ὑμεῖς μὲν οὖν ἀπηλαύνετε τοὺς πρέσβεις, ὁ δ’ ὧν ἐπήγγειλεν ἀτυχήσας εὐθὺς ἐπῄει τὰ ὅπλα, ἡνίκα τοὺς πρέσβεις ἀπέστειλεν, ἐν ταῖς χερσίν, ὡς εἰκός, ἔχων, ὅπως ὑμῖν ἀπαρασκεύοις ἐπί- θοιτο. καὶ αὐτίκα μεστὴ μὲν ἦν ἡ χώρα τῶν πολεμίων, οἶ γεωργοὶ δὲ ὅ τι ἠδύναντο τῶν σκευῶν ἄγοντες εἰς 2 τὸ Cl 3 ἡμῖν Cl 5 μὲν om CrHVC Ferr | μὲν post ἀπηλαύνετε eras V 6 ὁ δ’ scripsi e Cr ὅδ’ HViClVa Ferr ὃ δ’ VCLaMB Mor Re | ὧν La sed in ras | ἐπήγγειλεν scripsi e CrHVLaViB ut coni Re ἐπήγγελλεν MVa ἀπήγγει- λεν CCl edd 7 ταῖς inserui e libris om edd 8 ἡμῖν Cl | ἀπαρασκευάστοις Vi | ἐπιθοῖτο LaVi ἐπιθεῖτο Μ cf. t. II 181, 1 9 μὲν om Vi | ἦν om ΜΒ 10 ὅτι ViVa ἄστυ συνέρρεον καὶ ἐξιέναι μὲν καὶ μάχεσθαι προ- εμπεσόντος τοῦ πολέμου καὶ τῶν δεινῶν οὐκ ἐνῆν, κατακεκλεισμένους δὲ τῶν τῆς πολιορκίας ἀνέχεσθαι κακῶν ἔδει. ἦν δὲ βαρέα μὲν τὰ παρόντα, φοβερὰ δὲ τὰ μέλλοντα, σύμμαχος δὲ οὐδαμόθεν, ὁ τύραννος δὲ μέγας. καὶ βοὴ μὲν παρ’ ἐκείνοις ἡ τῶν πολιορκούν- των, ἀθυμία δὲ παρ’ ἡμῖν ἡ τῶν συγκεκλεισμένων. 14. ἐνταῦθα ἐγὼ τῶν μὲν ἐπιτηδείων ἢ συγγενῶν οὐ- δένα εἰς βουλὴν παρεκάλουν, κατ’ ἐμαυτὸν δὲ καθίσας ἐμαυτῷ διελεγόμην ὡς ἄν τις ἑταῖρος ἑταίρῳ. ὦ πα- τέρων, ἔφην, δυστυχέστατε σύ, ὦ κατὰ σαυτοῦ τε καὶ τῆς πατρίδος κάλλος υἱέος κτησάμενε, τὴν μὲν περιεστηκυῖαν τὸ τεῖχος στρατιὰν ὁρᾷς καὶ τὸν μανίας γέμοντα τύραννον καὶ τοὺς ἅπαντα ποιεῖν ὄντας ἑτοίμους ὑπὲρ ἐρῶντος δεσπότου καὶ ὧς οὐκ ἔστι σωθῆναι τῇ πόλει τοῦ κακοῦ προἰόντος. τούτων δ’ αἴτιος παῖς ὁ 16 Chor. inf. p. 234, 23 17 sq. Chor. inf. p. 213, 21 sq. 1 ξυνέρρεον VaB sed in hoc ε pro υ | μὲν om Vi 3 κατακεκλεισμένους — πολιορκίας in marg Va 2 | τῶν om HVC Ferr scriptura in Cr parum ἀνέχεσθαι | ἀνέχεσθαι Va sed θαι in ras 3 litt m 2 4 κακῶν ἀνέχεσθαι Cl | τῶν ante κακῶν Η C edd delevi cum Gasda scriptura in Cr parum perspicua 6 μέγας in ras Va 2 μέγα Vi 7 ἡμῖν scripsi ex HLaVi MVa ὑμῖν VCCIB edd scriptura in Cr parum perspicua 8 ante μὲν ras 2 litt Va 9 καὶ ante κατ’ Vi | κατ’ ἐμαυτὸν δὲ καθίσας respicere videtur Andr. Lopad. lex. Vind. s. v. πρὸς ἐμαυτὸν ἀντὶ τοῦ ἰδικῶς. Λιβάνιος καθίσας πρὸς ἐμαυτόν p. 139, 16 ed. Nauck 10 ὡσάν Va | ἕτερος ἑτέρῳ ViCl ἕτερος ἑτέρῳ La 11 ἑαυτοῦ Va σοῦ Cl 12 καλὸν υἱέα Ferr Mor sed in hoc γρ κάλλος υἱοῦ in marg | υἱοῦ VaB υἱέως Cl cf. t. 11 314, 6; IV 84, 7; 320, 11 15 ἅπαντα Va sed α(3) ex ας corr m 2 | ὄντας om HVC Ferr | ἑτοίμως Ferr coni Gasda | ἔστιν HVCLa edd | ἰσωθῆναι HV sed in hoc ἰ del m 2, C Ferr 11 δὲ Vi σὸς καὶ τὸ τοῦ παιδὸς κάλλος. κἂν μὴ τοῦτο ἤ ἀπόληται ἢ τοῦ τυράννου γένηται, λύσις οὐκ ἔστι τοῖς παροῦσιν. ἐπεὶ οὖν ἡ μὲν ὕβρις ἀφόρητον, ἡ τελευτὴ δὲ οὐ τοσοῦτον, σωσάτω τὴν πόλιν μετὰ τῆς αὑτοῦ σωφροσύνης. ταῦ- τὰ ἐδόκει τὴν πρώτην ἡμέραν κράτιστα, ταῦτα τὴν δευτέραν, ταῦτα τὴν τρίτην, καὶ οὐδὲν ἦν ὅ τούτων ἐδύνατο | νομισθῆναι βέλτιον. λαβὼν δὴ τὸ ξίφος RIV 466 πάλιν κατεθέμην καὶ πάλιν λαβὼν ἔρριψα, καὶ πολλά- κις ἑκάτερον καὶ μετὰ δακρύων ἕκαστον. εἶτ’ ἐνίκα τῇ πατρίδι τὸν υἱὸν ἐπιδοῦναι καὶ πλήξας πολλάκις τὸ πρόσωπον καὶ τίλλων τὰς τρίχας καὶ πρὸς τὸν ἐμαυ- τοῦ δαίμονα εἰπών· ἐμπλήσθητι τῶν ἐμῶν κακῶν ἔπεισα δι’ ὧν ἔδειξα τὸν τύραννον μηκέτι τὰ μηκέτ’ ὄντα ζητεῖν. καὶ ἡ τελευτὴ τοῦ παιδὸς καὶ τῷ πολέμῳ γεγένηται τελευτή. ἐπὶ τούτοις ἐπένθησα, ἔθαψα, τοῦ σήματος εἰχόμην, ᾤμην δεῖν αὐτοῦ καθῆσθαι. καὶ δὴ τοῦτον ὁρῶν προσιόντα τὸν χρηστὸν ἐνόμιζον ταὐ- τὸν τοῖς ἄλλοις ποιήσοντα ἥκειν καὶ παραμυθήσεσθαι. 13 cf. t. IV 639, 1 R 17 cf. p. 402, 1 19 cf. t. V 374, 8. Chor. inf. p. 208, 9 1 τοῦ παιδὸς] τούτου Β 2 ἀπόλληται ClVaB ἀπόλλυται Mor 3 ἔσται Va sed αι ex ι corr, Β 4 ἀφήρηται Μ 6 αὐτοῦ HVLaViClMVaB Ferr | ταῦτ’ Vi 6 δὲ post ταῦτα Ferr Mor sed in hoc om γρ in marg delevit Re 8 ἡδύνατο Μ Ι δὲ Cl 9 πάλιν om Cl | λαβὼν om Cl | ἔρριψα scripsi e Va Β ἔρριφα HVCLa ViClM edd scriptura in Cr parum perspicua 11 δοῦναι Ferr Mor 12 αὐτοῦ Μ 14 ἐποίησα? 