80. Ὡς ἀνομοίαν, ὦ θεοί, τὴν ἡμέραν εἶδον ἐκεί- νῆν, ὁπότε
 παστάδα ἐκόσμουν καὶ πῦρ πρὸ τῆς παιδὸς RIV
 611 ὑπανεῖχον | γαμήλιον. τότε πατὴρ ἐκαλούμην ἐγὼ καὶ
 θυγάτηρ ἐκείνη καὶ τρόπον ἕτερον παῖς ὁ νυμφίος. ἀλλ’ οὔτε παῖδες
 ἐκεῖνοι μετὰ τὸν γάμον τὸν δυστυχῆ, τὸν ἐπάρατον οὔτ’ ἐγὼ πατὴρ ἔτι
 καλοῦμαι. ἐκεῖνον τὸν γάμον Τελχῖνες ἐζεύξαντο, ἐκείνην τὴν
 παστάδα Ἐριννύες ἐπήξαντο. τάφος ἦν ὁ γάμος ἐκεῖνος καὶ Πυριφλεγέθων αἱ
 δᾷδες καὶ Κωκυτὸς ὁ ὑμέναιος. 81. καὶ νῦν παστὰς νυμφικὴ πρὸς τραγῳδίαν ἀπετε- 20 cf. p. 325, 5 21 sq. cf. t. V 145, 12; t. IV 803, 11 sq.
 R 
 23 Sopat. l. l. p. 232, 11 sq. 
 1 ἀτυχέστατον scripsi ἀτυχέστερον libri edd 3
 ὀλοφύ- ρομαι Ma 6 πατρὸς Vi 7 τἄλλα πάντα MaClVi 11 ὸ́φε- λον Β
 14 ἀνομίαν MaViVa 16 ὑπανεῖχον scripsi e LMa ClViBVa ἐπανεῖχον Pa
 edd 19 ἀλλ’ ante ἐκεῖνον BVa 21 καὶ ante τάφος BVa | ἐκεῖνος ὁ γάμος
 MaClVi 22 Πυρι- φλεγέθων reposui e libris πῦρ φλεγέθον edd sed γρ
 πυριφλε- γἐθων in marg Mor | Ὑμέναιος Mor Re 
 λεύτησεν. ὅλος ἐμαυτοῦ πολέμιος γίνομαι καὶ σύνοικον ἔχω
 τὸ κακὸν μετὰ τοῦ θαλάμου, μετὰ τῆς δεξιᾶς, με- τὰ τῶν ὀφθαλμῶν τούτων
 τῶν δυστυχῶν ὑφ’ ὧν καὶ νυμφευομένους εἶδον τὸ πρῶτον καὶ τὸ τελευταῖον,
 οἴμοι, παῖδας παρὰ πατρὸς πίπτοντας. τί γὰρ ἐμοὶ τῶν κακῶν
 ἀφαιρεῖται τὴν λήθην; ἂν ἴδω τὸν θάλα- μον ἐν ᾧ τοὺς γάμους ἐκείνοις
 εἰστίων, εὐθὺς μέγα τι ἀνῴμωξα. ἂν ὄψομαι τὴν παστάδα, τὰ τῆς ὑστέρας
 τύχης λογίζομαι καὶ τὸ βαρὺ τοῦ πάθους οὐ φέρω. ἂν δὲ καὶ τοῦ ξίφους
 ἀναμνησθῶ, τότε δή, τότε καὶ ταῖς χερσὶν ἐπαρῶμαι ταύταις,
 ὅτι μὴ κἀμὲ τρίτον προσέθηκαν, ἵν’ εἶχον τὸ μηκέτ’ ἀλγεῖν αἰσθανόμενος
 καὶ σοὶ κόρος ἄν τις τῶν ἡμετέρων κακῶν προσ- εγένετο.