XLII. Τύραννος ᾔτησεν ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως μει- ράκιον ὡραῖον ἀπειλῶν πόλεμον, εἰ μὴ λάβοι. ἐδέξατο τὸν πόλεμον ἡ πόλις. ἐπῆλθεν ὁ τύ- ραννος. πολιορκουμένης τῆς πόλεως ὁ πατὴρ ἀποκτείνας τὸ μειράκιον ἔρριψεν ἀπὸ τοῦ τεί- χους. ἀπελθόντος τοῦ τυράννου κρίνεται φόνου. Ἡ μελέτη. RIV 460 εἴη ἂν καὶ τοῦτο τῆς ἐμῆς ἀτυχίας, ὦ ἄνδρες, τό τινας ἐπιχειρεῖν πείθειν ὑμᾶς ὡς ἄρα ἐμοῦ Cr = Codex palimpsestus Hierosolymitamis S. Crucis 57 Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 V = Vaticanus gr. 940 C = Chisianus R VI 43 La = Laurentianus LVII 44 Vi = Vindobonensis philos. et philol. IV 82 Cl = Berolinensis gr. 195 olim Claromontanus Μ = Marcianus gr. 439 Va = Vaticanus gr. 82 Β = Barberinus II 41 (Vaticanus Barb. 220) 1 Chor. inf. p. 205, 1 sq. ed. Boiss. Calp. Flacc. decl. 38. 1 τουτὶ τὸ σύνθημα ὧς ἐπιτηδειότατον καὶ σαφῶς ἐπὶ πλεῖ- στον ἀνήκοντα τὰ τῶν στάσεων (ἐπιπλείστους ἀνήκοντας σεων cod) καὶ τὰ νοήματα ἄριστα L s 7 ἀντίστασις MB rubr 1 Προθεωρία ante Τύραννος Ferr, Μελέτη. Προθεωρία. Mor Re delevi Τύραννος — 404,16 δεῖν in Cr perierunt | Τύραννος ἐξ ἀστυγείτονος τινὸς ᾔτησε Οἶ’ 6 ἀπελθόντος τοῦ τυράννου κρίνεται] καὶ ἀπῆλθεν ὁ τύραννος, ὁ δὲ κρίνεται Cl | φόνου HVCCl 7 ἡ μελέτη Va rubr om reliqui libri μελέτη τρίτη Ferr Πατρὸς ἀπολογία Mor Re 8 τύχης ὢ 9 βελτίους ἐμοῦ MVaB Ι ἐμοῦ om Cl βελτίους περὶ τὸν ἐμὸν υἱὸν καὶ γεγόνασι καὶ εἰσίν. ἐγὼ δέ, εἰ μὲν ὡς ἀθλιώτατον ἀνθρώπων ἁπάντων παρῄνουν ὑμῖν ἀποκτεῖναί με, καὶ χρηστοὺς καὶ φιλαν- θρώπους καὶ εὐεργέτας ἐμαυτοῦ τοὺς ταῦτα ποιοῦντας ἡγούμην ἄν, οἷς γὰρ ἐν λύπη τῇ μεγίστη ζῆν ἀνάγκη, τούτοις κέρδος οὐ μικρὸν ἡ τελευτή· ἐπεὶ δὲ ἐκ κατη- γορίας καὶ ψήφου καὶ οἷα ἠκούσατε αἰτιώμενοι πει- ρῶνται τοῦτο ποιεῖν, οὐ τὸ μηκέτ’ εἶναι, τὸ δὲ ἐπὶ τοιούτοις ἀποθανεῖν δεινότατον εἶναι νομίζων οἶμαι δεῖν τινα ποιήσασθαι περὶ ὧν οὐκ ὤκνησα ποιεῖν ἐν ὑμῖν ἀπολογίαν. δεῖ δὲ καὶ ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες, τοῖς ὥσπερ ἐγὼ κακῶς διακειμένοις βοηθεῖν μᾶλλον ἢ τοῖς μετὰ τῆς τύχης ἐπιτιθεμένοις τοῖς ἅπανθ’ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ὅλης τῆς πόλεως καὶ προαιρουμένοις καὶ πράττου- σιν. οὐδὲ γὰρ ἂν ἔχοι λόγον τὸν εὐνοίᾳ τῇ πρὸς ὑμᾶς ἅπαντας νενικηκότα τοῦτον ὧς περὶ τοὺς οἰκείους τοὺς αὑτοῦ πονηρότατον ἀποθανεῖν. τὸ μὲν οὖν δίκαιον 5 Soph. Ant. 463 1 τὸν υἱὸν τὸν ἐμὸν LaViClMVaB | καὶ om VaB | LaViClM et γρ in marg Mor διετέθησαν VaB | νῦν ante εἰσιν VaB 2 δέ, εἰ om Cl | ἀθλιώτατος HVCl ἀθλιωτάτως Ferr | ἀπάντων ἀνθρώπων MVa πάντων ἀνθρώπων Cl 6 οἷς — 6 τε- λευτή citant auctor florilegii Neapolitani fol 285 r et praemisso titulo τῆς μελέτης ἐν ᾗ κρίνεται πατὴρ δι’ αἴτησιν τυράννου πο- λιορκοῦντος κτείνας τὸν παῖδα Macarius Chrysocephalus fol 80 v | γὰρ om Macar 7 αἰτιωμένων coni Gasda 8 οὐ τὸ] αὐτὸ Β | τοῦτο τοῦτ’ cum ras supra τ La) πειρῶνται LaVi | γὰρ post οὐ Re qui delendum esse vidit | δ’ ClB 9 τούτοις VaB | νομίζων La οἶμαι νομίζω οἶμαι Vi 10 ποιήσασθαι τινἂ Cl Va | περὶ ὧν οὐκ ὤκνησαν ἐν ὑμῖν εἰπεῖν ἀπολογίαν Μ | ὤκνησαν LaViClMB ὤκνησ’ ἂν γρ in marg Mor | scripsi auctore Re εἰπεῖν libri edd | ἐν ὑμῖν εἰπεῖν ClB ἐν ὑμῖν ἀπολογίαν εἰπεῖν Va et γρ in marg Mor 11 καὶ inser Va | δικασταί Β 12 κακῶς delendum Cobetus Coll 295 κακοῖς Vi 13 τῆς inserui ex HCLa ViCl VaB om VM edd 15 οὐ Cl | τῇ om Cl 17 αὐτοῦ VLaViVa ἦν ἐᾶσθαί με νῦν τῷ τάφῳ προσεδρεύειν καὶ μήτε νύκτα μήθ’ ἡμέραν ἀπαλλάττεσθαι τοῦ τὸν φίλτατόν μοι παῖδα δεδεγμένου χωρίου, τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις ὑμῖν καιρὸς ἐν ἱεροῖς τε διατρίβειν καὶ θυσίαις καὶ ὕμνοις προσδοκήσασι μὲν τὰ δεινότατα, πεπονθόσι δ’ οὐδὲν ὧν φοβεῖσθαι παρῆν, τῷ δ’ ἀπολωλεκότι ἐμοὶ <τὸν παῖδα> δακρύειν τε αὐτὸν καὶ τιμᾶν καὶ τῶν παραμυθουμένων ἀκούειν, οἶς ἐγὼ πολλὴν RIV 461 | οἶδα χάριν· ἐπειδὴ δὲ πεφήνασί τές τε ἀπὸ τοῦ τάφου καὶ κρίνοντες ἄνθρωπον οὐδὲ ὀρθοῦσθαι δυνάμενον