16 εἷεν ante ἐπὶ LaViM et in marg Va 2 17 σώματος HV Ferr et γρ in marg Mor scriptura in Cr parum perspicua | δεῖν scripsi e LaViM δ’ CrHVCClVaB edd | <ἐπ᾿> αὐτοῦ lacobs Lect „post καθῆσθαι aut circa deesse videtur ἐφ’ ἡσυχίας. videbar mihi quietus ibi (ad monumentum filii) sedere; sed ecce“ 18 καὶ post δὴ ViCl ras 2 — 3 litt quarum prima τ Va | ταὐ- τὸ Mor Re 19 παραμυθήσεσθαι scripsi e LaVi ut coni Re παραμυθήσασθαι HVCGlMVaB edd scriptura in Cr parum perspicua ὁ δὲ ἐπιστὰς καὶ βοήσας ἄγριον ἀνίστω, φησίν, ὦ πονηρότατε σύ, καὶ ἕπου δίκην δώσων τούτων ὧν καὶ νῦν ἔλεγεν, ὦ ἄνδρες. φησὶ γάρ με τὸν υἱὸν ἀπεκτονέναι καὶ ἠρώτα εἰ μὴ τοῦτ᾿ ἀληθὲς καὶ εἰ μὴ δεινόν. 17. Ἐγὼ δὲ δεδρακέναι μὲν ὁμολογῶ τοῦτο τὸ ἔργον, κακίαν δὲ ἐμαυτοῦ καταγινώσκειν οὐκ ἔχω. διὰ τί; ὅτι τὴν αἰτίαν οὐδεὶς ἂν δύναιτο δεῖξαι τοῦ πε- πραγμένου πονηράν, τῆς αἰτίας δ’ οὐκ οὔσης τοιαύτης οὐδ’ ἂν ἐκεῖνο δύναιτο πονηρὸν νομισθῆναι. τουτὶ γὰρ ὅσον ἐστὶ πολλαχόθεν μὲν ἄν τις μάθοι, μάλιστα δὲ ἐκ τῶν περὶ τῆς βλάβης νόμων, ἐν οἶς οὐ μικρὸν διαφέρει τὸ ἑκόντα ἢ ἄκοντα. κἀν τοῖς φονικοῖς δὲ τὸ ἴσον εὕροι τις ἄν. τί δέ; οἶ στρατηγοὶ οὐ καὶ τὰς αὑτῶν ναῦς πολλάκις κατέκαυσαν καὶ τὸν καρπὸν διέφθειραν καὶ ταῦτα ποιήσαντες ἐστεφάνωνται; οὐ γὰρ ἔνα τοὺς πιστεύσαντας, ἀλλ’ ἔνα τοὺς ἐναντίους RIV 466 τούτοις | βλάψωσιν ἔπραξαν. τῆς τοίνυν γνώ- 4 sq. cf. p. 415, 12. Chor. inf. p. 221, 14, 1 ἀνίστα Μ 2 τούτων om ClMVa 4 ἐρωτᾷ Gasda quod usus Libanii minime requirit 6 δὲ om Cl | τοῦτο om LaVi 7 διατί GrHViClVaB Ferr 8 οὐ δύναται Va sed οὐδεὶς ἂν δύναιτο in marg m 2 | ἂν om Mor 9 δὲ LaViB 10 νομισθῆναι πονηρὸν Β 11 μὲν om Vi 12 δὲ om ὢ 13 τὸ om Cl I κἂν ViVa | τὸ inserui e LaViClM ut coni Re om HVCVaB edd scriptura in Cr parum perspicua 14 ἶσον HVCViClVaB edd scriptura in Cr parum perspicua | τίς tlgHLaViVa | δ’ LaViB | οὐ om CrHV Ferr | καὶ om C 15 αὐτῶν scripsi e C αὐτῶν reliqui libri (scriptura in Cr parum perspicua) edd 16 ἔφθειραν