ὃς οὖν οὐκ ἂν ἔδοξε τοὺς πολεμίους φιλεῖν τῷ περὶ πολλοῦ τοῦτ’ ἂν ἐκείνους ποιεῖσθαι, κεκοινωνη- κέναι δόξει τῆς τυραννίδος, ἐπειδὴ τῷ τυράννῳ μέγα τοῦτ’ ἂν ὑπῆρξε τὸ προσλαβεῖν ἐμέ; ἀλλ’ οὐδ’ ὅστις γυναικὸς ἐρᾷ σώφρονος, ἀπὸ ψιλῆς τῆς ἐπιθυμίας ᾔσχυνε τὴν οὐδ’ ἐπισταμένην τὸν ἐραστήν. μὴ οὖν ὧς ἐκεῖνος ἠβούλετ’ ἂν μεθ’ ἡμῶν ἀδικεῖν λέγε, ἀλλ’ εἰ συναδικεῖν εἱλόμεθ’ ἂν ἡμεῖς ἐκείνῳ δείκνυε. μηδὲ κρῖνε μὲν ἐμέ, κατηγόρει δ’ ἐκείνου. νῦν γὰρ οὐκ ἐν ταῖς ἑτέρων βουλήσεσι δεῖ κριθῆναι τὴν ἐμὴν πονη- 1 ἂν ἤνεγκεν scripsi e Cl sed `et΄ et εν in ras m 2, BVa ἂν ἤνεγκαν MLa sed in hoc ν(3) eras ἂν ἤνεγκα Vi ἀν- ήνεγκαν L edd | λεγόντων MLaViClBVa | ἠξίωμαι Vi 2 „fort. ἀλλ’ οὐχ. verum locum hunc non intelligo. sine dubio compluscula“ Re 3 οὖν inserui e MLaViCl om LB Va edd | ἐμὲ δηλονότι in marg lineae ἔδοξε — 4 ἐκείνους Va 2 | „ὡς κἀμὲ δόξαι τοὺς πολεμίους φιλεῖν τῷ περὶ πολλοῦ τοῦτ’ ἐκεί- νους ποιεῖσθαι, κεκοινωκέναι δ’ αὖ δόξαι τῆς τυραννίδος nemo erit tam fatiius qui me continuo hostes amasse (i. e. partes hostium amplexum esse) existimet, quod illi hoc plurimi fe- cissent. tyrannidis autem me participem fuisse credat, quia tyranno maxime expedivisset me in societatem consiliorum su- orum accepisse“ lacobs Lect | τὸ La sed post o ras, Vi 4 περιπολλοῦ Va | τοῦ, τ·ἂν Cl | ἂν inserui e MLaViClBVa om L edd Ι „fort. εἶτα κεκοινωνηκέναι ἂν δόξω“ Re κεκοινωνη- κέναι La sed ε(1) in ras 2 litt f | ἂν post κεκοινωνηκέναι L edd delevi 5 δόξει scripsi e MLa sed in hoc ει ex η corr s δόξη LClBVa edd δόξης Vi Ι τῆς om Vi | ἐπειδὴ La sed ει ex ι corr s | μέγα τοῦτ’ ἂν ὑπῆρξε scripsi e MLaViBVa μέγ’ ἂν ὑπῆρξε τοῦτο LCl edd 7 τινος Gasda at cf p. 426, 15 8 οὐδὲ LaViClBVa Ι τὸν om BVa 9 ἐβούλετ’ LCIB edd 1 ὑμῶν L 10 εἱλόμεθα ἡμεῖς coni Gasda | ἐκεῖνο MLaViCl | μὴ δὲ libri 11 κρῖνε libri edd cf. t. III 186, 16; IV 143, 3; V 400, 13; 404, 2 | δὲ BVa | ἐκεῖνο Vi ρίαν, ἀλλ’ αὐτὴν ἐφ’ ἑαυτῆς τὴν γνώμην τοῦ στρατη- γοῦ, ἣν οὐκ ἔχων δεῖξαι φαύλην μὴ συκοφάντει τῇ του τυράννου. 