καὶ δι’ ἐμοῦ τὸ κοινὸν διαβάλ- λουσιν, εἰ δόξει τρέφειν πολίτας οὐ διὰ τὸ τὴν πόλιν φιλεῖν, τὸ δὲ τοὺς αὑτῶν μισεῖν τὰ τοιαῦτα τολμῶν- τας, δέομαι πάντων ὑμῶν, μὴ ἀνάσχησθε μήτε τῇ πό- λεῖ’ μήτε ἐμοὶ χείρονος δόξης γιγνομένης, ἀλλ’ οἵων ἂν ἠξιώσατε δικαστῶν τυχεῖν ὅμοια μὲν ἐμοὶ βεβου- λευμένοι, ὅμοια δὲ κατωρθωκότες, ἐφ’ ὁμοίοις δὲ κρι- νόμενοι, τοιούτους ὑμᾶς αὐτοὺς ἐμοὶ παράσχετε τή- μερον. 4. Ἐγὼ μὲν οὖν ἐγνώκειν, ὦ ἄνδρες, μηδέποτε ὧν 1 ἐν ante τῷ Μ 2 μήθ’ reposui e libris cum Cobeto Coll 295 μήτε μεθ’ edd 3 χώρου Cl 5 προσδοκήσασι — 6 παρῆν citat Planudes fol 105 v | δὲ CLaViVaB edd 7 παῖδα inserui om libri edd sed γρ παῖδα ἐμοὶ in marg Mor et coni Gasda 9 ἐπεὶ CLaViVa | ἕλκοντές τε scripsi e LaViMB ἕλκοντες HVCClVa edd 10 οὔτε LaVi 13 τῶ ClVa sed in hoc ῶ ex ὁ corr, Β γρ τὰ in marg Mor | τῶν scripsi e C αὐτῶν HVClMVaB Mor Re αὐτὸν LaVi Ferr 14 πάντων ὑμῶν om ἁ 15 μήτε ἐμοὶ μήτε τῆ πόλει Cl | μήτ’ Vi | χείρονος om HV sed in hoc post ἐμοὶ C 17 ἐμοὶ post δὲ Ferr Mor delevit Re | πεπραχότες Cl sed κατωρθωκότες in marg 18 αὐτοὺς ὑμᾶς Cl | παράσχετε e LaViClMVaB et γρ in marg Mor παρέχετε HVC edd | σή- μερον Vi 20 μὴ δέποτs La | ὢν La sed ras supra ω ὑπὲρ ὑμῶν πέπονθα μνημονεῦσαι πρὸς ὑμᾶς, δεῖ γάρ, οἶμαι, τὸν φιλόπολιν πανταχοῦ μὲν πρὸ αὑτοῦ ποι- εῖσθαι τὸ κοινόν, ὠφεληκότα δέ τι καὶ ἔργον ἀγαθοῦ διαπεπραγμένον αὐτόν τε τοῦτο σιγᾶν καὶ ἑτέρου λέγοντος ἐρυθριᾶν· ἐπεὶ δὲ ἀναγκάζουσιν οὗτοι λέγειν ἃ ἥκιστ’ ἂν ἐβουλόμην, ἡ γὰρ ἀπολογία πᾶσα ἐν τούτοις ἐστίν, ὦ ἄνδρες, μὴ τοῦ λέγοντος, τῶν δὲ οὐκ ἐώντων αὐτὰ σιωπᾶσθαι τούτους ἡγεῖσθε τοὺς λόγους, οἳ οὐ τοῦτο μόνον καὶ ἐμὲ καὶ ὑμᾶς ἀδικοῦ- σιν, ἀλλ’ ὅτι καὶ τῷ τυράννῳ τῆς λύπης οὐ μικρὸν ἀφαιροῦσι κρίνοντες καὶ πράγματα παρέχοντες ἀνθρώ- πῳ ὅν ἐκεῖνος αὑτῷ πάντων ἔχθιστον ἡγεῖται. ἀλλὰ τούτοις μὲν ἴσως ἀνάγκη πάντα ὑπηρετεῖν ἐκείνῳ, ὑμᾶς δὲ δεῖ τοὺς οὐδεμίαν αὐτῷ χάριν ὀφείλοντας καὶ ἅμα ὀμωμοκότας μὴ δι’ ὧν ἂν ἡσθείη ὁ θεοῖς ἐχθρὸς