LaViCl 17 πιστεύσαντας scripsi e VCViClMVaB ut coni Re ἀριστεύσαντας HLa edd scriptura in Cr parum perspicua μὴς εὐδοκιμούσης ἀπήλλακται καὶ τὸ πραχθὲν αἰτίας. καὶ σὺ τοίνυν μὴ δι’ ὅ γέγονε παρεὶς αὐτὸ λέγε τὸ γεγενημένον μόνον, ἀλλ’ ἔασον τούτους ἀπὸ παντός, ὦ χρηστέ, τὴν ψῆφον ἐπενεγκεῖν. ἂν μὲν τοίνυν ἐπι- δεῖξαι δυνηθῇς ὧς ἐγὼ τὸν ἐμαυτοῦ παῖδα ἐμίσουν καὶ ὑγιαίνοντος ἠχθόμην καὶ ἀρρωστοῦντος εὐφραινό- μην καὶ προσιόντος ἀπεστρεφόμην καὶ παίων καὶ ἄγχων διετέλουν καὶ καταρώμενος αὐτῷ πολλάκις ἐπε- δείχθην πρὶν ἄνδρα γενέσθαι ἀποθανεῖν, εἰ μέν τι τούτων ὁ διώκων αἰτιᾶσθαι δύναιτο καὶ οὐκ αἰτιᾶσθαι μόνον, ἀλλὰ καὶ παρέχεσθαι μάρτυρας, ἀποκτείνατε, κατακόψατε, καταποντίσατε, λόγος οὐδεὶς ἔσται μοι· εἰ δ’ ὂν ζῆν ἐβουλόμην ἀφῃρέθην, ἐλέησον τὸν ἐζημιω- μένον. ποῦ γὰρ ἂν ἔχοι λόγον τὸ μὲν τῆς χειρὸς ἔργον εἰς ἐξέτασιν ἄγειν, ἃ δὲ φρονῶν τοῦτ’ ἔδρων ὑπερπηδᾶν; ἐβουλόμην, ὦ ἄνδρες, τὸν τύραννον ἐν τῇ πολιορκίᾳ πέμψαντα κήρυκα εἰς ὑμᾶς εἰπεῖν ὅτι νενίκηκε παρ’ ὑμῖν μὴ δοῦναι τὸν νέον, ὑμεῖς δὲ ἔκδοτέ μοι τὸν τούτου πατέρα καὶ τὸν πόλεμον. τότ’ ἂν εἴδετε καλῶς ὅστις ἐγὼ πρὸς τὸν ἐμαυτοῦ. αὐτὸς γὰρ ἂν παριὼν ἔγραφον τὸ περὶ 1 cf. p. 838, 8 14 Chor. inf. p. 221, 21 1 καὶ om Μ 2 παριεὶς LaViCl 3 γεγένηται Cr | μόνον om C Ferr 4 ἐνεγκεῖν LaVi 6 ηὐφραινόμην VC edd 8 ἀπεδείχθην M 9 καὶ ante εἰ MVaB | τοι ClVa 10 δύναται ἁ 11 μαρτυρίας Ferr et γρ in marg Mor 12 ἔσται scripsi ἔστι HViM ἐστὶ VCLaVaB edd ἐστιν Cl scriptura in Cr incerta | ἐμοὶ Cl 14 ἔχη Va 15 τοῦτ’ scripsi ex HVLaViClMVaB et γρ in marg Mor ταῦτ’ C edd scriptura in Cr parum certa 18 εἰ ante νενίκηκε La ViCl MVaB οὐ inser V | μὴ inser Va 2 19 με HC Ferr scriptura in Cl incerta | τοῦδε Va 20 τότε VaB | ἔγνωτε VaB 21 ἂν om LaVi | παρὼν Mor τῆς ἐκδόσεως ψήφισμα, μᾶλλον δὲ καὶ πρὸ τοῦ ψη- φίσματος ἔτρεχον ἂν ὑπὸ τὰ τοῦ τυράννου ξίφη καὶ οὐδὲν ἂν ἔδεισα τῶν δεινῶν ἔν ἐκεῖνο μέλλων διὰ τούτων κερδαίνειν, τὸ ζῆν ἐμοὶ τὸν υἱόν.