποπιπτόντων οἰκείως καὶ γοργῶς ἀπηντήκαμεν καὶ 
							μετὰ πάθους μὲν τὰ προοίμια, ἐλεεινὴν δὲ τὴν διήγη- σιν καὶ τὰς ἀντιθέσεις, ὡς ἔδει,
							πεποιήμεθα τὸ πλεῖστον τοῦ πάθους ἐν τοῖς ἐπιλόγοις τηρήσαντες καὶ ὥσπερ ἐν κοινῷ τόπῳ
							τὸν ἔλεον ἐν τῷ τέλει καταπραττόμενοι καὶ πάντα μετὰ ἀκριβείας διήλθομεν, οἱ σὺν
							ἐπιστήμη ἐπαινεῖν μαθόντες οὐκ ἀγνοήσουσιν. Ἡ μελέτη. 1. Εἰδὼς ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες πολῖται, καὶ τοῖς RIV 504 
							ἀτυχοῦσι τῶν πολιτῶν συναχθομένους καὶ πρὸς τὴν ἀγνώμονα καὶ πονηρὰν τύχην ἐναντίως
							διακειμένους ἀπήντηκα σωτηρίαν μὲν οὐδ’ ἡντινοῦν οὐδὲ ἀσφάλειαν αἰτήσων,
							κατέγνωσμαι γὰρ ἐπὶ τοῖς ἐσχάτοις καὶ δεῖ- 12 ἡ στάσις ἥδε
								μελετᾶται κατὰ πραγματείαν Αth rubr 
							 1 μέμψεσθαι scripsi cum Gasda μέμψασθαι Μ μέμψασθαι reliqui
								libri edd 2 ἡμῖν reposui e libris ἡμᾶς edd 6 μὲν — 8 πάθους praemisso κείμενον in
								marg Μα 2 om Cl 
							 7 ὡς ἔδει inserui ex AthMa 2 ut „ex alio Beg.“, in- serendum
								coni Mor Not et Gasda om PMBVa edd 8 ἐν „malim“ Re fortasse recte | καθάπερ Ath 9 ἐν
								τῷ τέλει om Va | πρὸς AthMa sed in hoc ἐν suprascr m 2, Cl 12 Ἡ μελέτη om AthMaVa
								Κατεγνωσμένου λόγος Mor Re 13 Εἰδὼς — 530, 6 αἰτεῖν praemissis verbis καὶ ὁ Λιβάνιος
								ἐν τῷ παρόντι ζητήματι μελετῶν κατὰ τὸν παρόντα τρόπον προοι- μιάσατο citat lo.
								Doxap. ad Hermog. περὶ εὑρ. I 1 εἰ δὲ φαῦλον εἴη τὸ πρᾶγμα τὸ γεγενημένον Rhet. gr.
								ed. Walz. t. III 66, 22 = Spengel. t. II 178, 14 cod. Vat. gr. 2228 fol. 262.
								Barocc. gr. 175 fol. 16 v ed. Cramer Anecd. Ox. IV 156 16 ἀπήντηκα om Doxap cf. p.
								531, 8 Ι ἡντιναοῦν MaClVa Doxap | οὐδ’ Β 17 πάρειμι post αἰτήσων Doxap | γὰρ et 530,
								1 μοι om Doxap 
							 σθαί μοι καιρὸς περὶ τούτων οὐκ ἔτι, ἄλλα δὲ παρ’ ὑμῶν δεησόμενος ἥκω ἃ
							τοῖς ἀτυχοῦσιν εἰς παρα- μυθίαν περιλέλειπται, τουτέστι τὴν τῆς ἐνεγκούσης
							ἀλλοτρίωσιν. εἰς τοῦτο γὰρ ἤδη τἀμὰ περιέστηκε πράγ- μάτα ὥστε <
							με> τὴν ἀειφυγίαν ἐν μέρει τῆς φιλανθρωπίας νῦν παρ’ ὑμῶν αἰτεῖν.