ἐκεῖνος ποιεῖν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐξ ὧν ἀνιάσεται. τοῦτο 2 Chor. inf. p. 208, 3 sq. 15 cf. p. 286,6; t. IV 483, 24 et 498, 10 R. Dem. cor. p. 227,17 1 περὶ VaB | δεῖ — 5 ἐρυθριᾶν citant auctor Neapolitani fol 285 r et Macarius fol 80 v | γάρ, οἶμαι om Macar 2 πρὸς Μ sed ς eras | αὐτοῦ HVLaViClVaB 3 ὠφληκόταV sed ε post φ inser m 2, C | τοι Va 6 ἥκιστα Β ἤκιστα La 8 ἡγεῖσθαι HVLaViCl 10 ἀλλὰ Μ | omM | τῷ — 11 ἀφαιροῦσι citat Planudes fol. 38 11 ἀνθρώ- πῳ παρέχοντες LaViClMVaB 12 αὐτῷ HVLaClB edd αὐτῶν Vi 13 πᾶσα HCClB Ferr 14 ,,post δεῖ deest ἐναν- τιοῦσθαι vel simih quid“ Re cui oblocutus est lacobsius 122 | οὐδὲ μίαν La ViCl οὐ δὲ μίαν Η | καὶ ἄμα ,,(qui contra illum coniurastis) mdllem prorsus abesse“ Lect at cf. ll. ll. 15 ὀμωμοκότας ViMVa sed in hoc in corr m 2, Β Ferr Mor | ἂν — 16 ἐκεῖνος] ἡσθήσεται ὁ ἐχθρὸς ἐκεῖνος Μ ἐχθρὸς ὁ θεοῖς ἐκεῖνος ἡσθήσεται ClVa sed in hoc β et α suprascr m 2 ὁ θεοῖς ἐχθρὸς ἐκεῖνος ἡσθήσεται ἡσθήσεται LaVi) LaViB et γρ in marg Mor 16 ἀνιάσεται reposui ex HVLaViClMVaB et γρ in marg Mor ἀνιάσαιτο C edd ἀνιάσαιτο ἂν Gasda δ’ ἂν γένοιτο, εἰ καὶ πρὸ τῆς ἀπολογίας ὑμεῖς ἅπερ εἰκὸς ἦν παρ’ ἐμοῦ 〈λέγεσθαι〉, ταῦτα πρὸς ὑμᾶς αὐ- τοὺς λέγοιτε. 6. Ἠγαγόμην, ὦ ἄνδρες, γυναῖκα κατὰ τοὺς τῆς R IV 462 πόλεως | νόμους καὶ παῖδας ηὐξάμην ὁ δυστυχὴς ἐκ τούτων μοι γενέσθαι τῶν γάμων ἐμοί τε καὶ τῇ πόλει βοηθοὺς λέγοντας, γράφοντας, στρατευομένους, τὸν ὑπὲρ τῆς ἐνεγκούσης ἡδέως δεχομένους θάνατον. ᾔτουν δὲ καὶ ἀγαθοὺς καὶ μάλιστα δὴ σώφρονας. οἶ δὲ <θεοὶ>ἔδοσαν, ὧς οὐκ ἔδει, τοῦτον δὴ τὸν ὑφ’ ὑμῶν ἐπαινούμενον, λαμπρὸν μὲν τὴν ἰδέαν, βέλτιστον δὲ τὸν τρόπον, τὸν αὐτὸν τῇ μὲν ὥρᾳ πάντας ὀφθαλμοὺς ἐφ’ ἑαυτὸν ἕλκοντα, τῇ δὲ σωφροσύνῃ παριόντα τὴν ὥραν. καὶ τὸν δεῖνα εἰπὼν ἄν τις τὸν καλὸν προσέθηκεν, ἐγὼ δὲ ὁ κακοδαίμων ἀκούων ἔχαιρον καὶ τοῖς θεοῖς ᾤμην δεῖν καὶ τούτου χάριν ἔχειν. ἔμελλον δὲ ἄρα ὑπὸ ταύτης ἀπολεῖσθαι τῆς καλῆς δωρεᾶς.