42. Ἀλλὰ μὴν πρός γε τὸ φάσκειν εἶναί μοι δύνα- μιν βραχὺς ἐξαρκεῖ λόγος. εἰ μὲν γὰρ ὧν ἐστιν ἀνθρώ- ποις δύναμις, ταῦτα καὶ δὴ πράττουσιν εὐθύς, συμ- RIV 491 βέβλημαί τι τῷ τυράννῳ, Ι πεπονήρευμαι, δίκην ὀφείλω, λαμβάνετε· εἰ δὲ μὴ τὸ βούλεσθαι τῶν ἔργων ἡγήσεται, τοῦ γε δύνασθαι πλέον οὐδέν. ὁ μὴ βου- λήθεις οὐκ ἠδίκηκεν. ὥστε ποῦ δίκαιος εὐθύνεσθαι ὅ γε μόνον δυνάμενος; τῷ κυβερνήτῃ ῥᾷστον τὴν αὑτοῦ ναῦν περὶ τοῖς προβόλοις διαφθεῖραι. ἆρ’ οὖν ταῦτα οἱ κυβερνῆται ποιοῦσιν; οὔ. διὰ τί; ὅτι μὴ βού- λονται. τοῖς ἱερεῦσι ῥᾷστον ἀπάντων ἐκ τῶν ἀναθη- μάτων τρυφᾶν. ἆρ’ οὖν ταῦτ’ ἀδικοῦσιν οἴ γε οὐ πο- νηροὶ κατ’ αὐτὸ τὸ δύνασθαι. ἥκιστά γε. τοῖς δικασταῖς 12 Dem. Chers. p. 104, 28; Phil. IV p. 148. 11; Aristog. I p. 796, 14 4 ἡ δύναμις L rubr 1 γρ ἀφ’ ἑαυτῆς καὶ κάλλιον in marg Va 2 2 τὴν Μ sed ῆ suprascr, LaViClBVa 5 ὃς La ὅσ’ Vi 6 δὴ καὶ Μ 7 λέγει ἔνθεν in marg lineae a voce τυράννῳ incipientis Va 2 8 λαμβάνεται La sed αι in ε corr y Ι δ’ ἂν MViClB Va δ’ ἃν La 9 ἡγήσεται in marg Cl 2 ἡγήσηται MLaViVa et coni Mor Not f. VII Ι ἡγήσεταί του coni Re τοῦ scripsi e MClBVa coll t. IV 118, 14 τοῦτο LLa edd τοῖς Vi τό coni Mor Not τοῦτό γε τὸ lacobs Lect | δύνασθαι La sed αι in ras f | ὁ — 11 δυνάμενος om LaViClBVa | ὁ inserui e Μ om L edd 10 οὐκ om Mor Ι ἠδίκηκεν scripsi e M ἠδίκηκας L edd μὴ γὰρ βουληθεὶς οὐκ ἠδίκησας coni Re 12 αὐτοῦ libri edd Ι παρὰ Cl sed in περὶ corr, Β Ι ἄρ’ Vi 13 διατί LMVi ClVa Ferr 16 ταῦτα LViVa edd ταὐτά Β 16 τὸ om Ferr Mor sed hic inserendum coni | γε in ras Laf γνῶναι τὰ μὴ δίκαια ῥᾷστον, διὰ δὲ τὸ τὰ δίκαια τι- μᾶν τοιαύτην τὴν ψῆφον τίθενται. καὶ τί δεῖ τἄλλα λέγειν; ἀλλὰ τὸ τὸν οἰκέτην ἀποκτεῖναι καθεύδοντα καὶ τὸν υἱὸν ἀποπνῖξαι καὶ πρός γε αὑτὸν ἀποσφάξαι πόνων πολλῶν ἂν χρῄζοι καὶ πραγματείας; καὶ τί τού- του, ὦ ἄνδρες, ῥᾷον; ἕκαστος οὖν ἡμῶν ὁ μὲν τοῦτο, ὁ δὲ ἐκεῖνο πεποίηκεν, ὁ δὲ πάντα ἐφεξῆς; καίτοι γε χρῆν, εἰ τὸ δύνασθαι πράττειν ἔπειθεν. ἀλλ’ οὐχ αἱ δυνάμεις ἐμποιοῦσιν ἀνθρώπῳ τὸ βούλεσθαι, τῷ βού- λεσθαι δὲ ὑπηρετεῖ πανταχοῦ τὸ δύνασθαι.